Χρήστου Ντικμπασάνη
Έπεσαν σύντροφοι στο πλευρό μου
από σπαθιά φτιαγμένα
να σκοτώνουν όνειρα και πόθους
Είδα τους εχθρούς να παραμονεύουν
την ανυποψίαστή μου ελπίδα
για ένα γρήγορο βλέμμα στον ουράνιο θόλο,
για μια απελπισμένη φυγή στο ανέφικτο
ενός καινούργιου κόσμου,
για μια σύντομη ματιά στην ωραιότητα των ονείρων
Έτσι κυλούσε η ζωή μου
Μέσα στη νομοτέλεια της παρασύρθηκε όμως
απ' τους ανέμους των δισταγμών και της αποτυχίας
ανύποπτη, ανυπεράσπιστη, ανέτοιμη,
πολεμώντας με φαντάσματα,
με γίγαντες πελώριους ανεμόμυλους,
με σκιές μέσα στην ομίχλη της μνήμης
σαν άλλος Δον Κιχώτης
Τώρα πια όλα αυτά
μ' έχουν καταντήσει ανάπηρο θεό
🍉
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αιμίλιου Κ. Παπαευαγγελίου
