Τα άλογα του Διομήδη
Γιώργου Ζώτου
Για τον όγδοο άθλο ο Ευρυσθέας παρήγγειλε στον Ηρακλή να πιάσει τα άλογα του Διομήδη.
Γκουγκλάρει ο Ήρα το όνομα να βρει τι πάει να πει Διομήδης και βλέπει ότι επρόκειτο για έναν γίγαντα, γιο του θεού Άρη και της Κυρήνης, που ήταν βασιλιάς των Βιστόνων, ενός λαού που ζούσε στη Θράκη.
Στο προφίλ του στο Φέισμπουκ φαινόταν στοργικός και πολύ φιλόζωος και μάλιστα έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη σε τέσσερα άλογα, φοράδες όλες για την ακρίβεια –δώρα του μπαμπά Άρη. Βέβαια στις φωτό δεν έμοιαζαν και πολύ με τα συνηθισμένα αλογατάκια που ξέρουμε αλλά ο λεβέντης μας δεν έδωσε σημασία.
Μάλιστα του φάνηκε ευκολάκι, τόσο που για τη διαδρομή πήρε για παρέα –ήταν και μακρύ ταξίδι– τον φίλο του (κάποιες γλώσσες λένε ότι ήταν και ερωμένος του) τον Άβδηρο, ημίθεος κι αυτός παρακαλώ, γιος του Ερμή!
Φτάνουν, που λέτε, στη Θράκη μετά από τεράστια ταλαιπωρία με το ΚΤΕΛ, ψάχνουν στα νότια της Ξάνθης, βρίσκουν τον στάβλο και βλέπουν τις φοράδες που δεν ήταν ακριβώς όπως τις περίμεναν...
Διότι ο Διομήδης άλλο έδειχνε στο προφίλ του στο Φέις (τι περίεργο!) κι άλλο ήταν.
Μπορεί να έδειχνε φιλόζωος αλλά σίγουρα ήταν μισάνθρωπος, γιατί οι αγαπημένες του φοραδίτσες ήταν φουλ μοβόρικες και μάλιστα είχαν χάλκινες μασέλες και σιδερένιες οπλές. Και κάθε φορά που κάποιος ξένος τύχαινε να περάσει από το βασίλειο τον πέταγε για μεζέ, κομματάκι κομματάκι, στα πετ.
Όμως ο ήρωας της καρδιάς μας δεν καταλαβαίνει από μοβόρικες φοράδες και γκρανγκινιολικά θρίλερ Β' διαλογής.
Αρπάζει τα άλογα, τα κάνει κόμπο και τα κρύβει λίγο παρακάτω γιατί υπολόγισε ότι ο Διομήδης θα αντιδρούσε.
Και πράγματι ο Διομήδης έστειλε τον στρατό του, τους Βιστόνους, εναντίον τους.
Μασάει η κατσίκα ταραμά; Φοβάται ο Ήρα ένα μάτσο φανταράκια; Απλώς του έτρωγαν τον χρόνο του.
Κι όσο αυτός αμυνόταν, ο Άβδηρος καθόταν πίσω και φύλαγε τα άλογα.
Κάποια στιγμή βαρέθηκε ο Ήρα να παίζει άμυνα, κάνει κάτι πλημμυρικά κόλπα που τα είχε μάθει από τους στάβλους του Αυγεία και πλημμυρίζει όλη την πεδιάδα του Νέστου.
Όσα φανταράκια δεν πνίγηκαν το βάλανε στα πόδια.
Κι έτσι έμεινε μόνο ο Διομήδης με τον Ήρα σε μια τετ-α-τετ μονομαχία γιγάντων στο Ελ Πάσο... παρντόν, στο Ελ Νέστο.
Μπορεί ο Ήρα να ήταν αθάνατος, ημίθεος, κούκλος, ήρωας κ.λπ. κ.λπ. αλλά κι ο Διομήδης ήταν γίγαντας, μην το ξεχνάμε. Έπεσε πολύ ξύλο μέχρι που τελικά κέρδισε ο λεβέντης μας και έσυρε τον Διομήδη μέχρι τα άλογά του που τον κατασπάραξαν με το ζόρι...
Με το ζόρι διότι δεν πολυπεινούσαν μιας και μόλις είχαν τελειώσει το δείπνο τους
που περιλάμβανε τον καημένο τον Άβδηρο!
Ω, ναι!
Όση ώρα ο Ηρακλής ασχολιόταν με τον Διομήδη, οι φοράδες του καταβρόχθιζαν τον Άβδηρο, ούτε ρουθούνι δεν έμεινε από τον καλό φίλο (και πιθανώς και ερωμένο) του Ηρακλή.
Απαρηγόρητος ο Ηρακλής έχτισε μια πόλη στην τοποθεσία που την ονόμασε Άβδηρα.
Τα δε άλογα, όταν χώνεψαν και το αφεντικό τους, ηρέμησαν και τότε ο Ήρα τα πήγε στον Ευρυσθέα για την ολοκλήρωση και αυτού του άθλου.
Για την ιστορία, ο Ευρυσθέας τις ήμερες και ήρεμες πια φοράδες τις άφησε ελεύθερες κι αυτές ανέβηκαν στον Όλυμπο όπου κατασπαράχθηκαν από τα άγρια θηρία!
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Και συνεχίζονται εδώ