Ο θάνατος του Ίφιτου
Γιώργου Ζώτου
Στο προ-προηγούμενο επεισόδιο δεν είπαμε τυχαία να κρατήσετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας το όνομα του Ίφιτου. Ήρθε η ώρα να τον επαναφέρετε μπροστά!
Κι επειδή είναι σίγουρο ότι ακόμα δεν σας θυμίζει τίποτα, ας πάμε μπακ ιν τάιμ να τον θυμηθούμε.
Ο Ίφιτος λοιπόν ήταν ο αδερφός της Ιόλης και ο μόνος από τα αδέρφια του που στήριξε τον Ηρακλή για να γίνει ο γάμος.
Όμως ο γάμος δεν έγινε, ο Ήρα έφυγε από την Οιχαλία, πήγε στις Φερές της Θεσσαλίας κι άραξε εκεί περιδρομιάζοντας και μπεκροπίνοντας.
Την ίδια εποχή στην Οιχαλία συνέβη ένα τραγικό περιστατικό.
Κάποιος (ο Αυτόλυκος λένε οι φήμες, αλλά μην το πείτε παραέξω) έκλεψε μερικά βόδια από το βασίλειο. Ο βασιλιάς Εύρυτος, πάντα προκατειλημμένος εναντίον του Ηρακλή, κατηγόρησε το καμάρι μας.
Ο Ίφιτος, που από την αρχή δεν πίστεψε ότι αυτή ήταν δουλειά του Ηρακλή, αποφάσισε να πάει ο ίδιος στις Φερές να τον βρει για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση.
Μόλις ο Ήρα άκουσε ότι ο Εύρυτος τον κατηγόρησε για κλέφτη, τον έπιασε το γνωστό αμόκ και ξέσπασε στον πρώτο που βρήκε μπροστά του, δηλαδή, ω ναι! τον κακομοίρη τον Ίφιτο, που τον έπιασε από το πόδι, τον στριφογύρισε τρεις φορές και τον εκσφενδόνισε από το παράθυρο.
Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε τον πιο τρανό υποστηρικτή του Ηρακλή!
Μόλις ο ήρωάς μας συνήλθε από το αμόκ και είδε τον Ίφιτο ντοματοπελτέ στον απέναντι μαντρότοιχο, στεναχωρήθηκε πάααρα πολύ και, κατά την προσφιλή του τακτική, έτρεξε στο μαντείο των Δελφών για να εξιλεωθεί.
Η Πυθία όμως είχε αγανακτήσει:
— Για κάτσε ρε συ! Σκοτώνεις όποιον σε στραβοκοιτάζει και μετά έρχεσαι να σου δώσουμε χρησμό; Τι το κάναμε εδώ; Βατικανό; Να πας στον Πάπα να σου δώσει συγχωροχάρτι!
Ο Ηρακλής τα πήρε στην κράνα.
— Άκου να σου πω μωρή μαστουρωμένη μπαμπόγρια, δεν θα με τρέχετε εσείς στην Ιταλία για μια δολοφονίτσα. Βγάλε χρησμό να εξιλεωθώ εδώ και τώρα!
Η μπαμπόγρι... παρντόν, η Πυθία ανένδοτη!
— Δεν υπάρχει περίπτωση! Έχουμε και ένα πρεστίζ!
Αρπάζει κι ο Ήρα τον μαγικό τρίποδα, που έβαζε μέσα η Πυθία τα αθώα χορταράκια, και το σκάει. Πάλι καλά που δεν της τον έφερε και στο κεφάλι να λέμε, σεβάστηκε την μαστού... την ηλικία της.
Μαθαίνει ο Απόλλωνας ότι τα έκανε λαμπόγυαλο στους Δελφούς κι αρχίζει να τον κυνηγάει. Και τον πρόλαβε τέρμα Πελοποννήσου, εκεί ακριβώς που χτιζόταν μια νέα πόλη.
Εκεί είχαμε μονομαχία τύπου Φαρ Ουέστ!
Από τη μία ο Ηρακλής, από την άλλη ο Απόλλωνας, στη μέση ο τρίποδας, με φόντο την νεόχτιστη πόλη και θεατές τους κατοίκους της.
Τα στοιχήματα άρχισαν να πέφτουν βροχή, όποιος κέρδιζε θα έδινε τ' όνομά του στην πόλη. Θεός ο ένας, ημίθεος ο άλλος, κουράστηκαν να χτυπιούνται και κανένας δεν κέρδιζε. Πήγανε παράταση, στο τέλος αποκαμωμένοι βαρέσανε πέναλτι, ούτε κι εκεί βγήκε νικητής.
Ισοπαλία παντού!
Και τότε ένας κάτοικος είχε τη φαεινή ιδέα να τους τιμήσουν και τους δύο!
Στη σημερινή εποχή θα βαφτίζανε την πόλη Ηρακλή Απόλλωνα και θα την φωνάζανε Ηρακλώνα ή Απολλωκλεία. Επειδή όμως πάλι θα τσακωνόντουσαν για το ποιο όνομα θα μπει πρώτο, την ονόμασαν, όπως μας λέει ο Όμηρος, Γυία (γη) Θεών, Γύθειον!
Στο τέλος όλοι έμειναν ευχαριστημένοι! Ο Απόλλωνας πήρε τον τρίποδά του, η πόλη της Μάνης πήρε το θεϊκό όνομα που της άξιζε και ο Ηρακλής τελικά πήρε τον χρησμό που αναζητούσε για εξιλέωση!
Τι πρόσταζε όμως ο χρησμός αυτός;
Μην χάσετε το επόμενο (ροζ) επεισόδιο με γαργαλιστικές λεπτομέρειες από τις νέες, κίνκι περιπέτειες του λεβέντη μας!
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Gerard de Lairesse (Η επιλογή του Ηρακλή)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Και συνεχίζονται εδώ
