Η Λερναία Ύδρα
Γιώργου Ζώτου
Ο Αργολικός κάμπος δεν ήταν πάντα έτσι όπως τον ξέρουμε.
Ο μύθος λέει ότι τον είχε πάρει η Ήρα υπό την προστασία της και κάποια στιγμή που τσακώθηκε με τον αδερφό της, τον Ποσειδώνα, εκείνος αποστράγγισε όλα τα ποτάμια με αποτέλεσμα να ξεραθεί όλη η Αργολίδα.
Βασιλιάς του Άργους ήταν τότε ο Δαναός με τις 50 κόρες, τις Δαναΐδες.
Μία από τις κόρες του, η Αμυμώνη, μια μέρα που έψαχνε για νερό στον Αργολικό κάμπο έπεσε πάνω σε έναν Σάτυρο που της την έπεσε και επιχείρησε να την βιάσει.
Η άμοιρη Αμυμώνη έβαλε τις φωνές:
— «Βοήθεια, σώστε με! Αμ, η μόνη είμαι μες στον κάμπο; Ακούει κανείς;»
Την άκουσε ο Ποσειδώνας!
Και την έσωσε!
Διότι ο Ποσειδώνας ήταν καταφερτζής, δεν ήταν σαν τον γεροσάτυρο, τον Σάτυρο, που όρμησε να βιάσει την Αμυμώνη.
Πρώτα την πήγε μια ρομαντική βόλτα στον κάμπο και πάνω που είχε βγει το φεγγάρι κάνει μία τσαααααακ και της φανερώνει... μια πηγή με το νερό να ρέει φουλ!
Την αστείρευτη πηγή της Λέρνας!
Πώς να μην ενδώσει μετά η Αμυμώνη;
Αμ η μόνη ήταν που ψήθηκε από κάτι τέτοιες μαλαγανιές;
Και μετά ο Ποσειδώνας το έπαιξε λαρτζ στην Αμυμώνη!
Πάρε και πηγές, πάρε και ποτάμια, πάρε και λίμνες, πάρε και υδάτινα πάρκα, πάρε και νεροτσουλήθρες, πάρε και μουσικά σιντριβάνια, ξεκωλιάστηκε ο θεούλης.
Καλά τα νερομπούρμπουλα όμως κι αυτός ο Ποσειδώνας ένα φρένο δεν έλεγε να βάλει.
Ώσπου ήρθε κάποια στιγμή και βάλτωσε ο τόπος.
Και από τους βάλτους δεν βγαίνουν καλά πράγματα, είναι εξακριβωμένο.
Από αυτόν τον συγκεκριμένο βάλτο βγήκε η Ύδρα, ένα τέρας σαν φίδι με εννιά κεφάλια που ήταν αθάνατο.
Και έλαχε στον Ηρακλή, στον δεύτερο άθλο του, να πάει να το αποκεφαλίσει.
Πάει, που λέτε, ο Ήρα παρέα με τον ανιψιό Ιόλαο που εκτελούσε χρέη ταξιτζή, βάζουν GPS, κατευθυνθείτε ανατολικά, σε πενήντα μέτρα ο προορισμός σας θα βρίσκεται στα δεξιά, βλέπει το κτήνος, ανυποψίαστο, να κάνει μπουρμπουλήθρες σε κάτι νεροτσουλήθρες και ορμάει να το σκοτώσει!
Βγάζει το σπαθί, κόβει κεφάλι, τσουπ! Βγαίνουν δύο.
Κόβει δεύτερο κεφάλι, τσουπ! Άλλα δύο.
Ο ήρωας μας, είπαμε από μυαλό κορμάρα, έκοβε κεφάλι, η Ύδρα διπλασίαζε κατευθείαν!
Είχε φτάσει τα 4096 κεφάλια και συνέχιζε ώσπου ήρθε ο ανιψιός του, ο Ιόλαος που βαρέθηκε να περιμένει στο ταξί.
— Θείε, έχεις ακούσει ποτέ για τη γεωμετρική πρόοδο;
Ο θείος δεν ήθελε και πολύ να τα πάρει με τον ανιψιό που πήγε να του κάνει τον ξύπνιο τέτοια ώρα:
— Ρε κόψε κανένα κεφάλι που μου έπιασες τα μαθηματικά. Σπασικλάκι!
— Θείε, τα κεφάλια αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Με τον ρυθμό που πας σε λίγο θα είναι 2 στην εικοστή πρώτη, 2.097.152 κεφάλια, σταμάτα να κόβεις!
— Και τι προτείνεις εξυπνάκια;
— Κόβεις εσύ, καίω εγώ την πληγή, δεν ξαναβγαίνει κεφάλι!
— Ρε τι ανιψιό μεγαλοφυΐα έχω εγώ! Ξεκίνα να καις καμάρι μου!
Το τελευταίο κεφάλι ο Ηρακλής το έθαψε στη γη για να το σιγουρέψει. Και πήρε και το αίμα της Ύδρας που ήταν δηλητηριώδες για να βουτάει τα βέλη του.
Μ' ένα τέτοιο βέλος σκότωσε τον... οπ. Όχι! Μην κάνω σπόιλερ, ας κρατήσουμε λίγο την αγωνία στα ύψη!
Και κάπως έτσι η Λερναία Ύδρα έγινε παρελθόν και η περιοχή της Λέρνης υδροδότησε όλον τον Αργολικό κάμπο.
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ.
