Όλοι γνωρίζουμε τον Αμερικανό θεατρικό συγγραφέα και σεναριογράφο Νιλ Σάιμον. Πολυβραβευμένος με Τόνι και Όσκαρ, υπήρξε ο μοναδικός εν ζωή συγγραφέας του οποίου το όνομα έφερε ένα από τα θέατρα της Νέας Υόρκης. Ποιος από εμάς δεν έχει δει τις κινηματογραφικές του διασκευές; Ξυπόλητοι στο πάρκο, Ένα παράξενο ζευγάρι, Σουίτα για δύο, Βότκα Μολότοφ, Πρόσκληση σε γεύμα από έναν υποψήφιο δολοφόνο και τόσα άλλα. Έτσι με μεγάλη χαρά πήγα να δω το τελευταίο του έργο, γραμμένο το 2003, που παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο πρωτότυπος τίτλος του είναι Rose’s dilemma (Το δίλημμα της Ρόουζ), στα ελληνικά έχει αποδοθεί ως Θα σε δω στον παράδεισο.
Η Ρόουζ είναι διάσημη θεατρική συγγραφέας, που ζει μαζί με την κόρη της σε μία μονοκατοικία δίπλα στη θάλασσα, με έναν μεγάλο κήπο με λουλούδια. Δεν έχει καταφέρει να συνέλθει ψυχολογικά από τον θάνατο του μεγάλου της έρωτα, του Ουάλς. Ο Ουάλς ήταν συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, διατηρούσε δεσμό με την Ρόουζ και συζούσαν. Από την στιγμή του θανάτου του η Ρόουζ δεν μπορεί να συνέλθει, δεν μπορεί να γράψει και φαντάζεται συνεχώς τον Ουάλς να την επισκέπτεται σε καθημερινή βάση. Κάποια στιγμή αποφασίζει να αναζητήσει την βοήθεια ενός άλλου νεότερου συγγραφέα, προκειμένου να τελειώσει ένα μισοτελειωμένο μυθιστόρημα του Ουάλς.
Ο Νίλ Σάιμον συνήθιζε να χρησιμοποιεί αυτοβιογραφικά στοιχεία στα έργα του. Έτσι και εδώ έχουμε συγγραφείς που αντιμετωπίζουν ένα μπλοκάρισμα λόγω ψυχολογικών προβλημάτων. Και έχουμε και τον θάνατο. Ας μην ξεχνάμε ότι το έργο αυτό γράφτηκε μόλις το 2003, όταν ο ίδιος ο Νιλ Σάιμον ήταν αρκετά ηλικιωμένος, οπότε και ο θάνατος ήταν ένα θέμα που τον απασχολούσε.
Τη μετάφραση του έργου και την απόδοσή του στα ελληνικά έχει κάνει η Ρένα Ρίγγα, η οποία έχει καταφέρει να κρατήσει τα κωμικά στοιχεία αλλά και να προσθέσει μια δυο πινελιές που κάνουν το έργο πιο οικείο στο σημερινό ελληνικό κοινό.
Την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος, γνωστός στο ελληνικό κοινό από τις σκηνοθεσίες του στα Η σιδηρά πρωθυπουργός, Το ελεύθερο ζευγάρι και Και τα αγόρια κλαίνε. Στο Θα σε δω στον παράδεισο έχει καταφέρει να μας μεταδώσει το ψυχολογικό τέλμα της ηρωίδας και έχει κρατήσει την ισορροπία ανάμεσα στο κωμικό και την συγκίνηση. Άξιους βοηθούς και συμπαραστάτες έχει στο πρόσωπο της Κατερίνας Κοντού, που έχει επιμεληθεί τα κουστούμια της παράστασης και στον Μιχάλη Παπαδόπουλο που έχει φροντίσει για τα σκηνικά. Τα κουστούμια αναδεικνύουν τους χαρακτήρες του έργου: πλούσια φορέματα για την Ρόουζ, πιο συγκρατημένο και αστικό ντύσιμο για την κόρη της, αέρινα για τον Ουάλς και σπορ για τον νεαρό συγγραφέα. Τα σκηνικά είναι σχετικά λιτά αλλά προσεγμένα στις λεπτομέρειες, π.χ. τα κομοδίνα είναι φτιαγμένα από βιβλία. Η πρωτότυπη μουσική του Άγγελου Ανδρεόπουλου ταιριάζει με την υπόθεση.
Στον ρόλο της Ρόουζ βρίσκουμε την Άννα Αδριανού, η οποία δείχνει να αισθάνεται πολύ άνετα σε αυτόν τον ρόλο, πείθει ως την διάσημη και ερωτευμένη συγγραφέα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τον έρωτά της. Στον ρόλο του Ουάλς είναι ο Γιώργης Κοντοπόδης, εξαιρετικός ως το φάντασμα του συγγραφέα που εμφανίζεται στην αγαπημένη του. Η Δανάη Καλοπήτα αναλαμβάνει την ρόλο της κόρης της πρωταγωνίστριας και ο Νίκος Καραγιαννίδης τον ρόλο του νεαρού συγγραφέα. Και οι δύο είναι επαρκέστατοι στο έργο τους.
Τέλος οι παραστάσεις είναι αφιερωμένες στον πατέρα της Άννας Αδριανού και καθηγητή του σκηνοθέτη, του αείμνηστου ηθοποιού Νίκου Βασταρδή.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
