Κέρβερος, ο δωδέκατος και τελευταίος άθλος! (παρτ του)
Γιώργου Ζώτου
Στο παρτ ουάν ασχοληθήκαμε με τον Κάτω Κόσμο, στον οποίο επικρατούσε ένα μπάχαλο με άλλους να πηγαίνουν πάνω, άλλους να πηγαίνουν κάτω κι άλλους να ανεβοκατεβαίνουν όποτε γουστάρουν, την ώρα που ο «άγριος φύλακας» Κέρβερος, ο σκύλος με τα τρία κεφάλια και την ουρά-φίδι, καθόταν στην πόρτα και γάβγιζε στις ανήμπορες γιαγιούλες!
Ενώ τον Ορφέα πι χι τον άφησε να περάσει για να ψάξει την Ευρυδίκη επειδή συγκινήθηκε και μαγεύτηκε από τη λύρα του. Τι ρομαντική ψυχούλα ο Κερβεράκος...
Αλλά κι ο Οδυσσέας που κατέβηκε να βρει τον μάντη Τειρεσία κι ο Θησέας με τον Πειρίθοο, που είχαν πάει για να αρπάξουν την Περσεφόνη, σουλατσάριζαν ανέμελοι έστω και χωρίς λύρα.
Σ' αυτό το απίθανο πέρα δώθε, πάνω κάτω, βρέθηκε κι ο Ηρακλής, ο οποίος πάντως πήγε διαβασμένος –να τα λέμε κι αυτά. Πρώτα έλαβε μέρος σε ένα σεμινάριο με τίτλο: «Πώς να κατεβείτε στον Κάτω Κόσμο και να γυρίσετε σώοι και αβλαβείς» κι έπειτα πήρε τον κατήφορο.
Εννοείται ότι στο κατόπι του, με εντολή του Δία, τον ακολούθησε ο Ερμής μην τυχόν και κάνει καμιά κουτσουκέλα από αυτές που συνήθιζε.
Και πράγματι, ο λεβέντης μας, αντί να πάει ντουγρού στην κατηφόρα την μεγάλη, που λέει και το τραγούδι, άρχισε να ψάχνεται για καβγάδες.
Πρώτα συναντήθηκε με τον βοσκό Μενοίτη, που φύλαγε τα πρόβατα του Άδη. Και του καρφώθηκε στο μυαλό να κάνει μια αφαίμαξη στο αίμα των προβάτων και να το μεταγγίσει στους νεκρούς για να ζωντανέψουν. Έγινε και αιματολόγος-ζομπιολόγος το καμάρι μας!
Ο Μενοίτης προσπάθησε να τον εμποδίσει και στο τσακ τον έσωσε ο Ερμής πριν ο Ηρακλής τον κάνει αλοιφή για κάλλους, τη γλύτωσε μόνο με μερικά σπασμένα πλευρά.
Μετά είδε τη Μέδουσα κι έβγαλε το σπαθί του να την κόψει φέτες κι έπειτα τον Μελεάγρο που τον σημάδεψε με το τόξο για να τον περάσει σουβλάκι.
Ο Ερμής έγινε ανάδρομος από τα νεύρα του:
— Ρε μάστορα, έχεις έναν άθλο να κάνεις, τι τσαμπουκαλίκια πουλάς σε κάθε πεθαμένο;
Στοχοπροσήλωση λέμε! Ήμαρτον πια, έχει γεμίσει ο τόπος τσαμπουκάδες εδώ μέσα!
Επιτέλους φαίνεται ότι ο Ήρα έβαλε μυαλό και βρήκε τον δρόμο για τον θεό του Κάτω Κόσμου, τον περιβόητο Πλούτωνα. Εκεί τον έπιασε με το καλό:
— Παντοδύναμε θεέ της Μαύρης Μαυρίλας και του Σκοτεινού Σκότους θα ήθελα μια χάρη, να βγάλω βόλτα το κουτάβι σας, καθότι πολύ το συμπάθησα!
Φαίνεται ότι τον πέτυχε στις καλές του:
— Πάνω που βαριόμουν να τον βγάλω, πάρ' τον μέχρι το πάρκο να κατουρήσει! Αλλά... θα αφήσεις την ασπίδα και τα όπλα σου εδώ! Να μην γυρίσετε αν δεν κάνει και το χοντρό του. Και να πάρεις σακουλάκι να τα μαζέψεις, τ' ακούς;
Ο Ήρα κατουρήθηκε από τη χαρά του!
— Έφυγα! Πού είναι το λουρί του;
— Ποιο λουρί;
— Τι; Δεν έχει λουρί; Πώς θα το βγάλω έξω το κοπρόσκυλο;
— Αν θες! Αλλιώς δεν έχει!
Τι να κάνει ο Ήρα, τον αρπάζει από την ουρά-φίδι, τον φέρνει δυο σβούρες, του κάνει κι ένα τρικεφαλοκλείδωμα στα κεφάλια και τον βγάζει στο Πάνω Πάρκο.
Από όπου περνούσαν όλοι έτρεχαν να κρυφτούν, ο φόβος κι ο τρόμος είχαν γίνει ο παλαβός με την λεοντή και τον λυσσασμένο κόπρο που δεν έχει αφήσει δέντρο για δέντρο ακατούρητο.
Κάποια στιγμή έφτασαν στις Μυκήνες.
Μόλις ο Ευρυσθέας είδε τον Κέρβερο τα 'κανε πάνω του και πήγε και χώθηκε σ' ένα πιθάρι που είχε για να προστατεύεται σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Από το πιθάρι μέσα δέχτηκε την ολοκλήρωση του τελευταίου άθλου, από το πιθάρι μέσα ελευθέρωσε και τον Ηρακλή από την υπηρεσία του.
Αυτό ήταν!
Τέλος!
Δι εντ!
Πάπαλα!
Αν νομίζετε όμως πως εδώ τελειώνουν και οι περιπέτειες του ήρωα της καρδιάς μας γελιέστε!
Τώρα αρχίζει το καλό!
Πάρτε ποπ κορν, βάλτε παντοφλίτσες και πιάστε θέση χουχουλιάζοντας στον καναπέ για να δείτε τον ήρωά μας να ξαναπαντρολογιέται αλλά και να σφουγγαρίζει φορώντας ψηλοτάκουνα!
Τι;
Δεν γίνονται αυτά;
Καλά!..
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Και συνεχίζονται εδώ
