Άθλος πρώτος: Το λιοντάρι της Νεμέας
Γιώργου Ζώτου
Στην Πελοπόννησο ένα λιοντάρι έζησε όλο κι όλο κι αυτό ήταν τεράστιο, μοχθηρό και πολύ ζημιάρικο μιας και ό,τι έβρισκε το καταβρόχθιζε!
Λέων ο Πειναλέων!
Λέγεται μάλιστα ότι ο Λέων τριγύριζε κοντά στη Νεμέα επειδή η περιοχή βγάζει φημισμένα κρασιά και προτιμούσε να συνοδεύει τα τσιμπούσια του με ένα καλό μερλό ή ένα αγιωργίτικο Νεμέας.
Άθλος πρώτος: Το λιοντάρι της Νεμέας!
Βάλτε λοιπόν κι εσείς ένα ποτηράκι κρασί (Νεμέας ε; μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας) και πάμε να δούμε την πρώτη περιπέτεια του ήρωα της καρδιάς μας.
Πάει που λέτε ο Ήρα στη Νεμέα, βρίσκει τη σπηλιά του λιονταριού που είχε δύο ανοίγματα, μπαίνει από το ένα, βγαίνει ο λιοντάρης από το άλλο σαν κύριος.
Το πηγαίνανε γύρω γύρω όλοι ώσπου κάποια στιγμή ο λεβέντης μας πιάνει το μυστρί και το πηλοφόρι και χτίζει το ένα άνοιγμα.
Κι έπειτα ορμάει μέσα από το άλλο και βρίσκει το λιοντάρι παγιδευμένο.
Εδώ είμαστε, λέει, βγάζει το τόξο, ρίχνει ένα βέλος, τσουφ, χτυπάει στο δέρμα και κάνει γκελ. Του ρίχνει όλα τα βέλη, τίποτα! Τσαφ, τσουφ, σαν να χτύπαγαν ντουβάρι.
Από την άλλη ο Λέων δεν κατάλαβε και πολλά, σου λέει, πολλά κουνούπια έχει σήμερα, τι έγινε;
Κι από την είσοδο του σπηλαίου βλέπει τον Ήρα να ορμάει κατά πάνω του με το σπαθί. Χασμουρήθηκε ο λέων, καθώς είδε το σπαθί να λυγίζει στο δέρμα του σαν λαμαρίνα.
Ο Ήρα τα πήρε στο κρανίο. Βγάζει κατά σειρά δραπανοκατσάβιδο, αλυσοπρίονο, μέχρι και το φωτόσπαθο των Τζεντάι δοκίμασε, το άτιμο το λιοντάρι δεν τρυπιόταν με τίποτα.
Τελευταία ελπίδα του, το ρόπαλο, του ρίχνει μία στην κεφάλα ζαλίστηκε ο Λέων αλλά δεν έλεγε να πεθάνει.
Εκεί ακριβώς έχουμε άλλη μια πρώτη εμφάνιση στο έργο μας. Πετάχτηκε η θεά Αθηνά, που πολύ τον συμπαθούσε τον Ήρα όμως είχε απογοητευτεί πλήρως από το IQ του και του ψιθυρίζει στ' αφτί:
— «Ρε άρπα τον από τον λαιμό και πνίχ' τον σαν κοκόρι, που θες να τον κάνεις σουβλάκι».
Από μυαλό κορμάρα ο Ηρακλής αλλά στα χέρια Ζαμπίδης! Τον βουτάει τον κύριο
Λεοντάρη τον βάζει κάτω και δεν τον αφήνει να πάρει ανάσα.
Μόλις ο Λέων τα κακάρωσε και ετοιμάστηκε να φύγει ο Ήρα, πάλι η Αθηνά του ταρακούνησε τον εγκέφαλο.
— «Βρε λεβέντη μου, έχεις άλλους 9 άθλους (που θα γίνουν 11 αλλά δεν του το 'πε για να μην τον απογοητεύσει από τώρα), πού θα πας γυμνός στ' αγγούρια; Πάρε το τομάρι του και φόρα το που δεν το διαπερνά τίποτα! Δείκτης προστασίας 3000!»
Νέος γρίφος για τον Ήρα! Πώς να γδάρει το κτήνος αφού τίποτα δεν έκοβε το πετσί του. Πάνω που είχε βραχυκυκλώσει και άρχισε να βγάζει καπνούς από τ' αφτιά η Αθηνά τον λυπήθηκε για πολλοστή φορά:
— «Βγάλ' του τη μασέλα και με τα δόντια γδάρε το πετσί!»
Κι από τότε ο Ήρα είναι όπως τον ξέρουμε ακριβώς στις φωτογραφίες, με την αυθεντική λεοντή και το ρόπαλο, το μόνο όπλο που δεν τον πρόδωσε.
Τρία εορταστικά φακτ:1. Το παγκράτιο άθλημα, κατά μία εκδοχή, ονομάστηκε έτσι από τον τρόπο που ο Ηρακλής κράτησε, συγ-κράτησε και στο τέλος επι-κράτησε του λιονταριού της Νεμέας, δηλαδή παν-κράτησε! (Άσχετο αλλά θα σκάσω αν δεν το πω: Και το Παγκράτι προς τιμή του παγκράτη Ηρακλή ονομάστηκε έτσι!)2. Προς τιμήν του Ηρακλή, που απελευθέρωσε την περιοχή από τον σκληρόπετσο δυνάστη της, διοργανώθηκαν τα Νέμεα, από τους πιο διάσημους αθλητικούς αγώνες της αρχαιότητας.3. Προς τιμήν του μεζέ-λιονταριού, πήρε το όνομά του ο αστερισμός του Λέοντα.
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ.