Γιάννη Σμίχελη
5.
Μήτσος: Να καίγεσαι σαν πατσαβούρα στα γκάζια και να κολυμπάς στη χέστρα σου. Παλιομαλάκα, δεν σου είπα να 'ρθείς αμέσως στο μαγαζί και να δουλέψεις;
Βλάσης: Ρε μπαρμπα-Μήτσο, συγχώρα με, με πήρε ο ύπνος
Μήτσος: Τι λες ρε μαλακισμένο; Πόσο ήπιες ρε; Ε; Ως πότε θα σε ταΐζω χαραμοφάη; Παλιόσκυλο! Χάσου από 'δώ τσογλάνι και πες στον καινούργιο πως τον θέλω.
Βλάσης: Ρε μπαμπάκο, συγγνώμη σου ζηηηηητάαααωω. Μήπως σου περισσεύει κάνα ψιλό;
Μήτσος: Θα σου ρίξω μια στα μούτρα να δεις χοντρές, όχι μόνο ψηλές. Τελειωμένε, δίμετρες πουτάνες μου 'θελες αλλά πού να σου σηκωθεί με τέτοιο πιώμα!
Βλάσης: Μπα-μπά-κο, θα-μι-λή-σω-στη-μα-μά-κα, κα, κα...
Μήτσος: Ρε μ' απειλείς, ε; Μ' απειλείς, σκατόμυαλε; Εεεε...
Μήτσος: Καλά, αφού έχεις κότσια και μ' απειλείς, τσάκω ένα κατοστάρικο με μια συμφωνία, αύριο έρχεσαι και κάθεσαι για τρεις μέρες στο πόδι μου. Έχω δουλίτσες. Σύμφωνοι; Ε;
Βλάσης: Κατοστάαααααριιιιιικκκοοοοοο!!!
Μήτσος: Φώναξέ μου τώρα τον ψάρακα. Άιντε, κουνήσου!
Μπάμπης: Ορίστε μπαρμπα-Μήτσο, τι με θέλεις;
Μήτσος: Αύριο πας και παραλαμβάνεις απ' τον σταθμό τον νέο μάγειρα για τ' άλλο μαγαζί.
Μπάμπης: Μα, δεν ξέρω τους δρόμους.
Μήτσος: Επειδή και οι δυο σαπιοκέφαλοι, οι γιοι μου, έχουν χάσει τα διπλώματα οδήγησης, οδηγείς εσύ, με τον Βλάση συνοδηγό. Ντάξει;
Μπάμπης: Ναι.
Μήτσος: Α! Πρώτα θα πάτε στην αγορά για προμήθειες. Στις 9 το πρωί. Έρχεσαι, ξεφορτώνεις. Στις 11 πηγαίνεις στον σταθμό, παραλαμβάνεις τον φρέσκο και στις 12 ξεκινάτε προετοιμασία.
Μπάμπης: Δηλαδή δεν έχω πρωινό ρεπό αύριο;
Μήτσος: Έλα καημένε. Νέος είσαι, αν δεν δουλέψεις τώρα πότε θα δουλέψεις; Ε;
Μπάμπης: Καλά... Ό,τι πεις μπαρμπα-Μήτσο. Να... σε ρωτήσω κάτι;
Μήτσος: Λέγε!
Μπάμπης: Πότε θα 'ρθεί η κάρτα ασθενείας;
Μήτσος: Τι;.. Ποια;
Μπάμπης: Η κάρτα της ασφάλισης ντε!
Μήτσος: Ααα... Ε... Παίρνει καιρό, γιατί;
Μπάμπης: Δηλαδή... Πόσο;
Μήτσος: Δύο τρεις μήνες... Κάνε υπομονή παιδάκι μου. Δεν πιστεύω να έχεις τίποτα, ε; Κανένα προβληματάκι υγείας, ε; Είσαι γερός σαν ταύρος, εσύ! Έτσι; Αυτό βλέπω εγώ, ή μήπως κάνω λάθος; Μίλα ρε, θα με σκάσεις μέχρι να μου δώσεις μια απάντηση.
Μπάμπης: Εεε... καααλά είμαι. Για εξασφάλιση ρωτάω, για την κακιά στιγμή που λέμε.
Μήτσος: Ααα... Καλά, καλά, για κάτι έκτακτο θα το κανονίσω 'γώ. Μην φοβάσαι. Άντε πάω τώρα, έχω πολλή δουλειά. Γεια.
Μπάμπης: ...Γεια.
Ε
Μπάμπης (αλλιώτικος):
Πήδημα, στο πήδημα
Σάλεμα δίχως σταματημό
Ευτυχώς όσο τρελαμένος κι αν ήμουν
ήξερα τι έκανα
Σου χα πει
«Το ξέρω πως θα με διαλύσεις»
και με κοίταξες αποσβολωμένη
Κουβέντα δεν είπες
Σου γέλασα,
σε φίλησα εκεί, ξανά και ξανά
Σ' αγάπησα απ' την πρώτη στιγμή
Αν μ' αγάπησες ποτέ δεν κατάλαβα
είχες έναν περίεργο τρόπο να συνδέεις
την πάρτη σου με τους άλλους
Γούσταρες πάντως τις προκλήσεις
Κι είχες ανάγκη τους κόμπους να λύσουν την ψυχής σου
πνιγμένη στη θολούρα του καπνού
Άλλωστε γοητευόσουν απ' το χάος των αισθήσεων
και τους νοητικούς λαβύρινθους
Κατά βάθος δεν άντεχες την τετράγωνη λογική μου
Τις γωνίες μου ήθελες να σπάσεις
και την συναισθηματική μου συνέπεια να λυγίσεις
Ήσουν ηρωίνη και μέλι
παρούσα κι απούσα πάντα εδώ
η αρπαγή κι εθελοδουλία
ένα πλάσμα στην ροή των κλυδωνισμών
και στα έγκατα της ακινησίας
Αναπόφευκτα προς την σύγκρουση
δίχως επιλογή συμβιβασμού
Μ' ακατέργαστο ατόφιο πάθος
και φανερές, κρυφές καβάντζες ανεφοδιασμού ψυχικών αποθεμάτων
Αναμφίβολα το τέλος, μια πολεμική ανακωχή δίχως συνθήκη
επήλθε κατόπιν πολλών ενδιάμεσων σταδίων
προσωπικής μου αποδόμησης
στο πλαίσιο της αυταπάρνησης
του αποχαυνωμένου πούτσου μου μπρος στο ζουμερό σου μουνί
Ο Χένρι Μίλερ είχε δίκιο που χύθηκε ολόκληρος σε σπέρμα
και ο σοφός λαός πάλι δίκιο που λέει πως το μουνί σέρνει καράβι
Άλλωστε πώς αλλιώς να γεννηθούν τα παιδιά, ε;
Υπάρχει άλλος τρόπος; Πες μου, υπάρχει;
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Giovanni Giacometti (Still life on a chair, 1927)
Το θεατρικό του Γιάννη Σμίχελη Δάφνες του Δαφνιού δημοσιεύθηκε στο koukidaki από τον Αύγουστο του 2023, κάθε Πέμπτη, σε δεκαοχτώ μέρη. Το θεατρικό ξεκινάει από εδώ. Συνεχίζεται εδώ
