Ισπανός δραματουργός από τους πιο παραγωγικούς παγκοσμίως, αφού έγραψε 3000 σονέτα και 1800 θεατρικά έργα από τα οποία σώζονται τα 480. Γεννήθηκε στην Ισπανία το 1562 και η δημοτικότητά του ήταν σχεδόν ίδια με αυτή του Θερβάντες. Δεν έτυχαν όλα τα έργα του να γνωρίσουν την επιτυχία, πιο πολύ μνημονεύεται για το Φουέντε Οβεχούνα, για το Αστέρι της Σεβίλλης καθώς και για Το σκυλί του περιβολάρη. Τα έργα αυτά παρουσιάστηκαν και από το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδος σε παλιότερους καιρούς. Το όνομα όμως του Λόπε ντε Βέγκα σήμαινε για τη γενέθλια χώρα του ό,τι και το όνομα του Σαίξπηρ για την Αγγλία.
Ο Ισπανός δραματουργός, που καυχιόνταν ότι μπορεί να γράψει ένα έργο μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες –πράγμα που έκανε αν αναλογιστεί κανείς την προσφορά του– ήταν ένας άνθρωπος που του άρεσε η περιπέτεια –να προσπαθεί να εξελίξει τον εαυτό του– καθώς είχε μεγάλη αδυναμία στις γυναίκες.
Αν και από τη ζωή του πέρασαν πολλές γυναίκες, που κάποιες παντρεύτηκε και με κάποιες άλλες έζησε έντονες στιγμές πάθους και εκδίκησης, εντούτοις πέθανε μετανιωμένος για την άσωτη ζωή του και με συντροφιά μία του κόρη. Είχε κι άλλα παιδιά, η μία κόρη του όμως κλείστηκε σε μοναστήρι, ο γιος του έχασε τη ζωή του σε ναυάγιο και η άλλη του κόρη κλέφτηκε με την συναίνεσή της με τον άντρα που αγαπούσε.
Ο πατέρας του υπήρξε κεντητής αλλά αυτό ήταν κάτι που δεν ενθουσίασε και πολύ τον Λόπε ντε Βέγκα καθώς αισθανόταν ότι μπορεί να πετύχει πιο πολλά πράγματα στη ζωή του· μάλιστα, είχε πάντα μια ροπή προς τα γράμματα.
Στην Ισπανία υπάρχει η οικεία-μουσείο όπου είχε εγκατασταθεί ο Λόπε ντε Βέγκα το 1610 επί της οδού Θερβάντες 11. Σε αυτό το σπίτι έγραψε τα περισσότερα από τα έργα του.
Η εργογραφία του πραγματεύεται παρά πολλά θέματα: μυθολογικά, βιβλικά, ιστορικά, ποιμενικά και ανατολίτικα με αδιάκοπα επαναλαμβανόμενα μοτίβα το δίκιο του φτωχού, την τιμή της γυναίκας (σε αντανάκλαση του συζύγου ή του αδελφού και την απόφαση του βασιλιά, όπου ο βασιλιάς εκπροσωπεί τη Θεία Δίκη).
Τα πιο γνωστά έργα του είναι: Το ατσάλι της Μαδρίτης (1603), Η χαζή γυναίκα, Χουάνα, Η κόρη του νερουλά, Ο ιππότης του Ολμέδο, Σκλάβα του εραστή της, Ν' αγαπάς δίχως να ξέρεις τι, Τρελή για τους άλλους, πονηρή για τον εαυτό της, Μεγάλη κωμωδία της νύχτας του αϊ-Γιαννιού, Αντοχή ως τον θάνατο, Φουέντε Οβεχούνα που στην μετάφρασή του σημαίνει η προβατοπηγή (1614), Ο κατεργάρης στον πάγκο του (1616), Δωροθέα (1632), Ο βασιλιάς (1635).
Έγραψε διατριβή το 1606 ή το 1609 για τη νέα τέχνη για το γράψιμο της κωμωδίας την οποία έγραψε με μια κωμικοσοβαρή διάθεση.
Το θεατρικό του έργο Φουέντε Οβεχούνα είναι το αρτιότερο απ' όλα όσα έγραψε κι αυτό που γνώρισε την μεγαλύτερη επιτυχία καθώς είχε τη μεγαλύτερη διάρκεια και τα πιο πολλά ανεβάσματα. Φουέντε Οβεχούνα σημαίνει, όπως σημείωσα και πιο επάνω, προβατοπηγή.
Η υπόθεση διαδραματίζεται το 1476 και βασίζεται πάνω σε αληθινό γεγονός. Ήταν ένα ειρηνικό χωριό με λίγους κατοίκους και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στην καθημερινότητά του, μέχρι την στιγμή που εμφανίστηκε ένας διοικητής με σκληρή και αυταρχική συμπεριφορά, οπότε οι κάτοικοι του χωριού σκοτώνουν τον διοικητή. Όταν πληροφορήθηκε ο βασιλιάς Φερδινάνδος τον θάνατό του, έστειλε έναν ανακριτή-δικαστή για να ψάξει και να βρει ποιος έκανε αυτή την πράξη. Όταν ο ανακριτής-δικαστής όμως, παρά τα μεγάλα βασανιστήρια που επέβαλε στους κατοίκους και δεν ομολόγησε κανείς, πληροφόρησε τον βασιλιά Φερδινάνδο κι εκείνος τους ρώτησε ποιος δολοφόνησε τον διοικητή, η απάντηση που δόθηκε από όλους τους κατοίκους του χωριού ήταν η Φουέντε Οβεχούνα. Έτσι, μην μπορώντας ο βασιλιάς Φερδινάνδος να καταλάβει ποιος είναι ο δράστης και να τον τιμωρήσει, αθωώνει όλο το χωριό και το έργο ρίχνει αυλαία με ένα ευτυχισμένο τέλος.
Ο πολυγραφότατος δραματουργός, που χάρισε τόσες πολλές δημιουργίες και που ευτύχησε να δει τα εκατοντάδες έργα του να παίζονται με μεγάλη επιτυχία από ονομαστούς ηθοποιούς, έφυγε από τη ζωή το 1635.
Κανένας μέχρι σήμερα θεατρικός συγγραφέας δεν μπόρεσε να αγγίξει την παραγωγικότητά του, ούτε μπόρεσε να πλησιάσει τα 1800 θεατρικά έργα.
Σχεδόν τέσσερις αιώνες μετά τον θάνατό του, ο Λόπε ντε Βέγκα (Lope de Vega) εξακολουθεί να παίζεται σε όλον τον κόσμο με μεγάλη αποδοχή.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από το Θεατρικό λεξικό του Αλέξη Σολωμού, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος.
