Γιγαντομαχία!
Γιώργου Ζώτου
Μετά την τρισκατάρατη εκείνη μέρα, που ο Ηρακλής κατάπιε την περηφάνια του ντυμένος γυναίκα και έφυγε σαν τον κλέφτη από την Κω, έτυχε ένα συμβάν που του αναπτέρωσε τον τσαλαπατημένο του εγωισμό.
Η Γιγαντομαχία!
Οι Γίγαντες της μυθολογίας ήταν παιδιά της Γαίας και του Τάρταρου. Θηριώδεις, τρομακτικοί, με μακριά μαλλιά και μούσια.
Η διαφορά τους με τον Ντέμη Ρούσο ήταν ότι δεν φορούσαν κελεμπία και η μουσική τους παιδεία περιοριζόταν στο ρεπερτόριο της ντεθ μέταλ.
Αρχηγός των Γιγάντων ήταν ο Εγκέλαδος, ένας λίγο νευρικός χαρακτήρας, λίγο άξεστος, λίγο άγαρμπος, λίγο αντικοινωνικός, λίγο φασαριόζος, με μια φωνή που έβγαινε από τον τάφο, μακιγιάζ ό,τι πρέπει για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα» και γενικά αυτόν ακριβώς που φοβάται να αντικρίσει μια μητέρα για γαμπρό της.
Με τον καιρό η Γαία θέλησε να συγγενέψει με τους Θεούς και άρχισε να κάνει σχέδια για τους προκομμένους της και ποιος θα πάρει ποια θεά για νυφούλα.
Στην Αθηνά προξένεψε τον Εγκέλαδο κι αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι!
Και τότε ξέσπασε η Γιγαντομαχία!
Οι Γίγαντες ήταν θνητοί μεν, όμως ήταν άτρωτοι από τους θεούς. Δηλαδή ο Δίας τους έριχνε κεραυνό, ο Ποσειδώνας τους έστελνε στον βυθό της θάλασσας, ο Ήφαιστος τους έκανε λιώμα με το σφυρί κι αυτοί εντελώς αχάμπαροι. Έτσι όμως και στραβοκαταπίνανε την ώρα που κατεβάζανε δυο δυο τα κοψίδια μπορεί να πήγαιναν από πνιγμό!
Εντάξει λιγουλάκι κουλό αυτό αλλά έτσι λέει ο μύθος, τι να κάνουμε τώρα;
Η σύγκρουση μύριζε ισοπαλία από μακριά.
Έπιανε ο Χθόνιος έναν λόφο, τον ξερίζωνε και τον πέταγε στον Δία, που τον έστελνε με κεφαλιά στον Εγκέλαδο, που έκανε σουτ για να τον στείλει στην αγκαλιά του Ερμή, που μπλόκαρε χαλαρά.
Αφού αλλάξανε το μισό γεωφυσικό χάρτη του πλανήτη, νησιά από 'δώ, βουνά από 'κεί, η Αθηνά, που προφανώς το είχε παίξει Χ ημίχρονο, άσο τελικό, ζήτησε τη βοήθεια του, θνητού ακόμα, Ηρακλή.
Και τότε έγινε η ανατροπάρα!
Παίρνει ο Ηρακλής το τόξο του και αρχίζει, πάρε και τούτη, πάρε και κείνη, άρχισε και ξεπάστρευε έναν έναν τους Γίγαντες!
Σκότωσε τον Εφιάλτη, τον Κλύτιο, τον Γατίωνα, τον Θώα, στο τέλος έμειναν δύο, ο Εγκέλαδος και ο Πολυβώτης, που τράπηκαν σε άτακτη φυγή.
Τον Εγκέλαδο τον πρόλαβε η Αθηνά κάτω από την Ιταλία, πιάνει την Σικελία και του την πέταξε στην κεφάλα που τον καταπλάκωσε. Τα ίδια έκανε και ο Ποσειδώνας με τον Πολυβώτη. Πιάνει την Νίσυρο και μπαπ! Πάρ' τον κάτω και τον τελευταίο!
Αυτό ήταν. Τέλος! Πάνε κι οι τελευταίοι των Γιγάντων!
Πάνε;
Είπαμε, οι Θεοί δεν σκοτώνουν Γίγαντες!
Και ξέχασαν να φωνάξουν τον Ηρακλή για να τους αποτελειώσει!
Κι ο μπάρμπα-Εγκέλαδος βρήκε μια τρύπα κάπου στην Αίτνα και προσπάθησε να βγει! Το ίδιο κι ο γερό-Πολυβώτης που ανακάλυψε κάτι κρατήρες στη Νίσυρο!
Μπορεί να μην τα καταφέρανε, όμως τη ζημιά την έκαναν!
Λάβα, στάχτες, κούνημα, βουητό, φόβος και τρόμος!
Από τότε, τριγυρνάνε κάτω από το έδαφος και όποτε βρουν ευκαιρία, ρίχνουν καμιά συναυλία αρχίζοντας να χτυπιούνται και να ξελαρυγγιάζονται λες και τους πατάνε τον κάλο μην αφήνοντας σε ησυχία κανένα ζωντανό σε αυτόν τον πλανήτη.
Α ρε θεοί, μισές δουλειές...
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Gerard de Lairesse (Η επιλογή του Ηρακλή)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Και συνεχίζονται εδώ.
