Πώς ξεκίνησε το ταξίδι της συγγραφής; Ποιο ήταν το έναυσμα που σας οδήγησε στην έκφραση μέσω της γραφής;
Ευαγγελία Πέτρου: Το ταξίδι της συγγραφής για μένα ξεκίνησε απρόσμενα την άνοιξη του 2016. Είναι μια μέρα που θα θυμάμαι για πάντα. Σαν να άνοιξε ένα μαγικό κουτί, που με έβαλε μέσα στο συγγραφικό ταξίδι. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έλεγα πως «κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο». Η αφορμή αυτού, ήταν η ιστορία του παππού και της γιαγιάς μου. Από εκεί ξεκινάει και η επιθυμία που θυμάμαι να είχα για τη συγγραφή. Πάντα ζητούσα και από τους δύο να μου την διηγηθούν ξανά και ξανά, αφού έμοιαζε μοναδική στα μάτια μου και ήθελα να την κάνω βιβλίο.
Από παιδί λάτρευα τα βιβλία, τα οποία υπήρχαν άφθονα στη βιβλιοθήκη μας, ως δώρα από τους γονείς μας, προς εμένα και την αδερφή μου, και τους ευχαριστώ γι' αυτό διότι με έκαναν να τα αγαπήσω. Ωστόσο δεν είχα τολμήσει ποτέ να γράψω. Συνήθως μου άρεσε να πλάθω ιστορίες και να τις διηγούμαι, όπως επίσης μου άρεσε να ακούω τους άλλους να μου διηγούνται. Έτσι λοιπόν εκείνη την άνοιξη του 2016, έπειτα από μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου και καινούριους δρόμους, συνειδητοποίησα πως είχα ανάγκη να υλοποιήσω έμπρακτα εκείνο το άσβεστο όνειρο και να εκφραστώ μέσω της γραφής. Από τότε δεν έχω σταματήσει να γράφω. Είναι για μένα ό,τι πιο όμορφο τόλμησα και συνεχίζω ακάθεκτη τα επόμενα βιβλία.
Πώς σας ήρθε η ιδέα για τη συγγραφή του «Για να σε συναντήσω»;
Ε.Π.: Η ιδέα του «Για να σε συναντήσω» λοιπόν, ήρθε εκείνη τη άνοιξη όπως προανέφερα. Είχα την έμπνευση ξαφνικά για την ιστορία της ηρωίδας μου. Έτσι, μπλέχτηκε στο μυαλό μου η μυθοπλασία με την αληθινή ιστορία αγάπης της γιαγιάς και του παππού μου ως ένα σημείο, και δημιουργήθηκε αυτό το συγγραφικό ταξίδι σε τόπους και χρόνους. Ένα βιβλίο που το αφιερώνω σε εκείνους με όλη μου την καρδιά. Δυστυχώς δεν βρίσκονται πια στη ζωή, και αυτό είναι κάτι που με πονάει, άλλα, ξέρω πως το άστρο τους από κει ψηλά φωτίζει πάντα τον δρόμο μου και θα χαιρόντουσαν ιδιαίτερα που κατάφερα να υλοποιήσω εκείνη την επιθυμία. Να κάνω την ιστορία τους βιβλίο.
Η ηρωίδα σας, η Έλια, ταξιδεύει στη Σμύρνη και συναντά τον άντρα που στοιχειώνει τις σκέψεις της. Εσείς πιστεύετε στο γραμμένο; Στο κισμέτ ή στη μοίρα ή όπως αλλιώς εκφράζεται;
Ε.Π.: Πιστεύω πολύ στο γραμμένο. Στο «τυχερό» όπως έλεγε ο παππούς μου. Πιστεύω πως αυτό, που είναι προορισμένο να ζήσει ο καθένας μας στο μονοπάτι του, θα το ζήσει όπως και να 'χει. Χίλια πράγματα να αλλάξουν στη ζωή μας, εκατοντάδες δρόμους διαφορετικούς κι αν διαλέξουμε να πάρουμε, εκείνο θα έρθει μπροστά μας. Οπότε καμιά απόφαση δεν είναι λάθος, κανένα μέρος που μπορεί να βρεθούμε, καμιά αναποδιά, όπως μπορεί να θεωρήσουμε κάποιες στιγμές, δεν είναι τυχαία. Όλα έχουν τον λόγο τους και συντελούν για να φτάσουμε εκεί που πρέπει και να το συναντήσουμε.
