Το εξώφυλλο αυτού του βιβλίου, με τη χρυσή καρδιά της μάνας, έτσι θα την ονομάσω –μιας και η λέξη «mom» είναι σκαλισμένη πάνω της– και με τα απαλά ροζ και μοβ χρώματα, μου δημιούργησε μια ευχάριστη διάθεση να το διαβάσω. Αυτή ήταν η πρώτη μου εντύπωση σύμφωνα με το παρουσιαστικό του, και σε αυτήν την περίπτωση ταιριάζει άψογα το ρητό: «Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του.». Η δική μου τουλάχιστον κρίση ήταν λανθασμένη, διότι πίστευα πως θα ταξίδευα στον ροζ κόσμο της μητρότητας, που εννοείται ότι δεν είναι πάντα ονειρικά πλασμένος, αλλά το ένστικτό μου με προϊδέασε ότι θα διάβαζα μία δυνατή και όμορφη ιστορία για τον ρόλο, ας μου επιτρέψετε την έκφραση, της μάνας στη ζωή του παιδιού, είτε πρόκειται για το βιολογικό της παιδί είτε όχι. Άλλωστε μάνα δεν είναι μόνο αυτή που τίκτει, αλλά και αυτή που χαρίζει φροντίδα και αγάπη στα παιδιά. Ομολογώ λοιπόν πως, όσον αφορά την πρώτη μου εντύπωση, απογοητεύτηκα.
Η ιστορία βασίζεται στις ζωές δύο γυναικών, της Σοφίας και της Νεφέλης, και ξετυλίγεται σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση εναλλάξ. Η αφήγηση της Νεφέλης ακολουθεί αυτήν της Σοφίας και αναπτύσσονται παράλληλα ώσπου στο κομβικό τους σημείο τέμνονται, αλλάζοντας ανεπανόρθωτα τον προσωπικό τους κόσμο (δε θα αναφέρω λεπτομέρειες, για να μην αποκαλύψω τα πιο σημαντικά γεγονότα). Το αν αυτή η αλλαγή είναι θετική ή αρνητική εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κάθε αναγνώστης έχει το δικαίωμα της άποψής του –η δική μου άποψη είναι ουδέτερη καθώς δεν ταυτίστηκα απόλυτα με καμία από τις δύο ηρωίδες.
Παρόλα αυτά, η γραφή της κυρίας Μαρίας Καλύβα είναι ρέουσα και γλαφυρή.
Τι μου άρεσε πολύ: Αγάπησα τις αναφορές στα κοινωνικά στερεότυπα που ταλανίζουν τα νέα ζευγάρια και ιδίως το γυναικείο φύλο, πόσο μάλλον όταν μία γυναίκα βρίσκεται με ένα μωρό στην κοιλιά σε νεαρή ηλικία δίχως να έχει επαφές με τον πατέρα του.
Τι δε μου άρεσε: Σε πολλά σημεία ένιωσα πως και οι δύο αφηγήτριες, καθεμία από τη δική της οπτική γωνία και τα βιώματα της, έκριναν δίχως δεύτερες σκέψεις τις επιλογές άλλων γυναικών όσον αφορά το κυρίως θέμα του βιβλίου, που δεν είναι άλλο από τη μητρότητα. Μερικά παραδείγματα είναι: η επιλογή της έκτρωσης για μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και η συνειδητή απόφαση ορισμένων γυναικών να μην τεκνοποιήσουν. Επίσης, πολλές αναφορές σε ιατρικά θέματα γυναικολογίας, ίσως χρειάζονταν περισσότερη έρευνα.
Κλείνοντας, σας προτρέπω να διαβάσετε Το μεγαλείο της ψυχής και να μοιραστείτε μαζί μου και τις δικές σας απόψεις, ιδίως αν είναι καλύτερες ή χειρότερες από τη δική μου, που είναι και θα παραμείνει καθαρά ουδέτερη.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Η συνοδευτική εικόνα ανήκει στη γράφουσα
Το έργο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα. Περίληψη:
«Είδα πολλά φεγγάρια μόνη, αλλά σαν εκείνο που αντίκρισα όταν ήρθε να με βρει, κανένα. Το είχα αναζητήσει πάμπολλες φορές στο παρελθόν, πού δεν το είχα ψάξει, μα ποτέ... ποτέ... ποτέ μέχρι τότε δεν το είχα βρει, γιατί απλώς δεν υπήρχε ομορφότερο ολόγιομο φεγγάρι από αυτό που είδαμε μαζί.»Θα μπορούσε άραγε η χαρά η οποία συνοδεύει τη μητρότητα και η γλυκιά προσμονή της να αλλάξουν κάποτε πρόσωπο; Να γίνει η ευτυχία θλίψη μεμιάς και η άσβεστη ελπίδα αβάσταχτος πόνος; Θα μπορούσαν πάλι μετά τα συναισθήματα αυτά να πάρουν ξανά τη γνώριμη όψη τους και να επανέλθει στη ζωή μιας γυναίκας η γαλήνη και η ψυχική ισορροπία;Δύο διαφορετικές ιστορίες πλέκουν περίτεχνα ένα επίκαιρο κοινωνικό μυθιστόρημα που θυμίζει έντονα προσωπικό ημερολόγιο, αφού οι ίδιες οι ηρωίδες, με τη δική τους τη φωνή, εξιστορούν τα γεγονότα. Ενώ όμως οι ιστορίες τους, όπως και οι δρόμοι που επέλεξαν αρχικά να ακολουθήσουν, δείχνουν να εξελίσσονται παράλληλα, κάποια στιγμή τέμνονται τελικά, και τότε η μία εισβάλλει στη ζωή της άλλης και την αλλάζει ριζικά.
Η Μαρία Καλύβα γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, όπου και ζει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Είναι απόφοιτος της σχολής Βιομηχανικής Πληροφορικής Καβάλας. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός, ως προγραμματίστρια ηλεκτρονικών υπολογιστών και ως υπεύθυνη μηχανογράφησης. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τη συγγραφή. Το παρόν είναι το τρίτο της συγγραφικό έργο. Τον Μάρτιο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Στόχος ζωής, η ζωή (εκδόσεις Σμίλη), ενώ τον Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της παραμύθι με τίτλο Ένα ξεχωριστό πλάσμα (αυτοέκδοση), με το οποίο έλαβε μέρος στο φεστιβάλ παιδικού και εφηβικού βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στον Βόλο και στο πρώτο φεστιβάλ παιχνιδιού που πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα. Τον Ιούνιο του 2017 συμμετείχε με το κείμενό της Ψίχουλα αγάπης σε λογοτεχνικό διαγωνισμό τον οποίο διοργάνωσε εργαστήρι δημιουργικής γραφής και κέρδισε μία ετήσια υποτροφία σπουδών.
