Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον τίτλο του βιβλίου σας «Η περιπέτεια μιας μπλε Κουκκίδας»;
Χριστίνα Κρητικού: Οι ιδέες συνήθως μου δημιουργούνται από τα παιδιά μου αλλά και από τον κόσμο που μας περιβάλλει. Είναι συχνό φαινόμενο στις μέρες μας πολλά παιδιά, που είναι κατά κάποιο τρόπο διαφορετικά, να αισθάνονται κατώτερα και μειονεκτικά. Να αισθάνονται «μικρά». Άλλα πάλι να βιάζονται να μεγαλώσουν θεωρώντας πως έτσι θα γίνουν πιο σημαντικά. Θέλησα λοιπόν να γράψω για ένα «μικροσκοπικό» πλάσμα που μπορεί όμως να καταφέρει οτιδήποτε κι αν βάλει στόχο και δεν υστερεί σε τίποτα! Έτσι, παρατηρώντας τα παιδιά μου να ζωγραφίζουν, καθώς πετάγονταν οι νερομπογιές τους εδώ κι εκεί, ήταν σαν να μου χαμογέλασε ξαφνικά η Μπλε Κουκκίδα!
Τι σημαίνει η φράση που βλέπουμε στο βιβλίο σας «Όλοι έχουν τον σκοπό τους στη μεγάλη αυτή τη γη»;
Χ.Κ.: Είναι από τις φράσεις-κλειδιά του παραμυθιού! Στοχεύει να δώσει το μήνυμα στο παιδί ότι πρέπει να σεβόμαστε τους άλλους, όσο και τον εαυτό μας. Όλοι έχουν τον σκοπό τους και όλοι μας αποτελούμε κομμάτια ενός συνόλου. Ο καθένας μας δικαιούται να κυνηγήσει τα όνειρά του, ακόμα κι αν στην πορεία αυτά αλλάξουνε μορφή και κατεύθυνση.
Τι μηνύματα θα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες σας μέσα απ' την περιπέτεια της Μπλε Κουκκίδας;
Χ.Κ.: Θα 'θελα τα παιδιά, διαβάζοντας την «Μπλε Κουκκίδα» να θυμούνται πως καθένας από μας αξίζει να κυνηγήσει τα όνειρά του, όσο τρελά κι αν φαίνονται αυτά. Ότι κανείς δεν είναι ασήμαντος και δεν αξίζει λιγότερο απ' τους άλλους. Θα 'θελα επίσης να δουν ότι πρέπει να τολμάμε να ξεκινήσουμε το «ταξίδι» μας, αλλά και να είμαστε ανοιχτοί στο ενδεχόμενο ότι στην πορεία της ζωής μας, καθώς ωριμάζουμε, οι στόχοι μας μπορεί να πάρουν άλλη μορφή. Άλλωστε απώτερος σκοπός, είναι πάντα η ευτυχία!
Είστε ευχαριστημένη με την εικονογράφηση και τη γενικότερη συνεργασία σας με τις εκδόσεις Διάνοια;
Χ.Κ.: Δεν είμαι απλά ευχαριστημένη, νιώθω ευλογημένη που στην αρχή της πορείας μου στον χώρο γνώρισα τους συγκεκριμένους συνεργάτες. Τους ευχαριστώ ιδιαίτερα για την εμπιστοσύνη και την ευγένεια και ειδικά τον κύριο Αλέξανδρο Τσίνια.
