Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν το πρωτόλειο έργο της Ευθυμίας Καλαϊτζίδου Όταν ο χρόνος ψιθύρισε, μία νουβέλα για ένα παιδί –ένα παιδί δίχως όνομα, φύλο, θρησκεία, πατρίδα– που ξεκινά το ταξίδι της ζωής και που στοχεύει στην εύρεση της αλήθειας του κόσμου. Η ίδια, ανταποκρινόμενη στη στήλη των νέων δημιουργών, μας συστήνεται δημιουργικά και μας μιλάει για τη συγγραφή, το βιβλίο και τα σχέδιά της.
Πώς μετράμε... την ευτυχία;
Ευθυμία Καλαϊτζίδου: Από τα χαμόγελα.
Τη δημιουργία;
Ε.Κ.: Από τη δημιουργική τρέλα που επικρατεί. Εμένα με κατακλύζει ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες.
Την επιτυχία;
Πώς ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Ε.Κ.: Το πρώτο μου έργο «Όταν ο χρόνος ψιθύρισε» ολοκληρώθηκε πριν από δύο χρόνια. Τη στιγμή που πληκτρολόγησα τις τελευταίες λέξεις ένιωσα μία καθαρότητα και μία πληρότητα που δεν είχα βιώσει ποτέ πριν.
Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Κ.: Δεν νομίζω πως μπορώ να σκεφτώ κάποια σκηνή.
...μια μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Ε.Κ.: Διάφορα είδη ανάλογα τη διάθεση. Κυρίως ξένη μουσική.
...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Ε.Κ.: Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο για να καταγράψω τα γεγονότα.
Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Ε.Κ.: Λευκό, γιατί είναι από τα πιο αγνά συναισθήματα που δεν επιδέχεται περιορισμούς.
Η λαχτάρα;
Ε.Κ.: Κόκκινο.
Η φλόγα;
Ε.Κ.: Κόκκινο με λίγο κίτρινο και πορτοκαλί.
Πιστεύεις...
Ε.Κ.: Στον άνθρωπο.
Πονάς...
Ε.Κ.: Κάθε φορά που αντικρίζω φρικαλεότητες που δεν θα έπρεπε να είναι παρούσες στην εποχή μας.
Προχωράς...
Ε.Κ.: Προχωράω και δεν σταματάω. Έχω μάθει να μην εγκαταλείπω.
Χορεύεις;
Ε.Κ.: Αρκετά συχνά τώρα τελευταία.
Ξαναγεννιέσαι...
Ε.Κ.: Με κάτι απλό, καθημερινό που μπορεί να συμβαίνει καθώς περπατώ και παρατηρώ, π.χ. οτιδήποτε έχει να κάνει με τη φύση
Χάνεσαι...
Ε.Κ.: Στις σκέψεις μου.
Τραγουδάς;
Ε.Κ.: Τώρα τελευταία αρκετά συχνά και μου αρέσει.
Διαβάζεις...
Ε.Κ.: Διαβάζω ξανά βιβλία που είχα διαβάσει αρκετά χρόνια πριν.
Γράφεις...
Ε.Κ.: Έχω ήδη ξεκινήσει να γράφω το δεύτερο βιβλίο μου, αλλά κάνω μία παύση αυτή την περίοδο λόγω εργασίας.
Παίζεις...
Ε.Κ.: Με τον ανιψιό μου και περνάμε υπέροχα.
Στόχοι και επιδιώξεις:
Ε.Κ.: Να είμαι ευτυχισμένη.
Όνειρα:
Ε.Κ.: Να ολοκληρώσω αυτό που έχω στο μυαλό και στην καρδιά μου.
Καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό βιογραφικό σημείωμα:
Ονομάζομαι Καλαϊτζίδου Ευθυμία και έχω σπουδάσει ελληνική φιλολογία. Στη συνέχεια προχώρησα σε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα της εφαρμοσμένης γλωσσολογίας με διδακτική της αγγλικής σε ομιλητές άλλων γλωσσών. Το «Όταν ο χρόνος ψιθύρισε», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν, είναι το πρώτο μου έργο. Πρόκειται συγκεκριμένα για μία ιδέα των παιδικών μου χρόνων την οποία κατέγραψα αργότερα και επεξεργάστηκα μετά από πολλά χρόνια. Είναι ένα βιβλίο το οποίο επιχειρεί, ανάμεσα σε άλλα θέματα και ερωτήματα που θέτει, να ξυπνήσει τον προβληματισμό στον άνθρωπο και να υπενθυμίσει πόσο απαραίτητη είναι η ανησυχία των παιδικών μας χρόνων στα επόμενα στάδια της ζωής μας.
Παραθέτω την περίληψη που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Γιατί ξεκινά ένας πόλεμος; Γιατί οπλίζεται ένα χέρι μέσα σε μια κατοικία; Γιατί συγκρούονται δύο τρένα; Γιατί βυθίζεται η Γη στην ίδια της τη λάσπη;Μία εικόνα και λίγες σκόρπιες λέξεις αρκούν για να σε οδηγήσουν στην απάντηση. Έτσι, το μικρό παιδί, ένα παιδί, δίχως όνομα, φύλο, θρησκεία, δίχως καμία πατρίδα ξεκινά για το μεγάλο ταξίδι της ζωής, …μιας ζωής που, ωστόσο, δεν είναι μόνο δική του.Συναντήσεις με γνωστούς και αγνώστους πλάθουν το μονοπάτι που έχει χαραχτεί μπροστά του. Στο πλάι του ο χρόνος σιγομουρμουρίζει κάθε τόσο φανερώνοντας νέα στοιχεία. Ποια θα είναι η απάντηση στα μεγάλα ερωτήματα; Θα καταφέρει άραγε το μικρό παιδί να ενώσει τα κομμάτια του πάζλ, και να φτάσει στη μία και μοναδική αλήθεια αυτού του κόσμου;Μία αλήθεια του σήμερα με την ευχή να πάψει αύριο.
