Ζωής Χατζηγεωργίου
όλους τους μώλωπες
– ακουστικούς ή συμπεριφορών –
που χύδην για καιρό φυλώ
στης μνήμης τα κουτιά.
Μπορεί με χρονολογική σειρά ή
Αυτό βεβαίως είναι πιο δύσκολο
καθώς αλήθεια δεν γνωρίζω
κανέναν σχετικό πραγματογνώμονα.
Ίσως πάλι να βρίσκετε σωστό
να απαλλαγώ τουλάχιστον
από όσες μελανιές εξύφαναν
άνθρωποι που ήδη στην αιωνιότητα σιωπούν.
Μα τότε θα ήταν σαν να έστρεγα
στην άλογη συγχώρηση
των άδικων νεκρών.
Κι είμαι μονάχα άνθρωπος
που από φτιαξιά και πρόθεση
πολύ απέχω του Αγίου.
Γνωρίζω φυσικά τις ασθενείς ελπίδες ίασης
τον κίνδυνο επιμόλυνσης κατέχω.
Μα αν ο φόβος αμαχητί τον κόσμο σάρωνε
Ούτε οι μάνες γέννες θα αποφάσιζαν
Ούτε κι οι ποιητές στίχους θα συνταιριάζαν.
🌱
Copyright © Ζωή Χατζηγεωργίου All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Γιώργου Αναστασιάδη (Αιώνια διαμάχη - Η μάχη του μυαλού, 2023)