Πώς σας ήρθε η ιδέα; Ποιο ήταν το έναυσμα που οδήγησε στη συγγραφή των «Σκοτεινών θαυμάτων»;
Γιάννης Δεμίρης: Στον κόσμο του μυθιστορήματός μου, οι κάτοικοι της μαγικής πόλης που λέγεται Γκίλσια, βρίσκονται σε αλληλοσπαραγμό. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή η προστάτιδα θεά τους, η Ονίελαρ, είναι απούσα. Θεωρώ ότι και στην εποχή μας συνεχώς μας λείπει κάτι που δεν μπορούμε εύκολα να προσδιορίσουμε, ένα πνευματικό κέντρο ή μια βάση που θα μας κρατήσει ψυχολογικά σταθερούς. Ξεκίνησα τη σύλληψη της ιδέας μου από εκεί, και σκέφτηκα τον τρόπο με τον οποίο η πρωταγωνίστρια μου, η Ελπινόη, θα έφτανε στην δική της εξιλέωση μέσα από την επαφή με το υπερβατικό.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το μυθιστόρημα με μία λέξη;
Ποιοι αναγνώστες θα γοητευθούν περισσότερο από τα «Σκοτεινά θαύματα»;
Γ.Δ.: Θεωρώ πως όσοι λατρεύουν τη μυθολογία και τα παραμύθια θα αισθανθούν σαν να ακούν τη γιαγιά τους να τους αφηγείται την ιστορία του μυθιστορήματός μου όσο πίνουν μια ζεστή κούπα σοκολάτα απέναντι από το τζάκι του σπιτιού τους –αν δεν έχετε τζάκι μπορείτε να το φανταστείτε!
Προσπάθησα να δώσω αρχετυπικά στοιχεία στον κάθε χαρακτήρα μου, όπως εκείνοι που συναντάμε σε παραμύθια: η αφελής Ελπινόη, ο τρελούτσικος Λέβι, η κακιά μάγισσα Νεπένθη. Παράλληλα ήθελα να χτίσω και την προϊστορία της Γκίλσια ώστε να κάνω πιο πειστική την αφήγηση.
Υπάρχει κάποιος ήρωας που να τον ξεχωρίζετε και γιατί;
Γ.Δ.: Ο αγαπημένος μου χαρακτήρα είναι ο μάγος Όγκμα, ο οποίος λειτουργεί στην αρχή ως ανταγωνιστής της πρωταγωνίστριας μου αλλά ταυτόχρονα την βοηθάει κατά τη διάρκεια της πλοκής, χωρίς να είναι απαραίτητα ο «κακός» του μυθιστορήματος. Μου αρέσει γιατί συμβολίζει όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή –μια ερωτική απογοήτευση, μια οικονομική καταστροφή– που φαινομενικά μας πάνε πίσω, όμως συμβαίνει το αντίθετο. Είναι ακριβώς εκείνες οι άσχημες καταστάσεις που μας κάνουν πιο δυνατούς και «σκοτεινά θαύματα».
Ποια είναι η σχέση σας με τους ήρωές σας; Αποτελούν κυήματα της φαντασίας σας ή μήπως έχουν γεννηθεί μέσα από ανθρώπους που έχετε συναντήσει;
Γ.Δ.: Οι χαρακτήρες μου είναι φωνές του ψυχισμού μου που δεν είχαν την ευκαιρία να ακουστούν... Μέχρι τώρα! Ο Όγκμα είναι ο επαναστάτης μάγος που δεν συμβιβάζεται, η Ελπινόη η αφελής ηρωίδα, που κάνει το πρώτο βήμα προς το άγνωστο, και οι ανταγωνιστές μου είναι ακριβώς εκείνο το κομμάτι του εαυτού μου που είναι γαντζωμένο στο «εγώ» του και αρνείται να αλλάξει προς το καλύτερο. Έχει πολύ ενδιαφέρον η ερώτηση σας με πολλές μεταφυσικές προεκτάσεις. Λίγες μέρες αφού έγραψα τον διάλογο του Όγκμα με την Ελπινόη, είδα έναν κύριο που του έμοιαζε, γύρω στα σαράντα, με ένα τατουάζ φιδιού στο χέρι του.
