Εμβληματική ηθοποιός με παρουσία στη θεατρική τέχνη· για εξήντα περίπου χρόνια έδωσε ένα σημαντικό παρών στη θεατρική ζωή του του τόπου μας.
Γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1925 και σπούδασε στην Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν. Σημείωσε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση τη χειμερινή περίοδο 1942-43 με τον θίασο του Κουν στο θέατρο Αλίκης. Πήρε μέρος στα έργα Σουάνεβιτ του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε του Λουίτζι Πιραντέλο, Ρόσμερσχολμ του Ερρίκου Ίψεν, Κωνσταντίνου και Ελένης του Γιώργου Σεβαστίκογλου, Το πρώτο έργο της Φάνι του Μπερνάρ Σω.
Τη χρόνια του 1943 προσελήφθη στο Κρατικό Θέατρο Θεσσαλονίκης όπου πήρε μέρος στην Τρισεύγενη του Κωστή Παλαμά όπου υποδύθηκε την Πραξιθέα. Επίσης συμμετείχε στην Μαρία Στιούαρτ του Φρίντριχ Σίλερ ερμηνεύοντας την κόμισσα Ιωάννα.
Επιστροφή στο Θέατρο Τέχνης, το 1944, όπου έπαιξε το έργο του Μαξίμ Γκόρκι Στον βυθό. Με τον ίδιο θίασο την συναντούμε στο ανέβασμα της τραγωδίας του Αισχύλου Χοηφόροι όπου το παρουσίασαν σε κλειστό χώρο, στο θέατρο Βρετάνια. Ακολουθεί η συνεργασία της με τον θίασο Κοτοπούλη στο Ρούπελ του Δημήτρη Ιωαννόπουλου. Στη συνέχεια συνεργάζεται με την μεγάλη κυρία του θεάτρου την κυρία Κατερίνα (Ανδρεάδη) στο έργο του Ευγένιου Ο Νιλ Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα όπου ερμήνευσε την Λαβίνια. Επίσης συμμετείχε και στις Μικρές αλεπούδες της Λίλιαν Χέλμαν.
Επιστροφή ξανά στο Θέατρο Τέχνης για τη χειμερινή περίοδο 1946-47 με το έργο του Τζον Πρίσλεϊ Εμείς κι ο χρόνος και το 1947 συμμετέχει στα Θαμπά τζάμια της Όλγας Πρίντσλαου με τον θίασο Αιμίλιου Βεάκη και Γιώργου Παπά.
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον θίασο Κοτοπούλη στο θέατρο Κοτοπούλη σε τρία ακόμα σημαντικά έργα: Ιωάννα της Λωραίνης του Μάξγουελ Άντερσον, στην Ρεβέκκα της Δάφνη Ντι Μοριέ (κυρίας Ντένβερς) και στο έργο Βαθιές είναι οι ρίζες.
Συνεργασία για το 1949 με τον θίασο Βάσως Μανωλίδου - Γιώργου Παπά στην κωμωδία του Ζορζ Φεϊντό Τον νου σου στην Αμέλια· επίσης από το 1949 μέχρι το 1950 την συναντάμε δίπλα στον σπουδαίο ηθοποιό και θιασάρχη Κώστα Μουσούρη στο έργο Η κληρονόμος των Ρουθ και Αυγ. Γκετς καθώς και στο έργο του Μόλναρ Λίλιομ.
Από το 1950 και για δύο χρόνια εντάσσεται στο καλλιτεχνικό δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου παίζοντας στους Βρικόλακες του Ερρίκου Ίψεν με την θηριώδη διαμονή: Αλέξης Μινωτής, Κατίνα Παξινού, Νίκος Παρασκευάς, Χριστόφορος Νέζερ όπου ερμήνευσε τον ρόλο της Ρεγγίνας. Επίσης πήρε μέρος σε ένα ακόμα ιστορικό ανέβασμα με τις Τρεις αδελφές του Άντον Τσέχωφ. Ο Κάρολος Κουν σκηνοθέτησε το σπουδαίο αυτό έργο στο Εθνικό Θέατρο με μεγάλα ονόματα του θεάτρου, με την Βάσω Μεταξά στον ρόλο της Όλγας, την Μαρία Αλκαίου (Ιρίνα), τον Μιχάλη Καλογιάννη, την Άννα Παϊτατζή, τον Νίκο Παρασκευά κ.α. Η Ελένη Χατζηαργύρη κρατάει τον ρόλο της Μάσα. Τέλος, στον Δον Ζουάν όπου υποδύεται την Ινές.
