Άδμητος και Άλκηστιςςς
Γιώργου Ζώτου
Αφού δεν είδε προκοπή με την Ιόλη, ο Ηρακλής πήρε το πρώτο λεωφορείο που βρήκε μπροστά του για να φύγει από το κωλομέρος που λεγόταν Οιχαλία.
Το λεωφορείο, όλως τυχαίως, πήγαινε στις Φερές, στη Θεσσαλία. Αν σας θυμίζει κάτι, να ξέρετε ότι σήμερα λέγεται Βελεστίνο, εκεί που γεννήθηκε ο Ρήγας Βελεστινλής ο Φεραίος.
Εκεί, βρέθηκε πάνω σε άλλο συμπόσιο και εννοείται ως τέρμα λιχούδης δεν το σκέφτηκε καν, έπεσε με τα μούτρα στο φαΐ!
Το τραπέζι όμως ήταν πένθιμο. Ο νιόπαντρος βασιλιάς Άδμητος μόλις είχε χάσει την αγαπημένη του σύζυγο.
Ακούστε τώρα θλιβερή ιστορία και κλάψτε ελεύθερα:
Η Άλκηστις Πρωτοψ... η Άλκηστις σκέτο, ήταν κόρη του Πελία, βασιλιά της Ιωλκού (κοντά στον σημερινό Βόλο).
Καρακουκλάρα (εννοείται) κι έτοιμη για γάμο.
Και τι κάνουν οι βασιλιάδες που έχουν μια όμορφη κόρη της παντρειάς και φυσικά σέβονται και τα παραμύθια;
Μην τα ξαναλέμε, διοργανώνουν διαγωνισμό για να βρεθεί ο τυχερός που θα παντρευτεί την όμορφη βασιλοπούλα!
Ο Πελίας όμως δεν λαχταρούσε τοξοβόλους και παλαιστές για την κόρη του. Ήθελε σπουδαγμένα παλικάρια παρακαλώ! Γι' αυτό και αποφάσισε να δώσει την κόρη του σε αυτόν που θα ζευγάρωνε δύο διαφορετικά θηρία!
Εδώ δεν αρκεί να έχεις μάστερ και ντοκτορά βιολογίας, εδώ πρέπει να έχεις τον θεό μπάρμπα για να τα καταφέρεις. Και τα κατάφερε ο μπαγάσας ο Άδμητος που και φουλ καψούρης ήταν με την Άλκηστη αλλά και τον θεό Απόλλωνα είχε μπάρμπα-κολλητό.
Μια μέρα λοιπόν παρουσιάζεται στον μέλλοντα πεθερό κουβαλώντας έναν Καπρολέοντα ή Λεοντόκαπρο –θα σας γελάσω– μια διασταύρωση κάπρου με λιοντάρι, τέλος πάντων.
Ο Πελίας τους έδωσε την ευχή του και σύντομα ετοιμάστηκαν για τους γάμους!
Όμως...
Όμως;
Όμως τότε, πριν παντρευτεί ένα ζευγάρι, το έθιμο ήταν να κάνει θυσίες στον θεό Υμέναιο προστάτη του γάμου! Και στις γαμήλιες θυσίες ο αθεόφοβος ο Άδμητος ξέχασε να αναφέρει την θεά Άρτεμη.
Την Φεραία Άρτεμη, προστάτιδα της πόλης των Φερών, της πόλης του!
Ήμαρτον ρε συ Άδμητε!
Η Άρτεμις, ορκισμένη γεροντοκόρη, άλλο που δεν ήθελε να βγάλει το άχτι της στο νιόπαντρο κι ευτυχισμένο ζευγαράκι. Και γέμισε το νυφικό τους κρεβάτι με φίδια!
Ο Απόλλωνας (είπαμε, μπάρμπας και κολλητός) πρόλαβε τον Άδμητο πριν ξαπλώσει στον λάκκο-κρεβάτι με τα φίδια, όμως η μοίρα του ήταν ήδη γραμμένη... Το είχαν πει άλλωστε κι οι Μοίρες:
— Μίστερ Άντμητος ιζ γκόινγκ του ντάι!
Εκτός...
Εκτός;
Εκτός αν κάποιος άλλος έπαιρνε τη θέση του.
Κι εδώ έχουμε την δακρύβρεχτη ιστορία που σας υποσχέθηκα.
Η μόνη που δέχτηκε να τινάξει τα πέταλα στη θέση του Άδμητου ήταν η Άλκηστιςςς.
Και πριν καν το καταλάβει ο καλός της, είχε ήδη μπει στη βαρκούλα του Χάροντα για τις πύλες του Άδη. Θρήνος και σπαραγμός στο παλάτι. Και ως συνήθως, ο θρήνος απαιτεί ένα λυπητερό συμπόσιο, το συμπόσιο απαιτεί τραπέζι, το τραπέζι απαιτεί φαγοπότι και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Ηρακλής που έκατσε να περιδρομιάσει ανίδεος για το τραγικό συμβάν.
Μόλις του είπανε τα νέα οι υπηρέτες τού κόπηκε η όρεξη (τουλάχιστον είχε προλάβει να χλαπακιάσει δυο τρία κατσικάκια). Και τότε υποσχέθηκε στον βασιλιά Άδμητο να του φέρει την Άλκηστη πίσω!
— Μα θα έχει φτάσει στον Κάτω Κόσμο πια...
— Ε, και; Πρώτη φορά θα κατέβω; Σιγά τα ωά! Κάτσε και περίμενε!
Και πράγματι, ο λεβέντης της καρδιάς μας, ο ήρωας που δεν χαμπαριάζει Χάρο, αρπάζει ένα αγροτικό και τραβάει ντουγρού για Αχερουσία, προσπερνάει τον Κέρβερο, που κρύφτηκε μην τον βγάλει πάλι για βόλτα, και βρίσκει την Άλκηστη την ώρα που την έσερνε από το χέρι ο Θάνατος.
Θάνατος vs Ηρακλής, αν το παίξατε στάνταρ διπλό θησαυρίσατε, φορτώνει την Άλκηστη στο αγροτικό και πίσω ολοταχώς για Φερές να ανταμώσουν ξανά και για πάντα με το ξεχασιάρη γαμπρό της καρδιάς της.
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Gerard de Lairesse (Η επιλογή του Ηρακλή)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Συνεχίζεται εδώ
