Χρήστου Ντικμπασάνη
Γενιές ολόκληρες ανατράφηκαν
μέσα στον κόρφο της προσμονής σου,
πίνοντας αγιασμό στ' όνομά σου
Γέννημα θρέμμα είσαι
απ' το δικό μας σώμα,
απ' τα δικά μας όνειρα,
απ' τις δικές μας ανάγκες,
απ' τους δικούς μας φόβους,
απ' τους δικούς μας μύθους,
απ' τη γέννησή μας
μα έκανες χειραψία σφιχτή με τον Δημιουργό
Κυλάς με το έλκηθρό σου
στην επιφάνεια της υδρογείου,
της ζωής και της γαλήνης
Κουβαλάς στην πλάτη σου
το θείο φως καρτερικά,
ανελκύοντας την αγάπη και την συμπόνια
απ' τον βυθό των σκοτεινών πραγμάτων
Περιχαρής είσαι, αντικρίζοντας
στις κορυφές των χιονισμένων ελάτων
το φως της ελπίδας αναμμένο ακόμη
Ψηλαφώντας τις μνήμες μας,
ξεθαρρεύεις καθώς βλέπεις
πως η εικόνα της αγιότητάς σου
μένει στην σκέψη μας ζωντανή
και η αίσθηση της αναμονής σου
δεν έχει ξεθωριάσει ακόμη
🎆
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Τάκη Βερέμη (φωτογραφία από την ατομική του έκθεση με γενικό τίτλο AFTER LOVE Surfing to Cambodia)