Πολύ πρόσφατα γνώρισα αυτή τη δημιουργό, την Αθηνά Σαρλάνη, η οποία, παρά το νεαρό της ηλικίας της, υπογράφει ήδη δύο ποιητικές συλλογές και ένα βιβλίο για παιδιά, ήτοι: Οι δαίμονες κλαίνε, οι άγγελοι γελάνε, Μελωδία χωρίς όνομα και Η μαγεία των Χριστουγέννων· άπαντα κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Κομνηνός.
Διαβάζοντας τις ποιητικές της συλλογές αφουγκράζομαι το μεράκι της για αυτό που κάνει και τελικά καταθέτει στο χαρτί, καταλαβαίνω πως έτσι αναγεννάται, ως άλλος φοίνικας, αφού έχει απαλλαχθεί από τα ψυχικά της βάρη, όπως και το πόσο αυτοδιαγνωστική μπορεί να είναι η διαδικασία αλλά και αυτοβελτιωτική. Φυσικά τα ίδια ισχύουν και από τη μεριά του φιλαναγνώστη αφού η σχέση είναι αμφίδρομη.. κι εξάλλου τα μεγάλα, τα θεμελιώδη ζητήματα του ανθρώπου είναι κοινός τόπος για όλους.
Τα έργα της χαρακτηρίζονται για την αμεσότητά τους και για τον ίδιο λόγο αποτελούν πρόταση για κάθε αναγνώστη. Μην περιμένετε δυσκολίες, εξειδικευμένο λεξιλόγιο ή κρυφά νοήματα, υποδόρια ή καμουφλαρισμένα σ' ένα δεύτερο επίπεδο κ.ο.κ. Η ουσία βρίσκεται στο προφανές, σε ό,τι διαβάζουμε δηλαδή και είναι έτσι δοσμένη που διευκολύνει άπαντες να τη δουν –μοιραία κάποιοι θα γοητευτούν περισσότερο όμως όλοι θα την αναγνωρίσουν αυτοστιγμεί.
Η ποίηση της κυρίας Σαρλάνη πρεσβεύει την ανάταση του ανθρώπου, λειτουργεί προς όφελός του και οι προτροπές της, διάσπαρτες στα κείμενα, που έχουν κι έναν διδακτικό χαρακτήρα, όλες τους τον ωθούν προς το καλό και γόνιμο.
Έτσι, φτάνω στο συμπέρασμα πως η δημιουργός έχει κατά νου να «παραδώσει» έναν καλύτερο κόσμο, δηλαδή να δομήσει τις συνθήκες που θα βοηθήσουν τον άνθρωπο να προχωρήσει μπροστά και σε αυτό το πλαίσιο, διαβάζοντας το παιδικό βιβλίο της, τΗ μαγεία των Χριστουγέννων, διακρίνω ξεκάθαρα τις διδαχές που με τα έργα της μεταλαμπαδεύει. Το ίδιο βιβλίο έχει εικονογραφηθεί με ζωγραφιές μαθητών του δημοτικού, που το κάνουν ακόμα πιο ζεστό κι αγαπησιάρικο, ενώ τα ομοιοκατάληκτα ποιήματα που περιέχει θα λατρευτούν από όλα τα παιδιά.
Διαβάστε παρακάτω τι απαντά η ίδια για την έκφραση μέσω της γραφίδας, τα βιβλία και τα μελλοντικά της σχέδια.
Πώς ξεκίνησε το δημιουργικό ταξίδι; Ποια ήταν η αρχή της έκφρασης μέσω της γραφής;
Αθηνά Σαρλάνη: Εμπνέομαι καθημερινά με ανθρώπους της καθημερινής ζωής, με συναισθήματα και βιώματα δικά μου.
Πώς εμπνέεστε; Από πού αντλείτε τα θέματά σας; Ποιο είναι το έναυσμα που σας οδηγεί στη δημιουργία;
Α.Σ.: Το πρωί που ξυπνάω και πάω στη δουλειά είναι έμπνευση που είμαι ανάμεσα στα παιδιά και η αγκαλιά τους, τα παιχνίδια που παίζουμε είναι έμπνευση. Εμπνέομαι από το σχολείο και την καθημερινότητα.
Ανάμεσα στο πεζογράφημα και την ποίηση, θα λέγατε πως έχετε μια ροπή προς τη δεύτερη; Τι σας ταιριάζει καλύτερα;
Α.Σ.: Πιάνω και τις δυο γκάμες, κλείνω και στην μια και την άλλη.
Διαβάζοντας τη συλλογή «Μελωδία χωρίς όνομα» δεν γίνεται να μην παρατηρήσω το πλήθος των προστακτικών που χρησιμοποιείτε. Θεωρείτε πως η λογοτεχνία είναι ένας τρόπος να προτείνει κανείς έναν όμορφο δρόμο, το θεμιτό, το καλό, το σωστό, το όμορφο;
Α.Σ.: Μέσα από την ποίηση μπορούμε να δείξουμε πάντα τον καλό, τον σωστό δρόμο. Υπάρχει και η αντίθετη πλευρά όμως δεν ανήκω σε αυτή.