Επίσης, βλέπουμε την Έλια να αποφασίζει και να δρα βάσει ενστίκτου. Ποια είναι η θέση σας; Πρέπει κανείς ν' ακολουθεί το ένστικτό του ή μήπως κάτι τέτοιο θεωρείται απαγορευτικό;
Ε.Π.: Το ένστικτο για μένα είναι κάτι πολύ βαθύ και δυνατό. Σαν να πηγάζει από την ψυχή μας, πέρα από κάθε λογική. Με τα μάτια της ψυχής λοιπόν βλέπουμε πιο καθαρά. Θεωρώ πως το ένστικτο δε κάνει ποτέ λάθος, μου το επιβεβαίωσε η ίδια η ζωή μου πολλές φορές και έτσι το ακολουθώ πάντα.
Οι ήρωές σας προκύπτουν από πρόσωπα που γνωρίζετε ή είναι καθαρά κυήματα φαντασίας; Πώς σκιαγραφείτε τους χαρακτήρες σας;
Ε.Π.: Οι ήρωές μου προκύπτουν από υπαρκτά πρόσωπα και κάποιοι είναι κυήματα της φαντασίας μου. Φυσικά η φαντασία έχει ερεθίσματα από την πραγματική ζωή και από προσωπικότητες που έχουμε συναντήσει ή ακούσει από άλλους γι' αυτές. Οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για μένα. Ακόμη και ένα όνομα, ένας περαστικός άνθρωπος στο δρόμο, ένα αντικείμενο, μια μικρή λεπτομέρεια που θα προσέξω, και πολλά άλλα είναι που θα συντελέσουν για να ξεκινήσει στο μυαλό μου η ύπαρξη ενός ήρωα. Όλα αυτά περιπλέκονται, επεκτείνονται και δημιουργείται ένας νέος, ολοκληρωμένος χαρακτήρας με τα δικά του μοναδικά στοιχειά.
Αν έπρεπε να περιγράψετε το βιβλίο σας με μία λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Π.: Δύσκολη η μονολεκτική περιγραφή θα έλεγα, διότι είναι τόσο πολλά τα συναισθήματα, που αναβλύζουν από αυτό το βιβλίο, και άλλες τόσες οι λέξεις που θα μπορούσα να το περιγράψω.
Κυριαρχεί η αγάπη με κάθε τρόπο. Όμως θα καταλήξω στο ότι αυτή η ιστορία είναι σαν γλυκόπικρο πιοτό.
Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες που επρόκειτο να διαβάσουν το μυθιστόρημα;
Ε.Π.: Θα ήθελα να πω, πως σε αυτό το συγγραφικό μου ταξίδι, έβαλα πολλή αγάπη, μαζί με όλη μου την ψυχή. Η μεγάλη μου ανταμοιβή θα είναι να περάσουν όλα αυτά τα συναισθήματα σε εκείνους, να το βιώσουν σαν μια ξεχωριστή εμπειρία και να το αγαπήσουν. Εύχομαι λοιπόν να τους ταξιδέψει με τον πιο όμορφο τρόπο και ο καθένας τους να κρατήσει ένα μικρό κομμάτι απ' αυτό στην καρδιά του.
Η Ευαγγελία Πέτρου μίλησε για το μυθιστόρημά της Για να σε συναντήσω, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Έξη. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
Είναι πανσέληνος του Αυγούστου και μια ακαταμάχητη επιθυμία ωθεί την Έλια να βάλει το δαχτυλίδι της γιαγιάς της. Ένα κόσμημα του οποίου την ιστορία η ίδια αγνοεί, αλλά η γιαγιά της δεν το αποχωριζόταν ποτέ, όσο ζούσε.Αυτή η νύχτα θα στιγματίσει για πάντα τη ζωή της. Το όραμα ενός άντρα, στο όνειρό της, θα την οδηγήσει πίσω στο νησί της. Τα βήματά της, στο γεμάτο αναμνήσεις σπίτι πάνω στον λόφο, ψάχνοντας να βρει την άκρη του νήματος. Ένα παλιό ξύλινο κουτί θα φέρει στο φως ένα καλά κρυμμένο μυστικό μιας αγάπης μεγάλης που συγκλόνισε εκείνους που τη βίωσαν, αλλά κανείς δεν γνώριζε μέχρι σήμερα.Η Έλια έχει μόλις συναντηθεί με το πεπρωμένο της και ακολουθώντας το ένστικτό της ταξιδεύει στην πλανεύτρα Σμύρνη, για να βρει απαντήσεις. Και τότε τον βλέπει. Ο Πάτροκλος, ο άντρας που στοιχειώνει τις σκέψεις της, στέκεται μπροστά της ξανά...Υπάρχει, άραγε, γραμμένο;Μία ιστορία που ξεκινά στη Σμύρνη του 1840 και καταλήγει στο σήμερα. Ένα δαχτυλίδι ποτισμένο με λόγια ευχής και κατάρας. Ένας έρωτας ανεκπλήρωτος που θα γίνει πυξίδα για μία αγάπη αληθινή... Γιατί οι δρόμοι που κάποτε συναντήθηκαν θα ενώνονται για πάντα...