Αν έπρεπε να ξεχωρίσετε μία φράση από το βιβλίο, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Δ.: Η φράση του δημάρχου και κεντρικού ανταγωνιστή, του Κλάους, μου έχει μείνει από την πρώτη στιγμή που την έγραψα. Ο Κλάους λέει στην κόρη του μετανιωμένος για την απουσία της θεάς Ονίελαρ πως «Όταν δεν υμνούμε τους θεούς επιστρέφουν σαν αρρώστια». Η φράση αυτή βασίζεται σε μία θεωρία του ψυχαναλυτή Καρλ Γιουνγκ σύμφωνα με την οποία οι θεοί δεν πέθαναν ποτέ, απλά ζουν μέσα μας ως αρρώστιες. Για παράδειγμα, αν δεν ζήσεις τον έρωτα, τότε μέσα σου σε τυραννάει η θεά Αφροδίτη. Είναι κάτι που μου έμεινε και ήθελα να το ενσωματώσω στην ιστορία μου.
Το εν λόγω αποτελεί την πρώτη σας εκδοτική εμφάνιση. Να περιμένουμε κι άλλες μυθοπλασίες από εσάς; Ποια είναι η σχέση σας με τη συγγραφή;
Γ.Δ.: Έχω τελειώσει την σχολή κινηματογράφου και συνέχισα τις σπουδές μου στη Φλώρινα, στο μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής. Θα ήθελα πολύ να συνεχίσω τη συγγραφή με ένα ακόμα μυθιστόρημα, εφόσον οι συνθήκες μου το επιτρέψουν. Μία από τις πρώτες κριτικές που διάβασα χαρακτήρισε το είδος που γράφω ως «δυστοπική φαντασία». Θα με ενδιέφερε να συνεχίσω με κάτι παρόμοιο και στο μέλλον.
Ο Γιάννης Δεμίρης μίλησε για το μυθιστόρημά του Σκοτεινά θαύματα, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν, ενώ παρακάτω, συμπληρώνει δημιουργικά το Ακρότιτλο του τίτλου του. Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε:
Η Ελπινόη ζούσε μόνιμα κάτω από την καταπίεση του πατριού της, χαμένη μέσα στη μονοτονία της δουλειάς της, μέχρι που μια μέρα ένα γράμμα έφτασε στα χέρια της. Ήταν η μοναδική κληρονόμος της έπαυλης της Γκίλσια, μιας πόλης μυστήριο που βρισκόταν κρυμμένη ανάμεσα σε δύο βουνά. Με τη θεά-προστάτιδά της να απουσιάζει, η πόλη ήταν παραδομένη στις δυνάμεις δύο αιώνιων αντιπάλων: του μάγου Όγκμα, που έκλεψε τα παιδιά των κατοίκων, και του ξεροκέφαλου δημάρχου και θανάσιμου εχθρού του, του Κλάους. Με τη βοήθεια ενός τρελού άντρα, του Λέβι, η Ελπινόη θα φέρει στο φως όχι μόνο τα αρχέγονα μυστικά της πόλης, αλλά και τον ρόλο της στη μοίρα που της επιφύλασσε η Γκίλσια.
Σύμβολα
Κόπος
Ορατόριο
Τρέμουλο
Ελπινόη
Ίσως
Νεπένθη
Ανάκατα
Θάνατος
Αμφίβολο
Ύδωρ
Μέλι
Ατίμωση
Τιμή
Ακινησία
Ο Γιάννης Δεμίρης γεννήθηκε πριν από 37 χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει επίσης ολοκληρώσει μεταπτυχιακά προγράμματα στη δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και στα προηγμένα συστήματα υπολογιστών και επικοινωνιών στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η μυθολογία και η ψυχανάλυση ήταν πάντα τα κύρια ενδιαφέροντά του, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του περνάει την ώρα του παρέα με τα αγαπημένα του κατοικίδια, την Γκοφρέτα και την Τρούφα. Του αρέσει να κάνει μεγάλους περιπάτους μαζί τους και συχνά χρησιμοποιεί αυτές τις βόλτες ως ευκαιρία για να τους αφηγείται τα μυθιστορήματά του. Τα Σκοτεινά θαύματα είναι το πρώτο βιβλίο που εκδίδει.
