Χρήστου Ντικμπασάνη
Ξημερώνει
Λαμπερό αστέρι
γλιστράει γλυκά επάνω
στο κορμί της αυγουστιάτικης χαραυγής
Με θαμπώνει με το φως
και την ομορφιά του
Δεκαπενταύγουστος
την Παναγία και το άστρο Της
Γέρνουν τα δέντρα
να πάρουν την ευλογία απ' τη Θεομήτορα
και μαζί της παίρνουν και κομμάτια
απ' την ολόφωτη μορφή του αστεριού
Πλημμυρίζει η πόλη από φως εξάγνισης
που χαρίζει η Παρθένος Μαρία
μα και το άστρο ο πιστός συνοδός Της
Ψυχή μου μέχρι σήμερα,
την πανάγια αυτή ημέρα,
αγρίευες περισσότερο
απ' την κακία και το μίσος των ανθρώπων,
από άκαρδους πολέμους
που δεν αναδείκνυαν κανένα νικητή
Τώρα όμως κοίτα πώς έχεις γαληνέψει!
Πώς ζωγραφίζεις στον καμβά της ζωής
την ανάσα σου, την ελεύθερή σου βούληση,
το τέλος των δεινών σου,
το «κατ' εικόνα και το καθ' ομοίωσιν»
των αδύναμων και πληγωμένων ανθρώπων!
Άραγε πόσο θα βαστήξει
αυτή η θεϊκή τέχνη της μετουσίωσης;
🍉
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Sandro Botticelli (Madonna of the Sea)
