Για την 28η Οκτωβρίου
Χρήστου Ντικμπασάνη
τ' όνομά σας του δέους και του θάρρους
Προσεκτικά οργώνω τη ζωή μου
Την σπέρνω μέσα στα δικά σας ιερά χώματα
Πρόγονοι ένδοξοι για εσάς καυχιέμαι περήφανος
σε αυτόν τον παράξενο κόσμο
Βαθιά μέσα μου κοιτώ,
παλεύοντας ν' ακολουθήσω τα ίχνη σας
Γενναία και αμόλυντη καρδιά ποθώ
να έχω σαν τη δικιά σας
και χέρια δυνατά να μαζέψω
τους καρπούς της δικής σας σποράς
Την κληρονομιά σας ν' αβγατίσω
Να συγκεντρώσω όσα τρόπαια
αφήσατε πίσω σας για εμένα
Πλανιέμαι στη Γη
Πλανιέμαι στ' αστέρια
Ζητώ συγγνώμη απ' τους ανούσιους πόθους
αγωνιζόμενος να εξαγνίσω την ψυχή μου
Να διώξω τα τέρατα και τους δράκους από μέσα της
Αναζητώ τα μονοπάτια της δόξας και της ελευθερίας
Ιδρώνω και ματώνω κάθε ημέρα
Ποτίζω τις ελπίδες μου ν' ανθίσουν,
γυρεύοντας να θεμελιώσω γερά και δίκαια
έναν κόσμο καινούργιο, ένδοξο,
καθαρό από ενοχές και τύψεις του γένους μου
που μέχρι σήμερα κουβαλάω
απρόθυμα μαζί μου
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αλέξανδρου Αλεξανδράκη (Ξάφνιασμα μες στη νύχτα, 1913-1968). Ο βιωματικός ζωγράφος του έπους του 1940 μαζί με τα πέντε αδέλφια του πολέμησε κατά την ιταλική εισβολή και επιστρέφοντας σχεδίασε ό,τι έζησε.