Ο Άντονι Σάφερ ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και στέλεχος διαφήμισης. Γεννήθηκε το 1926. Έγραψε πολλά θεατρικά έργα όπως και ο δίδυμος αδελφός του, ο Πίτερ Σάφερ, ο οποίος είναι γνωστός και αυτός στο ελληνικό κοινό –αλλά και στο παγκόσμιο θέατρο. Έργα του η Μαύρη κωμωδία, Το βασιλικό κυνήγι του ήλιου, Αμαντέους...
Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στα έργα του Άντονι Σάφερ έχει το Σλουθ.
Ένα έργο που παίχτηκε πολλές φορές, σε όλον τον κόσμο πάντα με την ίδια μεγάλη επιτυχία.
Στην Ελλάδα πρωτοπαίχτηκε το 1972 με τους κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς Δημήτρη Χορν και Αλέκο Αλεξανδράκη.
Στον κινηματογράφο έγινε ταινία δύο φορές, την πρώτη φορά με τον Σερ Λόρενς Ολίβιε και τον Μάικλ Κέιν και αργότερα με διαφορετικό τίτλο, Παιχνίδια μυαλού, πάλι με τον Μάικλ Κέιν, αυτήν τη φορά στον ρόλο που είχε κρατήσει ο Λόρενς Ολίβιε και με τον Τζουντ Λο. Τόσο ο Λόρενς Ολίβιε όσο και ο Μάικλ Κέιν ήταν υποψήφιοι για τις ερμηνείες τους.
Τελευταία φορά, μέχρι που γράφονται αυτές οι γραμμές, από το Από Μηχανής θέατρο με τον Σωτήρη Χατζάκη και τον Δημήτρη Μυλωνά.
Το έργο πραγματεύεται τη σχέση δύο αντρών, αυτού που φεύγει και αυτού που έρχεται, ο πρώην και ο νυν. Ο πρώην είναι ένας αστός που, παρότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ήταν παιδί, εξακολουθεί να παίζει με παιχνίδια και με ανθρώπους. Έτσι βάζει λοιπόν στο κόλπο τον νεότερο άντρα με σκοπό να τον ταπεινώσει. Οι ρόλοι λίγο αργότερα αντιστρέφονται και το θύμα γίνεται θύτης και το αντίστροφο. Στο έργο υπάρχει φανερά το βακχικό σκέλος, οι αλλαγές ρόλων και συναισθημάτων και πίσω από την «ευγένεια του παιχνιδιού» η κτητικότητα προς τη γυναίκα, η οποία λάμπει δια της απουσίας της, καθώς επίσης και η προσπάθεια απαξίωσης του ενός προς τον άλλον.
Έγραψε αρκετά έργα ο Άντονι Σάφερ, αλλά το Σλουθ ήταν το έργο που του χάρισε την παγκόσμια καταξίωση ως θεατρικού συγγραφέα, αφού γνώριζε πολλά ανεβάσματα και έχει γίνει δύο φορές ταινία. Το σλουθ μεταφράζεται ως ιχνοί.
Βραβεύτηκε το 1970 ως το καλύτερο θεατρικό έργο και το 1972 ως το καλύτερο σενάριο (στην ταινία με τον Σερ Λόρενς Ολίβιε και τον Μάικλ Κέιν). Εκείνο το διάστημα έγινε και το ανέβασμα του έργου στη χώρα μας από τον Δημήτρη Χορν και τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Χαρακτήρες του Σλουθ:
Ο σύζυγος είναι συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, πλούσιος, με τρόπους και φινέτσα, που –προφανώς– έχει αποτύχει ως σύζυγος και αυτό δεν μπορεί να το δεχτεί –όταν μάλιστα σκέφτεται ότι έχασε την γυναίκα του εξαιτίας ενός ανθρώπου που δεν ανήκει στην τάξη του αλλά ούτε έχει τόσα χρήματα για να μπορέσει να ζήσει αυτήν τη γυναίκα.
Ο εραστής της γυναίκας είναι ένας άνθρωπος νεότερος, πολύ πιο εξωστρεφής και ερωτευμένος –την ώρα που διαδραματίζεται το έργο– με την ερωμένη του. Έχει ωραίους τρόπους, είναι πιο μακριά από τον χαρακτήρα του συζύγου και είναι από άλλη χώρα, αλλιώς μαθημένος, από μία οικογένεια που δεν είχε μεγάλη οικονομική άνεση.
Το έργο αρχίζει σιγά σιγά πίσω από την αγγλική ευγένεια του πρώτου και τους –επιφανειακά– καλούς του τρόπους και αρχίζει ένα παιχνίδι –υποτίθεται– για το καλό όλων. Να γίνει μία ληστεία για να είναι σε θέση να ζήσει τη γυναίκα που είναι απούσα από το έργο όμως για αυτήν υπάρχει το έργο. Στο τέλος του πρώτου μέρους φαίνεται καθαρά πια τι πρόθεση είχε ο σύζυγος και γιατί κάλεσε στο σπίτι του τον εραστή της γυναίκας του.
Στο πρώτο μέρος έχουμε τον σύζυγο να είναι υπεράνω του εραστή, στο δεύτερο μέρος όμως έχουμε την αντιστροφή των ρόλων και τον σύζυγο να χάνει σιγά σιγά το παιχνίδι, χωρίς όμως να θέλει να παραδεχτεί την ήττα του.
Ο Άντονι Σάφερ είχε κάνει τρεις γάμους· με την δεύτερη σύζυγό του απέκτησε δύο παιδιά.
Μυθιστορήματα:
Γυναίκα στην ντουλάπα,
Πώς κάνει ο μικρός κροκόδειλος,
Μαραμένος φόνος.
Σενάρια για τον κινηματογράφο:
Ο κύριος Φόρμπους και οι πιγκουίνοι (1971),
Φρενίτιδα,
Ντετέκτιβ,
Δολοφονία στο Όριαν Εξπρές,
Ραντεβού με τον θάνατο.
Απομνημονεύματα:
Τι περίμενες λοιπόν;
Ο Άντονι Σάφερ έφυγε από τη ζωή το 2001, το Σλουθ του όμως θα είναι εδώ.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Πληροφορίες αντλήθηκαν από το θεατρικό πρόγραμμα της αναφερόμενης παράστασης με τον Δημήτρη Χορν και τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
