Ηρακλής, η ήρωας της καρδιάς μας

Τα μήλα των Εσπερίδων (παρτ ουάν)

Γιώργου Ζώτου

Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)

Στο προηγούμενο επεισόδιο είδαμε πως οι 10 άθλοι έγιναν τελικά 12.
Ο επίμονος Ευρυσθέας, αφού σκέφτηκε πολύ για τον προτελευταίο άθλο, πρόσταξε στον λεβέντη μας να φέρει τα μήλα των Εσπερίδων.
Απέραντος προβληματισμός για τον ήρωα της καρδιάς μας:
Πού στον διάτανο βρίσκονται οι Εσπερίδες;
Ψάχνει τον χάρτη, πουθενά Εσπερίδες!
Για όσους προτρέχετε, ούτε το GPS είχε τοποθεσία «ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ» ούτε κανένας γνωστός ήξερε για να του στείλει πινέζα.
Τι να κάνει κι ο Ήρα αποφάσισε να κάνει πράξη το λαϊκό και πάρα πολύ σοφό ρητό: Ρωτώντας πας στην πόλη!
Και πήρε τους δρόμους και τα βουνά, βόρεια, προς Μακεδονία ρωτώντας όποιον έβρισκε μπροστά του.
Στον ποταμό Εχέδωρο, (ο γαλλικός ποταμός σήμερα), πέτυχε τον γιο του Άρη, τον Κύκνο, που τον προκάλεσε σε μονομαχία. Γεννημένος τσαμπουκαλής ο Ηρακλής δεν σκέφτηκε και πολύ για να του σηκώσει το γάντι.
Όμως, ημίθεος ο ένας, ημίθεος κι ο άλλος, το ματς ήταν ισόπαλο χωρίς γκολ και χωρίς κανένα ενδιαφέρον ώσπου κάποια στιγμή, πάνω που έλεγαν να βαρέσουν πέναλτι, έπεσε ένας κεραυνός (μάλλον από τον μπαμπά Άρη) και σαν το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή έληξε την μάχη.
Βλέποντας ότι προς τα κει δεν υπήρχαν Εσπερίδες, ο Ηρακλής άλλαξε πορεία προς τα δυτικά φτάνοντας στη χώρα των Ιλλυρίων (που έπιανε από τη σημερινή Ήπειρο μέχρι την Κροατία). Εκεί κάποιες νύμφες τού μίλησαν για τον μοναδικό τύπο που ίσως να ήξερε την χώρα των Εσπερίδων, τον Νηρέα.
Ο Νηρέας ήταν μια θαλάσσια παππουδένια θεότητα, πιο παλιός κι από τον Ποσειδώνα να φανταστείτε και πιο σοφός κι από τον Βούδα. Φυσικό ήταν να ήξερε τα πάντα και να μην τα έλεγε σε κανέναν.
Ο Ηρακλής δεν έκατσε να πιάσει κουβεντούλα με τον Νηρέα, βρήκε το ανάκτορό του στα βάθη των ωκεανών, τον πέτυχε πάνω που έπαιρνε την μεσημεριανή του σιέστα και χρααααπ! τον έδεσε χειροπόδαρα και του γαργαλούσε τα πόδια μέχρι να του πει το μυστικό!
Τι να κάνει κι ο άμοιρος παππούλης, αναγκάστηκε να πει όλα όσα ήξερε για την χώρα των Εσπερίδων. Μάλιστα για να γίνει πιο πιστευτός, πήρε μια γλυκιά γυναικεία φωνή καθώς του έλεγε τις οδηγίες: «Κατευθυνθείτε νότια και πάρτε την πρώτη έξοδο δυτικά. Στη συνέχεια ο προορισμός σας θα βρίσκεται στα αριστερά!» Ε, ναι! Ο Νηρέας ήταν ο προάγγελος του σημερινού GPS!
Άντε ξανά-μανά πίσω ο λεβέντης μας, περνάει απέναντι από την Κρήτη και φτάνει πάλι στην Λιβύη η οποία μπορεί να μην είχε θηρία πια (θυμάστε που τα είχε εξολοθρεύσει ο Δίας για να μην φάνε τα βόδια του Γηρυόνη;) όμως εκεί τον περίμενε ο βασιλιάς Ανταίος, γιος του Ποσειδώνα και της Γης που όποιον ξένο έβλεπε στον τόπο του τον ανάγκαζε να παλεύει μαζί του και μετά τον σκότωνε.
Γιατί πάντα νικούσε ο Ανταίος;
Γιατί ήταν ζαβολιάρης φουλ και έπαιρνε δύναμη από τη μαμά Γη παίζοντάς το σούπερ μάγκας και άτρωτος.
Μασάει όμως ο Ηρακλής από τέτοιες τζιριτζάντζουλες;
Ασφαλώς και όχι! Του έκανε ένα αεροπλανικό, τον πέταξε στον αέρα ώστε να μην πατάει στη γη και στην προσγείωση του τσάκισε τα κόκαλα.
Ο μύθος λέει ότι μετά ο Ηρακλής του πήδηξε και τη γυναίκα, την Τίγγη, που του έκανε έναν γιο, τον Σόφακα, ο οποίος έγινε και ο γενάρχης των Μαυριτανών ενώ για να τιμήσει την μητέρα του ίδρυσε την πόλη της Ταγγέρης!
Τον θάνατο του Ανταίου θέλησαν να εκδικηθούν τα αδέρφια του από τη μάνα Γη, κάτι μικροσκοπικοί τύποι που ονομάζονταν Πυγμαίοι. Ο Ηρακλής μόλις τους είδε έσκασε στα γέλια κι έπειτα τους έβαλε στην τσέπη για να τους κάνει δώρο στον Ευρυσθέα για να στολίσει το γραφείο του.


Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Συνεχίζεται εδώ