Η αρχή του τέλους!
Γιώργου Ζώτου
Μετά τον φόνο του Εύνομου, που τόλμησε να του πλύνει τα χέρια με νερό για τα πόδια, ο Ηρακλής αποφάσισε να αυτοεξοριστεί από την Καλυδώνα μαζί με τη νέα του σύζυγο, τη Δηιάνειρα.
Εδώ που τα λέμε μπορεί όλο αυτό να ήταν ένα κολπάκι για να φύγει μακριά και να αποφύγει να έχει παρτίδες με τον πεθερό του, τον Οινέα, που δεν το είχε και πολύ σε καμιά λογομαχία να τον κάνει ντολμαδάκι γιαλαντζί.
Ο νέος προορισμός άκουγε στο όνομα Τραχίνα και βρισκόταν στην Φθιώτιδα κοντά στη σημερινή Ηράκλεια.
Στον δρόμο για την νέα του πατρίδα όμως έπρεπε να περάσει από τον ποταμό Εύηνο.
Εκεί ζούσε ένας Κένταυρος, ο Νέσσος, ο οποίος ήταν από τους λίγους που είχαν επιζήσει από την Κενταυροκτονία στη Φολόη και έβγαζε κάνα μεροκάματο εκτελώντας χρέη φεριμπότ στον ποταμό, περνούσε δηλαδή τον κοσμάκη από την μία όχθη στην άλλη.
Όταν κατάφθασε το ζευγαράκι, ο ποταμός ήταν φουσκωμένος κι αναγκαστικά ο Ηρακλής ζήτησε τη βοήθεια του Νέσσου για να τους περάσει απέναντι.
— Όπα μεγάλε, ένας ένας! Αν με καβαλήσετε κι οι δύο μαζί θα φτύσω το γάλα της μάνας μου. Πρώτα εσύ και μετά η μανδάμ.
Ανυποψίαστος ο Ήρα δέχτηκε, καβαλάει τον φουκαρά τον Κένταυρο και περνάνε αγκομαχώντας στην όχθη απέναντι όπου ο Νέσσος τον παράτησε και γύρισε πίσω για τη σύζυγο.
Έλα όμως που εκτός από μισός άνθρωπος και μισό άλογο, ο Νέσσος ήταν ξεκάθαρα ΚΑΙ φουλ γύπας!
Μη δει θηλυκό, αμέσως να ορμήσει! Ίσως, λέμε ίσως, να ήθελε να εκδικηθεί τον λεβέντη μας για το κακό που έκανε στα αδέρφια του στη Φολόη, ίσως...
Το θέμα είναι πως μόλις βρέθηκαν μόνοι με την Δηιάνειρα της την έπεσε στην ψύχρα!
Όμως κι ο Ήρα δεν πέταγε αετό. Τους παίρνει μάτι από απέναντι και του γυρίζει το μάτι –αυτό που τους έπαιρνε μάτι! Βγάζει το τόξο, ρίχνει ένα δηλητηριώδες βέλος –ξέρετε αυτά που τα είχε βουτήξει στο αίμα της Λερναίας Ύδρας–, πάρ' τον κάτω τον γυποκένταυρο.
Την ώρα που ξεψυχούσε θέλησε, δήθεν, να δείξει την καλή του πλευρά. Μάζεψε στα γρήγορα ένα μπουκαλάκι με το αίμα και το σπέρμα του και το έδωσε στην Δηιάνειρα.
Καλά το αίμα, ας δεχτούμε ότι αιμορραγούσε, το σπέρμα έχετε κι εσείς την απορία πώς το μάζεψε;
Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε, κανείς ιστορικός δεν έχει μπει στον κόπο να μας κάνει μια πλήρη περιγραφή του αυνανι... παρντόν, της τελετουργίας τούτης.
Τώρα αν θέλετε να το κάνετε εικόνα, φανταστείτε τον ετοιμοθάνατο Νέσσο να... χαϊδεύεται με τον παλιό κλασσικό τρόπο και το προϊόν τού... χαϊδέματος να το βάζει προσεκτικά σε ένα μπουκαλάκι λίγο πριν ξεψυχήσει και να το δίνει στη Δηιάνειρα με την ευχή του.
— Αυτό είναι ένα μαγικό φίλτρο. Αν δεις ότι ο Ηρακλής δεν σε αγαπάει πια, άλειψε τον χιτώνα του με αυτό και θα λιώνει για σένα.
Το χάπατο, η Δηιάνειρα, χωρίς να της κάνουν καμία αίσθηση αυτά που μόλις είδε κι άκουσε από τον επίδοξο βιαστή της, πίστεψε τα λόγια του, πήρε το μπουκαλάκι και το έβαλε στον κόρφο της για μια ώρα ανάγκης.
Όπως πολύ σωστά καταλάβατε, αυτή η ώρα ανάγκης δεν θα αργούσε να έρθει...
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Gerard de Lairesse (Η επιλογή του Ηρακλή)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Και συνεχίζονται εδώ