Γνωρίζω ότι
αν είχα μια στολή
ανθεκτική και απυρόβλητη
με μεγάλα απαστράπτοντα σιρίτια
αν στη θέση της επερχόμενης
αμαρτίας μου που μου χρησιμεύει
για κεφάλι
είχα μια καρδιά από χρυσάφι,
έτσι που ν' ακουμπά απαλά
αν ήταν δυνατό ν' αντικαταστήσω
τα ιερές χορδές της φωνής μου
με την άσπιλη αγάπη
ίσως τότε μόνο τότε
θα μπορούσα να κατανοήσω
τα φευγαλέα οράματα της ευτυχίας
που είδα κάποτε
στα χρόνια μου τα εφηβικά,
κοιτάζοντας μ' ευλάβεια
μέσα στα σοφά
αθώα μάτια των παιδιών
🍇
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Νίκου Ζάρα
