Χρήστου Ντικμπασάνη
Από ψηλά ένα αστέρι λυπημένο
σκύβει προσεκτικά
τη σιωπή μου ν' ακούσει
με ανοιχτή τη φωτισμένη αγκαλιά του
Κρύβομαι μέσα της
σα νυχτοπούλι που προστατεύεται
από αδιόρατους φόβους
Ξεφεύγω απ' της νύχτας τη βουλιμία
με φτερουγίσματα τρελαμένα από καιρό
Μέσα στη ζεστή φωλιά
μετέωρη στέκεται η καρδιά μου
για ν' αγναντεύει το σκοτάδι
και του αστεριού το φως
που ταξιδεύει σε άλλους κόσμους
🍉
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αιμίλιου Κ. Παπαευαγγελίου