Όταν το 1955 ο Θόρτον Ουάιλντερ παρουσίασε στο Μπροντγουέι την παράσταση Η προξενήτρα ούτε ο ίδιος δεν θα φανταζόταν τι απήχηση θα είχε σε κοινό και κριτικούς κάνοντας ρεκόρ παραστάσεων.
Στην Νέα Υόρκη τον 19ο αιώνα, που διαδραματίζεται η ιστορία, ο πολύ πλούσιος μα ιδιόρρυθμος και δύστροπος και άγαμος Οράτιος πέφτει κυριολεκτικά στα χέρια της Ντόλι Λιβάι που σαν προξενήτρα θα αναλάβει με ενθουσιασμό να του βρει την ανάλογη νύφη. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο όμως. Παράλληλα θα προσπαθήσει με διάφορα τεχνάσματα να πείσει τον περίεργο Οράτιο Ερμενεγάρδη να παντρέψει την ανιψιά του με τον εκλεκτό της καρδιάς της. Και φυσικά οι δύο πρωταγωνιστές, που είναι τόσο διαφορετικοί, θα προκαλέσουν το γέλιο μέσα από τα πολλά κωμικοτραγικά εμπόδια που θα βάλει η τετραπέρατη Ντόλι.
Το Εθνικό Θέατρο με σκηνοθεσία και μετάφραση από τον Θωμά Μοσχόπουλο, με μια επιλεγμένη ομάδα συνεργατών καθώς και με έναν μεγάλο θίασο, παρουσιάζει στο Θέατρο Ρεξ (σκηνή Κοτοπούλη) την διάσημη προξενήτρα, επιλέγοντας αυτή την παράσταση για να κλείσει ένας κύκλος για το θέατρο Ρεξ που από την άλλη χρονιά θα αλλάξει πρόσωπο αφού θα γίνει πλήρη ανακαίνιση.
Πολύ μου άρεσε ο Σίμος Κακάλας στον ρόλο του Οράτιου παίζοντάς τον με τον δικό του τρόπο αλλά μέσα στον ρόλο και φυσικά η Γαλήνη Χατζηπασχάλη που είναι μια έξοχη Ντόλι με τη φινέτσα της, τη φλυαρία της, την όρεξή της για ζωή.
Καταπληκτική η Ράνια Οικονομίδου στον ρόλο της ως την υπερβολικά εκκεντρική Φλόρα Βαν Χόιζεν και η Ευδοκία Ρουμελιώτη ως Αίριν Μολόι, μια αυτοσαρκαστική νεαρή πολύ μπροστά από την εποχή της. Το ντουέτο που άψογα συμπλήρωσαν ο ένας τον άλλον, Πάνος Παπαδόπουλος και Φώτης Στρατηγός, ως Κορνήλιος και Βαρνάβας αντίστοιχα είναι ξεκαρδιστικοί, και η Μελίνα Βαμπούλα στην πολύ αστεία Μίνι Φέι... Παρά τον μεγάλο θίασο κανένας δεν νομίζω να υστέρησε, προβάλλοντας στην σκηνή ένα σύνολο που προσφέρει γέλιο και συγκίνηση στο κοινό.
Δεν θα συγκρίνω τους πρωταγωνιστές με τα ιερά τέρατα που έπαιξαν τους αντίστοιχους ρόλους Γουόλτερ Ματάου και Μπάρμπαρα Στρέιζαντ διότι θα ήταν τουλάχιστον άτοπο.
Πολύ καλή παράσταση και πολύ καλή επιλογή για να κλείσει μια περίοδος για το Θέατρο Ρεξ.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Επεξεργασία - διασκευή μουσικών κομματιών παράστασης: Γιάννης Μαραμαθάς
Κίνηση: Σοφία Πάσχου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Παύλου
Βοηθός σκηνογράφου: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Σχεδιασμός κομμώσεων: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Μελίνα Βαμπούλα, Θανάσης Δήμου, Σίμος Κακάλας, Άλκης Μπακογιάννης, Ιωάννης Μυστακίδης, Ράνια Οικονομίδου, Πάνος Παπαδόπουλος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Γιάννης Σαμψαλάκης, Φώτης Στρατηγός, Βιβή Φωτοπούλου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Μουσικός επί σκηνής: Γιάννης Μαραμαθάς (πιάνο)Φωτογραφίες παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας
Βίντεο παράστασης: Νίκος Πάστρας
Επεξεργασία φωτογραφιών: Mavra gidia
