Εφηβεία
Γιώργου Ζώτου
Μέρα με την ημέρα ο λεβέντης μας μεγάλωνε στην πόλη της Θήβας και έπαιρνε μπόι φτάνοντας, στα δεκαοκτώ του χρόνια, να γίνει ένας παίδαρος ψηλότερος κι απ' τον Γιάννη τον Αντετοκούμπο.
Στην ταυτότητα ήταν μετρημένος τέσσερις πήχες κι ένα πόδι ακριβώς, δύο μέτρα και ενενήντα εκατοστά παρακαλώ!
Κορμί λαμπάδα, μύες φουσκωτοί, κοιλιά φέτες, στήθος φαρδύ και θαμνώδες, σβέρκος αεροδρόμιο, μπράτσα σαν μπούτια βοδινά, μπούτια σαν κολώνες της ΔΕΗ, ποπός σμιλευμένος και κατάμαυρος από την πολλή τρίχα! (αυτό το τελευταίο μην το περάσετε στο ντούκου, παίζει ρόλο, θα το βρείτε μπροστά σας)
Στο μυαλό λίγο χώλαινε, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σ' αυτή τη ζωή.
Ο Ηρακλής γεννήθηκε ευέξαπτος και όπως καταλαβαίνετε όσο έμπαινε στην εφηβεία τόσο και πιο τσαντίλας γινόταν και δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του.
Οι γονείς του τον έστειλαν σε πολλούς και διάφορους δάσκαλους οι οποίοι του έμαθαν να οδηγεί άρμα, ελληνορωμαϊκή πάλη, κουνγκ φου, καράτε, βαράτε κι όλα τα συναφή (ακούγονταν και φήμες ότι είχε δάσκαλο τον Μίστερ Μιγιάγκι, ξέρετε γουόξ ιν, γουόξ άουτ) ενώ έγινε εξπέρ στο τόξο, το σπαθί, το ρόπαλο, την κιθάρα...
Οπ!
Την κιθάρα; Τι φάση;
Οι γονείς του είχαν τη φαεινή ιδέα να βάλουν τα δίδυμα να μάθουν μουσική!
Και καλά ο Ιφικλής από μικρός φαινόταν ότι είχε καλλιτεχνικές ανησυχίες, ο Ηρακλής τι δείγματα είχε δώσει για να τον κάνουν κιθαρίστα ή ντράμερ;
Του έφεραν λοιπόν τον κύριο Λίνο, έναν δάσκαλο με μεγάλη πείρα και πολλή υπομονή.
Η υπομονή όμως έλειπε από τον Ηρακλή και μια μέρα που προσπαθούσε ο κακομοίρης ο δάσκαλος να του διδάξει δύο ακόρντα για να ακομπανιάρει τουλάχιστον τον Ιφικλή, τα παίρνει στην κράνα, αρπάζει την κιθάρα και του την φοράει στο κεφάλι!
Άλλοι λένε ότι τον έπνιξε με τις χορδές της λύρας, ενώ κάποιοι άλλοι ότι τον σούβλισε με τον αυλό· το σίγουρο είναι πάντως ότι ο κακομοίρης ο δάσκαλος της μουσικής πήγε από μουσικό όργανο!
Κάποιοι τόλμησαν να κατηγορήσουν τον ευέξαπτο νεαρό και μάλιστα να τον φέρουν σε δίκη για φόνο, όμως στο δικαστήριο ο Ηρακλής παρουσιάστηκε μυξοκλαίγοντας (είχε και το ακομπανιαμέντο τού παρόντα στον φόνο Ιφικλή) και δήλωσε ότι βρισκόταν σε νόμιμη άμυνα καθώς ο δάσκαλος τον απειλούσε με κάτι τοκάτες και φούγκες και άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα και άκρως θανατηφόρα αντικείμενα.
Αθωώθηκε παμψηφεί!
Ο μπαμπάς Αμφιτρύωνας βέβαια δεν του ξανάφερε δάσκαλο μουσικής, σου λέει, εμ δεν τα παίρνει τα καλλιτεχνικά να μου ξεπαστρεύει και τους καθηγητές; Δεν λέει!
Και τον έστειλε στους αγρούς να γίνει τσομπάνης και να φροντίζει τα βόδια και τα πρόβατα της Θήβας.
Κάπως έτσι πέρναγε τα ανέμελα, νεανικά του χρόνια ο ήρωας της καρδιάς μας, στα όμορφα λιβάδια της Βοιωτίας, μέχρι που μια μέρα, εκεί που βόσκαγε τα ζωντανά, τον σταματάνε κάτι φοροεισπράκτορες από τον Ορχομενό.
— Αυτά τα βόδια είναι της Θήβας; Τον ρώτησαν.
— Ναι, γέννημα θρέμμα. Απάντησε ο Ηρακλής.
— Τύλιξέ μας εκατό, είναι για τον φόρο του Ορχομενού!
— Μπα; Και γιατί περικαλώ;
Εδώ να πούμε ότι ο παντοδύναμος βασιλιάς του Ορχομενού Εργίνος, επί είκοσι χρόνια, απαιτούσε 100 βόδια τη χρονιά από τον Κρέοντα της Θήβας.
Αυτό προσπάθησαν να εξηγήσουν οι κακόμοιροι φοροεισπράκτορες στον Ήρα που ήδη είχε αρχίσει να βγάζει ατμούς από τα νεύρα. Τους πιάνει έναν έναν και τους κόβει τις μύτες και τ' αφτιά!
Κι έπειτα τα βάζει σε ένα τσουβάλι και τους στέλνει όλους μαζί στο χωριό τους!
Το έμαθε ο Εργίνος, έγινε έξαλλος. Μαζεύει στρατό να πάει να πει δυο λογάκια στον τύπο που τόλμησε να αντισταθεί, όμως ο Ηρακλής ήδη τους περίμενε με στρατό σε ένα στενό πέρασμα, αλά Λεωνίδας τύπου Θερμοπύλες, και τους έφαγε όλους λάχανο.
Πάει ο Εργίνος, πάει κι ο Ορχομενός, πάει όμως κι ο πατριός Αμφιτρύωνας που πήγε να βοηθήσει κι έφαγε ένα δόρυ στο δόξα πατρί.
Copyright © Γιώργος Ζώτος All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Antonio del Pollaiuolo (Ηρακλής και Ύδρα, περίπου 1475)
Η ευθυμογραφική σειρά του Γιώργου Ζώτου Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας δημοσιεύθηκε σε μέρη, κάθε Σάββατο, από τον Ιούλιο του 2023. Όλα άρχισαν εδώ.
