Ιωάννη Σιδηρόπουλου
Πού πήγαν τα χρόνια
Πού λησμονήθηκαν τα χαμένα νιάτα;
Πού 'νιώσαν ανάγκη οι επιλογές να φύγουν από τα πάθη;
Πού πήγαν οι φιλίες, οι έρωτες;
Φύγαν;
Λησμονηθήκαν;
Απόψε θαρρώ τα νιάτα που φύγαν
Απόψε σαν μιλώ
την τάξη που έχει αγάπη
Ο Ήλιος έφεγγε και τα τμήματα δεν την έφταναν οι ήλιοι
το μόνο καυτό ήταν η σπίθα της πυρκαγιάς στα σωθικά μου.
Πού έφυγες τάξη των αγαπητικών φιλικών σχέσεων;
Πόνο δεν γνωρίζουν οι τοίχοι
Εκεί... 'νιώσαν παρέες βρύσες που πίναν νερό σε βροχές ψιχάλες
Και έγινε το όνειρο τμήμα και στο τμήμα έγινα ο βράχος των στοχασμών
Στην άχαρη ζωή τούτη
έγινες ο ήρωάς μου
στη μάταιη ζωή τούτη
έγινες το τμήμα μου
Στο μέλλον θα 'σε το αποτύπωμά μου
Μέσα σε άδεια θρανία
έλιωσα σαν χάδι των σχέσεων
και τα βήματα μου εκεί θ' ακολουθούν
Τμήμα θα αγαπώ
Σε ένα Λύκειο ψυχών...
🍉
Copyright © Ιωάννης Σιδηρόπουλος All rights reserved, 25 Σεπτεμβρίου 2021
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο αφιερώνεται στο 2ο Γενικό Λύκειο Βέροιας
Αφιερωμένο σε αυτούς που μου στάθηκαν· όλους. Μαθητές, μαθήτριες και καθηγητές. Όλους! Δύο χάδια είχα: την παρέα σας και την αξιότερη φιλιά σας.
Το κείμενο περιέχεται στη συλλογή του The sin of heaven (Erotic excitement)
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Απόστολου Κυρίτση (Μικτή τεχνική με λάδι, 1973)
