Χρήστου Ντικμπασάνη
Του αρέσει η λευκή απαστράπτουσα στολή μου,
οι φτερούγες στην πλάτη μου,
το στήθος που προφυλάγει την καρδιά μου,
το φως που τρεμοπαίζει
από θαυμασμό κι ελπίδα
πως κάποτε θα το κρατήσω
Θα του επιτρέψω του περίεργου άστρου
ν' ακούσει τη φωνή μου,
να ελαφρύνει την καρδιά μου
απ' το δυσβάσταχτο βάρος
μιας μονότονης ζωής
Είναι μακρύς ο δρόμος για τη θέωση
μα βαρετός και απαιτητικός
χωρίς καμιά παρέκκλιση αμαρτίας
🍉
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αιμίλιου Κ. Παπαευαγγελίου