Ο κρητικός ταύρος
Γιώργου Ζώτου
Από την πολύ αρχή...
Διότι πρέπει να καταλάβετε ποιο ακριβώς ήταν αυτό το ταυρί τσι Κρήτης που έμελλε να γίνει ο έβδομος άθλος του Ηρακλή και την σχέση που είχε η Κρήτη με τους ταύρους γενικότερα.
Βγάλτε όλοι ΤΩΡΑ ένα δίευρο και κοιτάξτε το.
Τι βλέπετε;
Την Ευρώπη θα μου πείτε. Την Ευρώπη, άλλα ποια Ευρώπη;
Την ήπειρο ή την κοπέλα που κάθεται πάνω στον ταύρο; Διότι κι αυτή Ευρώπη τη λένε. Και μην την βλέπετε που κάθεται αμέριμνη και χαζολογά πάνω στον ταύρο, έπαθε μεγάλο ταράκουλο εκεί πάνω.
Η Ευρώπη ήταν μια όμορφη κοπέλα, που την ονόμασαν έτσι από το ευρύς και ωψ, επειδή είχε, λέει, μεγάλα μάτια, ήταν ανοιχτομάτα. Κι εκεί που τριγυρνούσε μες στην τρελή χαρά στα χωράφια η μικρή, ανοιχτομάτα Ευρώπη, την βλέπει ο Δίας, που ήταν ακόμα πιο ανοιχτομάτης και δεν άφηνε θηλυκό κουνούπι να του ξεφύγει.
Πώς να την καταφέρει για να την ρίξει στο κρεβάτι; Μεταμορφώνεται σε ταύρο!
Τίποτ' άλλο πιο ρομαντικό δεν σκέφτηκε ολόκληρος θεός;
Πάει κοντά στην ανοιχτομάτα μας κι άρχισε να βοσκάει αμέριμνος και καλά. Η Ευρώπη μόλις τον είδε εντυπωσιάστηκε από τη δύναμη και την κορμοστασιά του. Την έτρωγε κι αυτηνής ο πωπός, μιας και δεν έχασε χρόνο, αμέσως τον πλησίασε κι άρχισε να τον χαϊδεύει. Και σαν να μην έφτανε αυτό τον καβάλησε κιόλας!
Άκου τώρα, η ανοιχτομάτα, τρομάρα της!
Μόλις αντιλαμβάνεται ο Δίας ότι η Εουρώπα είναι στην πλάτη του, βάζει το τούρμπο κι όπου φύγει φύγει. Εκείνη, ούτε κράνος δεν πρόλαβε να φορέσει, πού να πηδήξει κάτω με τέτοια ταχύτητα; Γαντζώθηκε από τον σβέρκο του κι έκανε την προσευχή της.
Ο ταύρος-τούρμπο-Δίας ακάθεκτος! Πέρασε ποτάμια και παγωμένες θάλασσες, πέρασε Άλπεις και Πυρηναία, πέρασε φιόρδ και χίλιες δύο λίμνες, πέρασε Λονδίνα και Παρίσια κι όταν επιτέλους βαρέθηκε πάρκαρε στη Γορτύνα της Κρήτης.
Εκεί, της έκανε τρία παιδιά, την αποκατέστησε κιόλας για να μην έχουν να λένε οι κακές γλώσσες παντρεύοντάς την με ένα περαστικό τύπο που τύγχανε να είναι και βασιλιάς της Κρήτης, τον Αστερίωνα, που δέχτηκε να υιοθετήσει τα τρία παιδιά της κι έτσι, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ένα εκ των παιδιών ήταν ο Μίνωας ο οποίος, όταν πέθανε ο Αστερίωνας, έγινε βασιλιάς και παντρεύτηκε την Πασιφάη.
Η Πασιφάη ήταν λιγάκι ζωηρούλα, του το έριχνε το κέρατο του Μίνωα (όχι ότι εκείνος ήταν Παναγία) και όχι με κανέναν νοστιμούλη του παλατιού αλλά με έναν άσπρο ταύρο (ο οποίος ήτανε ταύρος ταύρος, όχι κανένας θεούλης μασκαράς) που ο Μίνωας τον προόριζε για θυσία στον Ποσειδώνα αλλά τελικά τον είδε νταβραντωμένο και τον κράτησε για επιβήτορα θυσιάζοντας τελικά ένα ψοφίμι.
Αυτός λοιπόν ο ταύρος, ο νταβραντωμένος, έγινε ο στόχος του Ηρακλή για να ολοκληρώσει τον άθλο του.
Στο μεταξύ, ο Ποσειδώνας που κατάλαβε την τράμπα πολύ τσαντίστηκε. Και τότε έκανε τα μαγικά του ώστε η Πασιφάη να ερωτευθεί τον ταύρο!
Και είχε τέτοιο έρωτα η Πασιφάη με τον ταύρο που έβαλε τον Δαίδαλο, τον Μπομπ τον μάστορα της εποχής, να της φτιάξει ένα κούφιο ομοίωμα αγελάδας για να μπει μέσα και να μπορέσει να ολοκληρώσει τη σχέση της με τον ταύρο. (Αηδία κατάντησε, το ξέρω αλλά ο μύθος είναι μύθος.)
Και έγινε το ακατανόμαστο!
Εννέα μήνες μετά η Πασιφάη γέννησε. Και το μωρό βγήκε ίδιος ο Μίνωας αλλά... με κέρατα! Ο Μινώταυρος!
Το βλέπει ο Μίνωας, τρελάθηκε!
— Ίντα 'παθε το κοπέλι μας ορέ ζυναίκα; Ζατί έχει ουρά;
— Δεν κατέω πράμα, άντρα μου!
— Ζυναίκα, με τσερατώνεις!
— Εγώ; Ψόμματα!
— Με τσερατώνεις με τσερατά!
— Όι άντρα μου, να ποθάνω αν σου λέγω ψόμματα!
— Ε, θα με κουζουλάνεις! Γιάντα έχει τσέρατα και ουρά αυτός ο γρόθος;
— Όφου ίντα 'παθα η κακομοίρα!
Στο μεταξύ, φτάνει και ο Ηρακλής στην Κρήτη, βρίσκει τον Μίνωα και του εξηγεί την κατάσταση ζητώντας τη βοήθειά του να πιάσει τον ταύρο.
Ο Μίνωας δεν ήθελε να μπλέξει:
— Ήκουσε ντελικάνη μου! Εγώ μ' αυτόν τον ανερούβαλο δεν αναχουρδεύομαι. Βγάλε τα πέρα μόνος σου!
Η κατάσταση αποδείχτηκε ότι δεν χρειαζόταν καμία ιδιαίτερη ευφυΐα, κάτι που χώλαινε ο ήρωάς μας, κι έτσι μόλις τον πέτυχε σ' ένα βοσκοτόπι τον καβάλησε και τον πήγε γαμ... καβαλώντας μέχρι τον Ευρυσθέα στην Πελοπόννησο.
Μόλις ο Ευρυσθέας έβαλε τσεκ ☑ στον άθλο, ο Ήρα παράτησε τον ταύρο κι εκείνος έτρεξε να κρυφτεί στον Μαραθώνα όπου και άρχισε να βοσκολογάει καταστρέφοντας τους αγρούς της περιοχής.
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ. Και συνεχίζονται εδώ.