Βάσω Ζαφειροπούλου: Συνήθως, δεν μου έρχεται το θέμα ξαφνικά ή μετά από κάποιο έναυσμα. Αυτό κυκλοφορεί διάχυτο και ασχημάτιστο βέβαια, πολύ καιρό στο κεφάλι μου μέχρι το σημείο να με ενοχλεί υπερβολικά, οπότε αποφασίζω ή εκείνο αποφασίζει μάλλον πως πρέπει να περάσει στο χαρτί! Το ίδιο συνέβη και με τη «Μάγια». Χρόνια ένιωθα τις δύο μορφές, τη Ρεβέκκα και τη Μάγια, να τριγυρίζουν μέσα μου σαν δύο φιγούρες που ζητούσαν δικαίωση. Ώσπου έφτασε, φαίνεται, η ώρα τους!
Ποιος χαρακτηρισμός ταιριάζει περισσότερο στο μυθιστόρημα: κοινωνικό, ψυχολογικό, δραματικό, παραμύθι ενηλίκων; Κάτι άλλο; Θα μπορούσαν και όλα αυτά μαζί;
Β.Ζ.: Πολύ καίρια ερώτηση, πράγματι. Ναι, συμφωνώ πως είναι όλα μαζί. Μπορεί, βέβαια, να το διαβάσει όποιος έχει όρεξη, αλλά ο καθένας, θέλω να πιστεύω, θα βρει κάτι από τον δικό του εαυτό μέσα στις σελίδες του βιβλίου.
Ποια από τις τρεις, η Ρεβέκκα, η Μάγια ή η Μπαφ, σάς έχει γοητεύσει περισσότερο και γιατί;
Β.Ζ.: Α, δύσκολη ερώτηση. Πώς να επιλέξεις αυτό το πιο πολύ; Όταν η καθεμιά τους είναι τελείως διαφορετικός χαρακτήρας με άλλες καταβολές και απολύτως αντίθετη συνέχεια; Η Ρεβέκκα έχει την επίπεδη ιστορία, η Μάγια την συναρπαστική, συγκλονιστική εξέλιξη και η Μπαφ, ασφαλώς, την πραγματοποίηση του ονείρου της! Η καθεμιά τους έχει τη δική της γοητεία. Η Μάγια, βέβαια, είναι το καθαρά μυθιστορηματικό πρόσωπο του βιβλίου που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, με τις συνεχείς ανατροπές στη ζωή της!
Τι να περιμένει ο αναγνώστης που θα επιλέξει το μυθιστόρημα; Τι θα θέλατε να του πείτε;
Β.Ζ.: Θα ήθελα να πω μόνο πως πρόκειται για ένα μυθιστόρημα πολύ καλά δουλεμένο σε όλα τα επίπεδά του, δοσμένο με τιμιότητα και σεβασμό και πως έχει αρκετά να προσφέρει στον αναγνώστη!
Αν έπρεπε να το περιγράψετε με μία φράση, ποια θα ήταν αυτή;
Β.Ζ.: Ένα μυθιστόρημα που μας αποδεικνύει πως η συνεχής προσπάθεια είναι ένα στοιχείο που μπορεί να μας ανοίγει τους ορίζοντες και παρ' όλες τις αντιξοότητες να μας οδηγεί κάπου κοντά στα όνειρά μας!
Πώς θα χαρακτηρίζατε με μία λέξη την κάθε ηρωίδα;
Β.Ζ.: Η Ρεβέκκα είναι το καθήκον, η Μάγια, η αναζήτηση, η Μπαφ, το όνειρο!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Β.Ζ.: Αυτή τη στιγμή δεν θα μπορούσα να πω πως έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Κάτι φαίνεται να με βασανίζει, το απωθώ, όσο μπορώ, αλλά θα δείξει.
Αυτά είπε η Βάσω Ζαφειροπούλου για το νέο της μυθιστόρημα Μάγια: Σαν παραμύθι που σου το ψιθυρίζουν τη νύχτα, το οποίο κυκλοφόρησε από την Άνεμος εκδοτική.
Η συγγραφέας του μυθιστορήματος Τα κορίτσια πίσω από τη χαραμάδα ή του Η τελευταία στάση ή του Το αρχοντικό της λεωφόρου και άλλων, με τη χαρισματική πένα και τις όμορφες σκιαγραφήσεις των χαρακτήρων –κυρίως των γυναικών-ηρωίδων της– αλλά και των αρθρογραφημάτων για τη λογοτεχνία (ενδεικτικά: Ο Ίψεν και η Αγριόπαπιά του, Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα, Οι κιβδηλοποιοί) μας χαρίζει ακόμα μία άξια μυθοπλασία που εμπλέκει δημιουργικά τόσο τον κοινωνικό χαρακτήρα και τον ρεαλισμό όσο και την παραμυθένια αύρα και τη φαντασία, μαζί με τις αισθαντικές εικόνες και τις γλαφυρές σκιαγραφήσεις των ηρωίδων της. Αυτών που ζωντανεύουν πραγματικά μπροστά στα μάτια μας, ανάγλυφα και παραστατικά.
Σε αυτό το πόνημα, η Μάγια είναι εκείνη με την πιο ενδιαφέρουσα ιστορία όμως και οι τρεις μαζί (Ρεβέκκα, Μάγια και Μπαφ), υπό την καθοδήγηση της κυρίας Ζαφειροπούλου, προσφέρουν όμορφες στιγμές αναγνωστικής εμπειρίας, γοητεύουν, συγκινούν, συναρπάζουν, αγγίζουν... και παράλληλα μας ταξιδεύουν στον κόσμο: από την Αθήνα στο Παρίσι, στη Βηρυτό και την Μπανγκόγκ.
Ακόμα ένα μυθιστόρημα από τη «μάγισσα» του ψυχογραφήματος, ειδικότερα των γυναικών-ηρωίδων της, και της σαγηνευτικής πλοκής.
Βρείτε το!