Το 1952 συνεργάζεται εκ νέου με τον σπουδαίο θεατράνθρωπο Κώστα Μουσούρη στον Αρχισιδηρουργό του Ονέ σε ελεύθερη διασκευή του ίδιου, του Κώστα Πρετεντέρη και του Ιάκωβου Καμπανέλλη καθώς επίσης και στον Ποπολάρο του Γρηγορίου Ξενόπουλου όπου κρατάει τον ρόλο της Έλντας.
Το 1954 συγκροτεί θίασο με τον σπουδαίο Έλληνα ηθοποιό Νίκο Τζόγια όπου παρουσιάζουν τα έργα Ανοιξιάτικο ρομάντζο και Ήξεραν τι ήθελαν ενώ την επόμενη χρονιά (1955) εμφανίζεται στο έργο Η βασίλισσα κι οι επαναστάτες. Ακολουθεί με τον Νίκο Χατζίσκο στο Θέατρο Εθνικού Κήπου το Όνειρο θερινής νυκτός του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, όπου κρατάει τον ρόλο της Τιτάνιας, ενώ ακολουθεί η συνεργασία της με θιασάρχη τον λαοφιλέστατο κωμικό Μίμη Φωτόπουλο στην κωμωδία του Σωτήρη Πατατζή Ο καλός στρατιώτης Σβέικ. Θα ακολουθήσει ο Μονοσάνδαλος του Ν. Τσεκούρα και Το χρυσό χάπι του Νότη Περγιάλη.
Με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη θα παίξει στον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι ως Ναστάσια Φιλίποβνα, ενώ το 1958 συγκροτεί θίασο με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και παρουσιάζουν την αξέχαστη κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά Ζητείται ψεύτης. Στη συνέχεια συνεργάζεται με το Αθηναϊκό θέατρο του Λιάκου Χριστογιαννόπουλου στο έργο του Τζον Πρίσλεϊ Επικίνδυνη στροφή και στην Άσκηση πέντε δακτύλων με τον θίασο Ρεπερτορίου (1960-61).
Επιστρέφει από το 1962, και για είκοσι χρόνια, στο Εθνικό Θέατρο όπου θα ερμηνεύσει μεγάλους και σημαντικούς ρόλους από την αρχαία τραγωδία μέχρι το σύγχρονο ρεπερτόριο.
Η Ελένη Χατζηαργύρη είχε μεγάλη θεατρική παρουσία και στο αρχαίο δράμα· έπαιξε όλες τις τραγικές ηρωίδες εκτός από την Ανδρομάχη.
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα, Οι δαιμονισμένοι του Ντοστογιέφσκι (Μαρία), Ίων του Ευριπίδη (Κρέουσα), Ταξίδι μακριάς ημέρας μέσα στην νύχτα το αυτοβιογραφικό έργο του Ευγένιου Ο Νιλ (Κάθριν), Ιβάνοφ του Άντον Τσέχωφ (Σάρα), Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου (Ιώ), Ερρίκος ο Δ' του Λουίτζι Πιραντέλο (Κόμισσα), Άλκηστη του Ευριπίδη (Άλκηστη), Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν του Μπερνάρ Σω (κυρία Γουόρεν), Βασιλιάς Λιρ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Τζον Γαβριήλ Μπόρμαν του Ερρίκου Ίψεν (Γκούνχιλντ), Οθέλλος του Σαίξπηρ (Δυσδαιμόνα), Ματωμένος γάμος του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (Μάνα), Βυσσινόκηπος του Τσέχωφ, Θεοφανώ του Άγγελου Τερζάκη (Θεοφανώ), στις Βάκχες του Ευριπίδη (Αγαύη), στις Φοίνισσες (Ιοκάστη), στις Τραχίνιες (Δηιάνειρα), Τρωάδες (Εκάβη).
