Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Σαν μαργαριτάρι από σ' αγαπώ * 4ος όροφος * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς ** Διηγήματα: Pelota * Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Διάφορα άλλα: Βιβλιοδώρα από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά ** Για παιδιά: Η περιπετειώδης εξαφάνιση του Καλτσάκη * Ρόνι ο Σαλιγκαρόνης

Η ανυποψίαστη αλήθεια

Γιάννη Σμίχελη

Πίνακας Δημοσθένη Κοκκινίδη

Μάνα μου η φόρτιση
Και ο συναισθηματισμός πατέρας
Μπορεί να εκπυρσοκροτώ
Μα τα σκάγια όλα στρέφονται πάνω μου
Η σκανδάλη πυροβολεί τον σκοπευτή
Αφού η κάννη είναι λυγισμένη
Με στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών
Προς εμένα
Σαν να 'χω βγει από καρτούν οπερέτας
Και πασχίζω να γίνω ταινία
Ανεξάρτητου δραματουργού

Πολλοί πατάνε σ' αυτό
Γνωρίζουν πως στέκομαι σαν βράχος δίπλα τους
Στα μεγάλα τους προβλήματα θα δοθώ
Μέχρι να σηκώσουν κεφάλι
Κι όταν πια έχουν αντλήσει την ενέργεια
Που η εξαντλημένη ψυχή τους χρειάζεται
Τότε δεν αντέχουν τη θάλασσα της συναισθηματικής μου ορμής
Ζαλίζονται από την τρικυμία, φοβούνται πως θα πνίγουν μέσα της
Τους πλακώνει το βάρος την ανιδιοτέλειας
Τρέμουν μπας και τιναχτεί στον αέρα το κουτάκι της ζωούλας τους
Και χάσουν τα λουστρίνια και μανικετόκουμπα της μίζερης λάμψης της

Δεν μιλάνε για πορεία αλλά για σπιτάκι
Η κίνηση είναι τόση όση το κτίσιμό του
Και μετά στη λογική της συντήρησης
Παραπλανούν δήθεν πως μοιάζουν σε δέντρο
Μα οι τοίχοι δεν ψηλώνουν
Μονάχα κατεδαφίζονται
Και οι βάσεις δεν ριζώνουν
Παρά μόνο διαβρώνονται

Σηκώνω συχνά το κεφάλι μου στον ουρανό
Καθώς απελπίζομαι
Όμως αρχίζω και μαθαίνω να κοιτάζω ευθεία
Στο ύψος των ματιών μέσα τους
Στον αμφιβληστροειδή των ονείρων
Βέβαια είναι διαρκώς υγρά τα δικά μου
Μα τα δάκρυα δεν λιμνάζουν για πολύ
Φουσκώνουν και στο ξεχείλισμά τους
Σχηματίζουν ποτάμια σιωπής
Μέχρι να φτιάξουν την αόρατη θάλασσα
Της ποίησης μου
Και τα σκάγια να γίνουν ψάρια
Που την κολυμπούν
Να μεταμορφωθούν σ' αυτόφωτα πλάσματα
Αλλόκοτης ζωής της αντοχής στα σκοτάδια
Φευγάτης ελευθερίας.
Στην επιστροφή μου θα κάθομαι δίπλα σας
Στο βαγόνι της μεγάλης διαδρομής
Και θα με ρωτάτε για τον προορισμό
Δίχως να υποψιάζεστε το παρελθόν
Που μας ξανάσμιξε.

🍉

Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Δημοσθένη Κοκκινίδη
Το κείμενο αποτελεί μέρος της ποιητικής συλλογής του Γιάννη Σμίχελη, Πέρα παραπέρα, που δημοσιεύεται στο koukidaki.gr τμηματικά, κάθε Τετάρτη, από τις 2 Αυγούστου του 2023

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Η άλλη πλευρά, Γιώργου Λύπα4ος όροφος, Μάριου Λιβάνιουλοιπόν, Ευτυχίας ΚατελανάκηΤο ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣαν μαργαριτάρι από σ' αγαπώ, Αντώνη ΠαπαδόπουλουBackpack: Ιστορίες χίμαιρεςΑπό τις στάχτες της Καντάνου, Χριστίνας Σουλελέ
Πέτα μακριά, Πέπε, Δαμιανός ΑγραβαράςΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη ΣμίχεληΟ βυθός αλλιώς, Μαρίας ΒουζουνεράκηΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΙόντα θανάτου, Σοφίας ΕλευθεριάδουΝαι, αρνούμαι, Χάρη ΒαρούτηΗ περιπετειώδης εξαφάνιση του Καλτσάκη, Ευαγγελίας Τσαπατώρα