Η ίδρυση των Ολυμπιακών αγώνων
Γιώργου Ζώτου
Σήμερα θα πάμε πολύ πίσω στον χρόνο για να δούμε πώς γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες και ποια ήταν η σχέση τους με τον ήρωα της καρδιάς μας.
Πιθανώς να γνωρίζετε ότι ο Κρόνος ήταν Τιτάνας, γιος του Ουρανού και της Γης, που σκότωσε τον πατέρα του για να πάρει τη θέση του. Κι επειδή φοβόταν μην την πατήσει με τον ίδιο τρόπο και του αρπάξει την πρωτοκαθεδρία κανένα δικό του κουτσούβελο, μόλις τα γεννούσε η σύζυγός του, η Ρέα, τα έτρωγε!
Έφαγε την πρωτότοκη, την Εστία, χλαπάκιασε τη Δήμητρα, καταβρόχθισε την Ήρα, έκανε μια χαψιά τον Άδη, περιδρόμιασε τον Ποσειδώνα, αλλά όταν ήρθε η σειρά του Δία, η Ρέα αγανάκτησε και αντί για το μωρό, φάσκιωσε μια κοτρόνα και την πάσαρε στον Κρόνο.
Αυτός, τέτοιος φαταούλας που ήταν, την κατάπιε μια χαρά, ήπιε και μια σόδα για να χωνέψει κι έπειτα έπεσε για την απογευματινή του σιέστα.
Τότε ήταν που άρπαξε την ευκαιρία η Ρέα, πήρε στα μουλωχτά τον νεογέννητο Δία, μπήκαν στο καράβι
για Κρήτη και έφτασαν σε ένα σπήλαιο στο όρος Ίδη, το Ιδαίο Άντρο, όπου τον παρέδωσε στην Αμάλθεια για να τον μεγαλώσει όσο εκείνη θα γυρνούσε στον πολυαγαπημένο της αντρούλη πριν πάρει χαμπάρι την απουσία της.
Μια διευκρίνηση εδώ.
Η Αμάλθεια ήταν... κατσίκα. Όχι μια συνηθισμένη κατσίκα βέβαια. Μια κατσίκα, τύφλα να 'χει ο Άλφα Βήτα. Και του πουλιού το γάλα είχε.
Πώς;
Είχε ένα κέρατο μαγικό κι από εκεί έβγαζε ό,τι προϊόν ήθελες σε αφθονία κι αυτό ήταν που έκανε τη διαφορά από τις άλλες κατσίκες. Το περίφημο κέρας της Αμάλθειας!
Μέλι ήθελε ο μπόμπιρας; Μέλι έβγαζε.
Γάλα ήθελε; Κι αυτό από το κέρατό της το έβγαζε!
Χοχλιούς μπουμπουριστούς ήθελε το κοπέλι; Χοχλιούς μπουμπουριστούς έβγαζε το κέρατο!
Παγωτό στρατσιατέλα με τρούφα και μπισκότα ήθελε; Ένα τον μήνα και μόνο αν έτρωγε τα φασολάκια του πρώτα.
Κι αν καμιά φορά το μενού είχε μπάμιες, τότε έμπηγε τα κλάματα ο μικρούλης Δίας και τον άκουγε όλο το νησί.
Εκεί ήταν που έρχονταν 5 κοπέλια ίσαμε κει πάνω σαν τον Ψηλορείτη, ο Ηρακλής (καμία σχέση με τον λεβέντη μας, απλή συνωνυμία), ο Ίδας, ο Ιασίων, ο Επιμήδης και ο Παιωναίος, οι Κουρήτες με τ' όνομα, που το ρίχνανε στο πεντοζάλι, με λύρα και τραγούδι, για να σκεπάζουν τα κλάματα μην τυχόν και τ' ακούσει ο Κρόνος και τον κάνει μια χαψιά τον κλαψιάρη Δία.
Ο μεγαλύτερος, ο Ηρακλής, ήταν αυτός που είχε μια ιδέα για να διασκεδάζουν τον Δία και να μην αρχίζει τη γκρίνια από βαρεμάρα.
Πρότεινε στα αδέρφια του, αντί να ντύνονται κλόουν και να κάνουν σαχλαμαρίτσες με μπαλόνια και λαγούς, να συναγωνίζονται μεταξύ τους σε διάφορους αγώνες, δρόμο, πάλη, πέταγμα δίσκου, άλμα εις ύψος και στο τέλος ο νικητής να στέφεται με ένα κλωνάρι ελιάς.
Ετσά εμεγάλωσε το κοπέλι ο Δίας κι όταν γένηκε σωστό αντράκι επορίστηκε για Νάξο όπου 'μαθε να σβουρίζει κεραυνούς και να αλλάζει τσι φάτσα του σα διαόλι.
Ετσά όμως και οι ντελικανήδες Κουρίτες έδωσαν την βασική ιδέα για τους Ολυμπιακούς αγώνες που ξεκίνησαν το 776 π.Χ., προς τιμή του Δία φυσικά, στην Αρχαία Ολυμπία όπου και στήθηκε βωμός αφιερωμένος στον κουρήτα Ηρακλή και επαναλαμβάνονταν κάθε 5 χρόνια.
Τι σχέση είχαν όλα αυτά με τον δικό μας τον Ηρακλή;
Θα το δούμε την άλλη εβδομάδα.
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Gerard de Lairesse (Η επιλογή του Ηρακλή)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Και συνεχίζονται εδώ.
