Αθόρυβοι κύκλοι

Από το εξώφυλλο της συλλογής της Ντίνας Γεωργαντοπούλου, Αθόρυβοι κύκλοι, και φωτογραφία της ίδιας

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ντίνα Γεωργαντοπούλου: Οι σκέψεις που έπρεπε να απελευθερωθούν. Κρατάμε πράγματα μέσα μας και μια μέρα νιώθουμε σαν μια χύτρα ταχύτητας έτοιμη να εκραγεί. Λέμε θα αφήσουμε σιγά σιγά τον ατμό-σκέψεις να γίνουν λέξεις. Υπάρχει η στιγμή που λες εδώ και τώρα θα γίνει η αποσυμπίεση. Και ο καθένας μας το κάνει με τον δικό του τρόπο.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ν.Γ.: Άνθρωπος.

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ν.Γ.: Να το διαβάσει! Να διαβάσει με το συναίσθημά του. Να αφεθεί στις ιστορίες-ποιήματα όπως θαρρώ πρέπει να κάνει με κάθε βιβλίο και να βρει τη θέση του στους προβληματισμούς και τα συναισθήματα που περιέχονται.

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ν.Γ.: Θα ήταν ένα ταξίδι στο Μεξικό και θα μου άρεσε να κρατήσει πολύ καιρό.

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Ν.Γ.:
Έλεγε πως οι ιστορίες του ήταν μικρές και ατελείωτες·
ένιωθε την ανάγκη να τις κουβαλά μαζί του.
Δεν επέτρεπε σε κανέναν να αλλάξει τίποτα.
Οι κύκλοι της ζωής του ήταν τα πιο θαυμαστά
πράγματα στον κόσμο.
Φορούσε την αλυσίδα του για παρέα,
με επίγνωση πως κάθε κρίκος της τον χωρούσε ολόκληρο.
Αθόρυβοι κύκλοι, Ντίνας Γεωργαντοπούλου

Έτσι απάντησε η Ντίνα Γεωργαντοπούλου, σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών, για την ποιητική της συλλογή Αθόρυβοι κύκλοι, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως είναι το ταξίδεμα των ίδιων των στίχων της.

Η πρώτη αίσθηση είναι μια ομιχλώδης ατμόσφαιρα γεμάτη αψέντι, μέθη, μυστήριο και πάθη, παρέα με τους καταραμένους ποιητές του 19ου αιώνα (οδυνηρά παρούσα στις σελίδες σας) –τουλάχιστον στα δικά μου μάτια– ενώ πολύ γρήγορα καταλαβαίνω πως βάζει ψυχή κάνοντας το άνοιγμα προς εμάς, τους αναγνώστες. Διαβάζω και όσο διαβάζω όλο και κρατάω σημεία-αποσπάσματα που μου έχουν τραβήξει την προσοχή –καθένα για διαφορετικό λόγο– ώσπου αθροίζω έναν μεγάλο αριθμό από τέτοιες υπογραμμίσεις που δεν μεταφέρονται όλες σε καμία παρουσίαση.

Η πρώτη αίσθηση εξακολουθεί και στην πορεία, με μια αύρα εποχής, από πράγματα που έγιναν πριν από σαράντα ή και περισσότερα έτη και που έρχονται να συναντηθούν με το σήμερα, να εξαπλώνεται στους στίχους. Αόρατα νήματα κρατούν ενωμένα παρελθόν και παρόν ενώ η δημιουργία και το κοινό, δηλαδή οι αναγνώστες, βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Μιλάει για ποίηση και ποιητές περισσότερο από πολλούς ποιητές που γνωρίζω κι έτσι, αναφερόμενη στον ήρωα, όταν λέει: Ο ήρωας [...] έτοιμος για κάτι παραπάνω απ' αυτό που ζει, σχηματίζεται ασυνείδητα το ερώτημα στον νου μου: Όπως ο ποιητής;!
Νιώθω το ποίημα 
Ως επακόλουθο, η μοναξιά της ποιητικής κουβεντιάζεται στα έργα, που χαρακτηρίζονται από την αντανακλαστική δεινότητα της πένας της, τη διαισθητική ματιά της και την ικανότητα να αφουγκράζεται τον εσωτερικό της κόσμο. Ε, και την πρόθεση να το μοιραστεί όλο αυτό.
οι στίχοι μας κοσμούν τα ωραιότερα εξώφυλλα
γυρεύοντας τη συντροφιά ανέραστων τίτλων.
[...]
ψάχνουμε γωνιές να βολέψουμε τους κλόουν
που δακρύζουν μα δεν αφήνουν το δάκρυ να τρέξει.
Αυτή η τόσο όμορφη δημιουργός «εμπνέεται», μελετά και πηγάζει από την ποιητική, σε συνάφεια ή σε απευθείας σχέση μαζί της ενώ ένα καλοκαίρι ξεπηδά τολμηρό να φωτίσει με τον λαμπρό του ήλιο τις σελίδες.
Ψιθυρίζει: «καλύτερη η σιωπή από λέξεις που πνίγονται»,
πάνω στο κεφάλι της σε υπνηλία η ποίηση
συνθέτει αγαπημένες συνήθειες.
Εξαίσια!

ΥΓ.: Της έθεσα και την πρό(σ)κληση του Ακρότιτλου και παρακάτω θα διαβάσετε το σχετικό.



Αθόρυβα
Θαύματα
Οδηγούν
Ρίγη
Υπενθυμητικά
Βιωτή
Ολότητα
Ιδεών

Κάπου
Υπεράνω
Καιρού
Λάμπει
Ό,τι
Ιδανικεύω

Η Ντίνα Γεωργαντοπούλου γεννήθηκε στο Δερβένι Κορινθίας και ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Αθόρυβοι Μύθοι (εκδόσεις Ζάθεον Πυρ, 2015), Carressing Myths (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά και αγγλικά, Libros Libertad, 2015) και Απροσποίητα (εκδόσεις Βακχικόν, 2017). Παράλληλα, συμμετείχε σε ανθολογίες ποίησης, ενώ ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γερμανικά. Οι Αθόρυβοι κύκλοι είναι η τέταρτη ποιητική της συλλογή.