Χρήστου Ντικμπασάνη
σμιλεύεται στο κέλυφος
του σκοτεινού χωροχρόνου
αμετάκλητα
Τα κοίλα τοιχώματα της ζωής μου
καταδιωγμένα από αβέβαιες πράξεις
αλλάζουν την πορεία του αστρόπλοιού μου
Δε γκρινιάζω!
Δε χαλώ το ειδικό βάρος
των αδέσποτων προσδοκιών μου
για την ανακάλυψη
του μυστικού της αιωνιότητας,
ούτε μ' επηρεάζει το άχρονο που γεννιέται
φθαρτό, ακαθόριστο, ανερμάτιστο,
ούτε φοβάμαι το κενό που αφήνει
μια έκρηξη του είναι μου
Μόνο ο φόβος του ανεκπλήρωτου με τρομάζει
καθώς επιτρέπει στο σαθρό του σώμα
να παλινδρομεί ακατάπαυστα
επάνω απ' τη μνήμη μου
🍉
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Gustave de Smet (Flowers and fruits, 1940)