γεμάτα τραυματισμένες μνήμες
και όνειρα που ποτέ
δεν πρόλαβα να ζωντανέψω
Παλεύω με το μανιασμένο άνεμο
που φυσάει ανάμεσα
Επίμονος αγώνας
αντοχής, υπομονής, θάρρους
Προσεγγίζω για λίγο τις λεπτομέρειες
των φρικτών μου αναμνήσεων
μα το σώμα μου είναι γεμάτο πληγές
Πώς ν' αντέξει τόση φωτιά;
Ακροβατώ σ' ένα λεπτό σχοινί
ζωής και θανάτου
μα όσο κι εάν πλησιάζω
τη φωτεινή γραμμή της αλήθειας,
δε μπορώ ν' αναγνωρίσω το καμένο πρόσωπό της
Επάνω του είναι απλωμένη ακόμη
ο καπνός, η αιθάλη, το αστείρευτο σκοτάδι
🌰
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Salvador Dali (Grandmother Ana Sewing, 1920)