Υπήρξε η τελευταία θεατρική παρτενέρ του Δημήτρη Χορν στο κύκνειο άσμα του μεγάλου Έλληνα ηθοποιού, Αρχιμάστορας Σόλνες του Ερρίκου Ίψεν (Ελίνα).
Με το εμπειρικό θέατρο του Αλέξη Μινωτή, το 1984, στους Πέρσες του Αισχύλου (Ιώ).Με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου στις Χοηφόρες του Αισχύλου.Στο θέατρο Αθηναίων (σημερινό Τζένης Καρέζη) στο έργο Αμπιγιέρ.
Το 1990 υποδύθηκε την Κλυταιμνήστρα στην Ορέστεια του Αισχύλου με το Αμφιθέατρο και τη χειμερινή περίοδο 1991-92 ερμήνευσε την Γερτρούδη στην σαιξπηρική τραγωδία Άμλετ.
Μία από τις τελευταίες της θεατρικές εμφανίσεις ήταν με την Κατερίνα Μαραγκού και την Ζωή Λάσκαρη στις Τρεις ψηλές γυναίκες του Έντουαρντ Άλμπι στο θέατρο Αθηνών –την σκηνοθεσία είχε κάνει ο Αντρέας Βουτσινάς.
Έκλεισε την πολύχρονη θεατρική της σταδιοδρομία με την Κυρία Κλάιν του Νίκολας Ράιτ στο θέατρο Εξαρχείων –το έργο είχε πάει δύο σεζόν.
Σημαντική αν και σύντομη η πορεία της στον κινηματογράφο. Η πρώτη της ταινία ήταν η Καταδρομή που γυρίστηκε το 1946 ενώ ακολούθησαν Η Αγνή του λιμανιού, Η μοίρα γράφει την ιστορία, Επιστροφή από το μέτωπο, Έγκλημα στο Κολωνάκι, Ήρθες αργά κ.α.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στην σειρά Περί ανέμων και υδάτων.
Υπήρξε καθηγήτρια της υποκριτικής στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου καθώς και στη Σχολή Γιώργου Θεοδοσιάδη.
Τον Μάιο του 2003 ο τότε πρόεδρος της δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, την ανακήρυξε σε επίσημη τελετή, επίτιμο διδάκτορα του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Λίγα λόγια από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο για την Ελένη Χατζηαργύρη:
Η Χατζηαργύρη κρύβει μέσα της ένα προδομένο παιδί. Παρ' όλα αυτά, σπάνια αλλά έντονα, αφήνει να ξεπηδήσει από την καρδιά της η απορία, η παιδική ερώτηση για το τι και το πώς του κόσμου και των ανθρώπων. Αυτές τις φορές καταλαβαίνει κανείς πως η Ελένη έμεινε εκεί, στην αξεδίψαστη παιδική ηλικία, όπου κανείς δεν θέλησε να δώσει απάντηση στην απορία της και έμεινε με τα έκπληκτα μάτια της, περιδεής και παραπονούμενη.Ύστερα ήρθε η σκληρή απογοήτευση, η ζωή χωρίς έλεος και την ανάγκασε να κλείσει τα ερωτήματα μέσα σε παρένθεση.Η Χατζηαργύρη όταν παίζει θέατρο –γιατί θαρρώ γι' αυτό παίζει θέατρο– αφαιρεί τις παρενθέσεις για ν' αφήνει τα απωθημένα ερωτήματα, την άλυσο των αναπάντητων αποριών να ξεχυθούν, να πλημμυρίσουν την σκηνή.Η Χατζηαργύρη παίζει θέατρο για να καλύψει κάποιο χαμένο χρόνο, για να σβήσει μια δίψα που δεν ικανοποιήθηκε στην εφηβεία της.
Η Ελένη Χατζηαργύρη έφυγε από τη ζωή την 1η Οκτωβρίου του 2004.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη και τα λόγια του Κώστα Γεωργουσόπουλου ανήκουν στο βιβλίο του Προσωπολατρεία, που εκδόθηκε από το Έκτυπο.
