Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες θεατρικούς ηθοποιούς της εποχής του, με ιδιαίτερη επιτυχία σε κωμικούς ρόλους.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1877 και άρχισε να παίρνει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις από την ηλικία των δεκατεσσάρων χρόνων. Τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις τις πραγματοποίησε στην γενέτειρά του με τον Δραματικό σύλλογο. Μόλις σε έναν χρόνο, αφού διέκριναν το ταλέντο του και τον επαγγελματισμό του, κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και άρχισαν να του δίνουν πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Την πρώτη του θεατρική εμφάνιση στην Αθήνα την πραγματοποίησε έπειτα από πρόσκληση του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου με την Νέα Σκηνή, στα 1902.
Το 1904 ακολουθεί η σύντομη συνεργασία του με τους Κ. Σαγιώρ, Ελ. Χέλμη και Ι. Παπαϊωάννου στο έργο Γαλλία και Αγγλία. Παράλληλα δίνει παραστάσεις με το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου Το μυστικό της Κοντέσας Βαλαίρενας με πρωταγωνίστρια την μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιό Ευαγγελία Παρασκευοπούλου με την Νέα Σκηνή, όπου κράτησε τον ρόλο του κόντε Βαλέρη.
Σταματάει η συνεργασία του με την Νέα Σκηνή και αρχίζει πια να συγκροτεί δικούς του θιάσους. Έτσι, το 1906, τον συναντάμε με δικό του θίασο και πρωταγωνίστρια την Παυλίνα Ρινάλδη να ανεβάζουν το έργο Τα μεγάλα γυμνάσια ενώ συγχρόνως, την ίδια χρονιά, τον συναντάμε στο θιασαρχικό σχήμα Ροζ. Νίκα - Εδμ. Φυρστ - Τηλ. Λεπενιώτη να δίνουν παραστάσεις στο θέατρο Ολύμπια με το έργο Στην οπερέτα.
Το 1907 τον βρίσκουμε να συνεργάζεται με την κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη στο έργο του Αρ. Κυριακού Κασσιανή ενώ το 1909 θα συνεργαστεί με την άλλη κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό και θεατρική αντίπαλο της Κοτοπούλη, την Κυβέλη. Θα ανεβάσουν μαζί στο θέατρο Βαριετέ το έργο του Δημητρακοπούλου Το σφυρί ενώ θα λάβει μέρος στο πρώτο ανέβασμα του έργου Ραχήλ του Γρηγορίου Ξενόπουλου· στη διανομή εκείνης της παράστασης βρίσκουμε τους ηθοποιούς Εδμ. Φυρστ, Ν. Παπαγεωργίου. Επίσης, τον ίδιο χρόνο, το όνομά του το συναντάμε σε αρκετές διανομές από έργα του γαλλικού βουλεβάρτου, το οποίο εκείνη την εποχή βρισκόταν σε μεγάλη ακμή και ήταν πολύ αγαπητό σε κοινό και ηθοποιούς.
Το 1910 είναι η χρονιά που τον συναντάμε στη γνωστή επιθεώρηση Παναθήναια· εκεί δημιούργησε με μεγάλη προσωπική επιτυχία τον ρόλο του ενωμοτάρχη και την επόμενη χρονιά, στην ίδια επιθεώρηση, εμφανίστηκε ως απάχης με απάχισσα την σημαντική ηθοποιό της εποχής Ροζαλία Νίκα.
Το 1914 με την Ροζαλία Νίκα και τον άλλον σπουδαίο ηθοποιό εκείνης της θεατρικής εποχής Εδμόνδο Φυρστ συγκρότησε συνεταιρικό θίασο πραγματοποιώντας μια περιοδεία στην Πόλη με την κλασική κωμωδία του Μολιέρου Ταρτούφος. Παράλληλα, την ίδια χρονιά, με δικό του θίασο ανέβασε στο θέατρο Κυβέλης το έργο Ο αγαπημένος των γυναικών καθώς και το έργο Το μωρό μου, ενώ παρουσιάζει για πρώτη φορά το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου Ακτίνες Ν.
Το 1916 συνεργάζεται εκ νέου με την Ροζαλία Νίκα και τον Εδμ. Φυρστ στο θέατρο Κεντρικόν και παρουσιάζουν την επιθεώρηση Παπαγάλος του Αντώνη Βώττη.
Την επόμενη χρονιά, το 1917, ακολουθεί η συνεργασία του με την Κυβέλη και τον Αιμίλιο Βεάκη στο έργο Αγριοκόριτσο.
Το 1922 θα ακολουθήσει η συνεργασία του με την Μαρίκα Κοτοπούλη και τον Εδμ. Φυρστ στον Φάουστ του Γκαίτε όπου υποδύθηκε τον Μεφιστοφελή. Επίσης λαμβάνει μέρος στο έργο Ψευτογιατρός.
Το 1926 ακολουθεί άλλη μια συνεργασία του με την Κυβέλη στο Ρομάντζο των Ντε Φλερ - Ντε Κρουασέ, όπου υποδύθηκε τον Αδόλφο. Ακολουθεί η συνεργασία του με τον Μήτσο Μυράτ στο έργο Ο σκοτωμένος που βλέπει, καθώς επίσης και στο έργο του Μιραμπό Η μοιραία γυναίκα· οι παραστάσεις δόθηκαν στο θέατρο Κοτοπούλη.
Προς το τέλος της ζωής του, στα 1932, άρχισε η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο όπου έδωσε αξέχαστες ερμηνείες σε έργα από το διεθνές δραματολόγιο: Αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου (1933), Οι γάμοι του Φίγκαρο, Βασιλικός του Αντ. Μάτεσι, Βαβυλωνία του Δημ. Βυζαντίου, Το τραγούδι της κούνιας των Μαρτίνεθ - Σιέρα, Ο Σταύρος και το σπαθί του Άγγελου Τερζάκη, Ο επιθεωρητής του Γκόγκολ, Οι πανουργίες του Σκαπέν του Μολιέρου.
Κινηματογράφος: Το 1915 με τις ιδιότητες του ηθοποιού και του σκηνοθέτη κάνει τη βουβή ταινία Ο Λιοντάρης και τα χασαπάκια.
Ο Τηλέμαχος Λεπενιώτης υπήρξε επίλεκτο μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και το 1927 έγινε γενικός γραμματέας. Ασχολήθηκε με τα συνδικαλιστικά του χώρου του θεάτρου σε μια εποχή όπου οι ηθοποιοί πάσχιζαν να αναβαθμίσουν τη θέση τους σε μια κοινωνία που δεν ήταν σε θέση να καταλάβει τον θεατρικό πολιτισμό και τον ανώτερο προορισμό της υποκριτικής τέχνης. Βοήθησε πολύ για να μπουν γερά θεμέλια για την συνδικαλιστική και πολιτιστική ανάπτυξη του επαγγέλματος.
Ο Τηλέμαχος Λεπενιώτης έφυγε από τη ζωή το 1945 και ακόμα τον ακολουθεί η φήμη ενός μεγάλου ηθοποιού με μια ένδοξη και λαμπρή θεατρική καριέρα.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη καθώς και από θεατρικά προγράμματα.