Στη συλλογή σας «Οι δαίμονες κλαίνε, οι άγγελοι γελάνε» επικεντρώνεστε στον έρωτα, την αγάπη και σε κάθε σχετικό συναίσθημα ενώ στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε ότι πρόκειται για βιωματικό βιβλίο μέσω του οποίου επιχειρείτε να ξορκίσετε τα δικά σας «φαντάσματα». Πώς λειτουργεί για εσάς η συγγραφή; Ως ένας καθαριστής μυαλού και ψυχής; Ως το όχημα για να τελειώσει κανείς με τις «εκκρεμότητές» του για να προχωρήσει παρακάτω; Το εργαλείο αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης; Κάτι άλλο;
Α.Σ.: Μέσα από την ποίησή μου και από τα γραπτά μου γενικότερα, βγάζω προς τα έξω την ψυχή μου και σίγουρα όλοι όσοι ασχολούμαστε με τη γραφή έχουμε κάποια βιωματικά τα οποία εξωτερικεύουμε μέσα από τις γραφές μας.
Αν έπρεπε να περιγράψετε με μία λέξη την κάθε ποιητική σας συλλογή, ποιες θα ήταν αυτές;
Α.Σ.: Λύτρωση (Οι δαίμονες κλαίνε, οι άγγελοι γελάνε). Απελευθέρωση ψυχής (Μελωδία χωρίς όνομα).
Αν δεν υπήρχε στη ζωή σας η ποιητική ή γενικότερα η συγγραφή, τι θα μπορούσε να την αντικαταστήσει;
Α.Σ.: Θέατρο· είναι το μεγαλύτερό μου όνειρο και θέλω να το υλοποιήσω.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή στη χώρα μας;
Α.Σ.: Μια μεγάλη πληγή... και αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα και δεν μπορώ με λίγα λόγια να το περιγράψω.
Πείτε μας δυο λόγια για την εικονογραφημένη συλλογή «Η μαγεία των Χριστουγέννων» η οποία κοσμείται από ζωγραφιές παιδιών. Πώς έγινε η σύμπραξη με τα κείμενά σας; Πώς προέκυψε η ιδέα αυτή, πώς υλοποιήθηκε και ποιος ο σκοπός της;
Α.Σ.: Η ιδέα ξεκίνησε όταν τελείωσα τα ποιήματα. Η επόμενη σκέψη ήταν πώς θα κάνω την εικονογράφηση. Επειδή τα παιδιά όταν τα αφήνεις έχουν απίστευτη δημιουργική φαντασία, μίλησα με το 1ο Δημοτικό σχολείο Κοτσίκειο Καρύστου με τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, την κυρία Καλλιόπη Μπαμπανιώτη, τη διευθύντρια Σπυριδούλα Διακάκη και το 2ο Δημοτικό σχολείο Καρύστου με τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, την κυρία Μαρία Μπαλτά και τον διευθυντή Παναγιώτη Ελευθερίου. Και με τη βοήθεια και την εικαστική επιμέλεια που έγινε από την Ελένη Αθανασιάδη τα παιδιά έφτιαξαν και εικονογράφησαν το βιβλίο.
Εξώφυλλο: Εμμανουήλ Τσιτάκης (2ο Δημοτικό)Η μαγεία των Χριστουγέννων: Μπαγιάτης Πέτρος (1ο Δημοτικό)Χιόνι: Αρσινόη Ρήγα (1ο Δημοτικό)Κόκκινα παπούτσια: Κωνσταντίνος Πολυχρόνιου (1ο Δημοτικό)Παραμονή Χριστουγέννων: Σωτήρης και Βεγγάλης Τζάλας (1ο Δημοτικό)Βιτρίνα: Μυρτώ Πολυχρόνιου (2ο Δημοτικό)Η γιαγιά: Μάρκου Νεφέλη (2ο Δημοτικό)Έλατο: Άννα Σταϊνχάουερ (2ο Δημοτικό)Τάρανδος: Ιωάννα Τόγια (1ο Δημοτικό)Νέος χρόνος: Ζωγραφιά Τόλια (1ο Δημοτικό)
Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Ποια είναι τα επόμενα συγγραφική σας σχέδια;
Α.Σ.: Ετοιμάζω ένα διήγημα, ποιήματα και θα ξεκινήσω κάποιες παρουσιάσεις.
Κι ένα δημιουργικό παιχνίδι... Συμπληρώστε τους στίχους των ποιημάτων σας σύμφωνα με αυτό που είναι η Αθηνά Σαρλάνη σήμερα.
Γεννήθηκα μέσα από... τις στάχτες μου
Με αργά βήματα... ανακαλύπτω νέες διαδρομές
Αν ο έρωτας ήταν μελωδία... θα φώλιαζε στην ψυχή μου
Τελειώνει η νύχτα... και ακόμα περιμένω
Η διαδρομή μού φαίνεται... ατελείωτη
Το μόνο που έχει απομείνει... είναι η αγάπη.
