Μην τρομάζεις
με τις σκοτεινές λάμψεις
απ' τις αδηφάγες μαύρες τρύπες
που περνούν δίπλα σου
Μην κομματιάζεις
με αόρατες μαχαιριές τη μικρή ζωή σου
Μη φοβάσαι
τα τέρατα που καραδοκούν
να καταποντίσουν την ψυχή σου
Κι εγώ κάποτε φοβόμουν
τις πλανερές πνοές της Άνοιξης,
το νέκταρ που κυλούσε μόνο στο στόμα των θεών,
τις θρεπτικές ουσίες που κρύβονταν
μέσα σε καρπούς με δηλητήριο,
τα ξαφνικά πλαταγίσματα
των πληγωμένων φτερών μου
κάθε φορά που σηκωνόταν άγριος άνεμος
Ώσπου ξεκίνησα το ταξίδι μου στο Σύμπαν
και γνωρίστηκα με το βαθύ σκοτάδι
🍇
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Ελένης Μπαχτή