Όσον αφορά τώρα την εικονογράφηση, δεν νομίζω πως θα μπορούσε ποτέ να είναι καλύτερη! Η Βιβή Μαρκάτου απογείωσε και τα δύο παραμύθια μου και μας έφτιαξε καινούριους κόσμους που δεν φανταζόμουν καν ότι υπήρχαν. Στο πρώτο μου παραμύθι βρήκε ακριβώς πώς φανταζόμουν τη μικρή, ταλαιπωρημένη Ηλιαχτίδα αποδίδοντας με ακρίβεια τις αλλαγές των συναισθημάτων (ξενοιασιά, φόβος, αγάπη, ανασφάλεια, ανακούφιση, χαρά..). Αλλά και τώρα, όταν άρχισε να μου στέλνει τα πρώτα σχέδια της Κουκκίδας, γελούσα απ' τη χαρά μου! Δεν είναι απλά ό,τι είχα ονειρευτεί! Είναι πολύ παραπάνω και σε επαγγελματικό αποτέλεσμα και σε συνεργασία. Βιβή μου, ξανά, σ' ευχαριστώ!
Μιλήστε μας για το μήνυμα που δίνει Ο χορός της Ηλιαχτίδας: Πίστεψε - Μίλα - Εμπιστεύσου - Αξίζεις.
Χ.Κ.: Η Ηλιαχτίδα είναι ένα μικρό κορίτσι, κόρη της Αμυγδαλιάς και του Ήλιου. Ιδιαίτερο πλάσμα, γεμάτο χαρίσματα, όπως άλλωστε όλα τα παιδιά, αν τους δοθεί η ευκαιρία ν' ανθίσουν. Η Ηλιαχτίδα λοιπόν έκανε το λάθος να μην εκμυστηρευτεί στους δικούς της πως ένα μαύρο σύννεφο σκίαζε τον ουρανό και την καρδιά της. Έκανε το λάθος, από φόβο και από ντροπή, να ζήσει όλη αυτή την αγωνία μόνη της. Όταν όμως ο μπαμπάς Ήλιος την έσωσε από την δύσκολη κατάσταση, τότε το κορίτσι κατάλαβε πως θα έπρεπε κάποιον να είχε εμπιστευτεί. Πως το κάθε παιδί αξίζει να λάμπει, όπως της είπε ο μπαμπάς και πως πρέπει να μιλά και να εμπιστεύεται τους δικούς του, όταν κάποιος το φοβίζει. Κανένα παιδί δεν πρέπει να νιώθει μόνο και αβοήθητο και σίγουρα αξίζει το καλύτερο.
Αν τα έργα σας φιλοξενούνταν σε μουσείο ποιο θα θέλατε να 'ναι αυτό;
Χ.Κ.: Τι υπέροχη ερώτηση στ' αλήθεια! Θα ήθελα, ιδανικά, να υπήρχε στην Ελλάδα ένα μουσείο με έργα για παιδιά και από παιδιά. Θα λεγόταν Μουσείο Παιδικής Τέχνης! Θα φιλοξενούσε, για παράδειγμα, πίνακες ζωγραφικής για παιδιά αλλά και πίνακες παιδιών. Αντίστοιχα, γλυπτά, έργα από πηλό ή οποιαδήποτε άλλη ιδιαίτερη σύνθεση που έγινε για το παιδί ή από παιδί... Ομοίως, θα είχε παιδικά βιβλία αλλά και ιστορίες που γράφτηκαν από παιδιά! Θα ήταν ένας χώρος έμπνευσης για τα παιδιά και θα 'ταν μεγάλη τιμή να υπάρχουν εκεί και τα δικά μου βιβλία!
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Χ.Κ.: Σκοπεύω να ασχοληθώ με το να γνωρίσω στα παιδιά την «Μπλε Κουκκίδα», μέσα από παρουσιάσεις σε σχολεία, νηπιαγωγεία κτλ. Ένα νέο βιβλίο θα πρέπει να κάνει τον δρόμο του, δεν θα θελα να βιαστώ για το επόμενο· αν και το έχω ήδη γράψει. Ας δώσω στην «Κουκκίδα» και την Ηλιαχτίδα τον χρόνο που πρέπει για να τις γνωρίσουν και να τις αγαπήσουν οι μικροί αναγνώστες... Ένα ένα τα βήματα!
Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη κυρία Λούζη και σας εύχομαι πολλές επιτυχίες!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
