Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Ζητωκραύγαζες

Όλγας Δημοσθένους Καλύβα

Έργο Απόστολου Κυρίτση (Σύνθεση, λάδι σε χαρτόνι, 1963)

Ζητωκραύγαζες!    Οι ιαχές σου αλυσίδες καμωμένες
                                από ανεξιχνίαστους οίστρους λησμονιάς.
                                Σταλμένες μελωδικές κωδωνοκρουσίες
                                ασυνάρτητων αναζητήσεων φωτιάς
                                σε φεγγαρολουσίες αιμάτινες
                                ανασταίνονταν από ταφικές προσμονές αλλοτρίωσης.

Ζητωκραύγαζες!     Οι φωνές σου αλόγατα καλπάζοντα
                                σ' ανέμου χάδι σκλαβωμένα
                                ταξίδευαν δίχως αδραχτιού αρωγή.
                                Σαγηνευτικές οπτασίες ατίθασων καημών
                                αναπολούν ένδοξες στιγμές
                                παρελθοντικής –ανέμελα απρόσιτης-ιαχής·
                                δρόμος μοναχικού, διαβατάρικου μοναχού,
                                κομποσκοίνι θανάτου η ζωή σου!

Ζητωκραύγαζες!     Οι κραυγές σου αναρριχήσεις
                                μιας αναμφίβολα πελαγίσιας όψης
                                (που ταξιδεύουν σε πελάγη μακρινά
                                κραυγές τόσο κοντινές που δεν ηχούν,
                                που κανείς δεν τις ακούει,
                                που λιώνουν... που χάνονται...
                                λύτρωση ζητούν μονάχα)
                                χάνονται σε δραματικούς τόνους λαϊκής αγανάκτησης.
                                Πέτρινα τα χρόνια π' αντάμωσες στο διάβα σου
                                και κέρινα τα λόγια π' ανάσαιναν στη σκέψη σου.

Ζητωκραύγαζες;     Ποιος ακόλαστος σκοπός της νιότης
                                άγγιξε την κραυγή σου και δεν πληγώθηκε;
                                Ποιος φεγγαροκτόνος –αστραπής γιος-αϊτός
                                σκλάβωσε τη ζητωροή του γέλιου σου
                                και δε μάτωσε;

Εσύ, ΑΝΘΡΩΠΕ, που φεύγοντας απ' τη δόλια ζωή, ακόμα πιότερο
ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΖΕΙΣ!

🍉

Copyright © Όλγα Δημοσθένους Καλύβα All rights reserved
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή Στεντόρειοι Ψιθυρισμοί, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέφαλος (2021).
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Απόστολου Κυρίτση (Σύνθεση, λάδι σε χαρτόνι, 1963)