Πώς εμπνευστήκατε τον τίτλο του βιβλίου σας;
Ειρήνη Δερμιτζάκη: Ο αρχικός τίτλος ήταν «Η χρονομηχανή», μιας και η ηρωίδα ταξιδεύει πίσω στον χρόνο και έτσι ανακαλύπτει τις σπουδαιότερες εφευρέσεις της αρχαιότητας. Συζητήσαμε όμως με τον εκδότη των εκδόσεων Διάπλαση και αποφασίστηκε ο τίτλος «Το δώρο του παππού» για να δώσουμε έμφαση σ' αυτήν την όμορφη σχέση που έχει η Κάρμεν, η ηρωίδα του βιβλίου, με τον παππού της.
Αν ταξίδευε το βιβλίο σας και γινόταν θεατρική παράσταση σε ποιο θέατρο θα θέλατε;
Ε.Δ.: Σε πολλά θέατρα θα μπορούσε να παρουσιαστεί, ίσως όμως να είχε περισσότερο ενδιαφέρον να παρουσιαζόταν μέσα σε κάποιο μουσείο, όπως το μουσείο Ηρακλειδών ή σε κάποιον αρχαιολογικό χώρο. Μου αρέσουν οι παραστάσεις που διαδραματίζονται σε χώρους που είναι συνήθως διαφορετική η χρήση τους. Νιώθω ότι αποκτά άλλη ατμόσφαιρα έτσι ένα έργο.
Πείτε μας με μια λέξη πως θα χαρακτηρίζατε τη δουλεία σας «Το δώρο του παππού»;
Ε.Δ.: Παιχνίδι. Νιώθω σαν να γίνομαι πάλι παιδί και παίζω με τα playmobil μου όταν γράφω ιστορίες για παιδιά. Κι αυτή η περιπέτεια που ζει η μικρή Κάρμεν, ταξιδεύοντας πίσω στον χρόνο, ήταν και για μένα μια πολύ ευχάριστη εμπειρία.
Ποια η γνώμη σας για το βιβλίο στις μέρες που διανύουμε;
Ε.Δ.: Έχω προβληματιστεί με την ποιότητα των βιβλίων στην ελληνική αγορά. Δεν υπάρχει φαντασία, τεχνική, κάποιες φορές η θεματολογία είναι αδιάφορη, σαν να μην απασχολούν τους Έλληνες συγγραφείς όσα ζούμε. Σαν να γράφουν από έναν άλλο κόσμο, μέσα από τη γυάλα τους. Βλέπω βιβλία που κάνουν πωλήσεις και αναρωτιέμαι τελικά αν το αναγνωστικό κοινό τα ευχαριστιέται αυτά τα αναγνώσματα ή τα διαβάζει μόνο και μόνο επειδή του τα επιβάλουν οι εκδοτικοί οίκοι, οι πληρωμένες βιτρίνες και οι διαφημίσεις.
Στο βιβλίο σας αναφέρεστε στη «χρονομηχανή». Τι ρόλο παίζει ο χρόνος στη δική σας ζωή;
Ε.Δ.: Τον κυνηγάω και με κυνηγάει. Όταν δεν έχω χρόνο, δεν μπορώ να ηρεμήσω κι όταν μου φτάνει δεν μπορώ να συντονιστώ και να τον απολαύσω. Θα το βρω, πού θα πάει;
Τι θα θέλατε να πείτε στο αναγνωστικό σας κοινό;
Ε.Δ.: Ό,τι θέλω να επικοινωνήσω το προσπαθώ με τα βιβλία μου.
Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας;
Ε.Δ.: Περιμένω με αγωνία να εκδοθεί το νέο μου μυθιστόρημα «Αποθήκη ανθρώπων» που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Εύμαρος. Είναι ένα βιβλίο πολύ σημαντικό για μένα γιατί συνδέεται με τα δέκα χρόνια που έζησα στην Αγγλία και την εμπειρία μου με τα αγγλικά γηροκομεία. Το θεατρικό μου έργο «Trans-Port» θα ανέβει στο Vault μέσα στο Μάιο σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά. Το περιμένω κι αυτό με μεγάλη χαρά. Κατά τα άλλα γράφω δυο νέα θεατρικά έργα που θα παρουσιαστούν το καλοκαίρι στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» της Λυρικής.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Η Ειρήνη Δερμιτζάκη γεννήθηκε το 1982 στην Κρήτη. Σπούδασε Υποκριτική στην Ελλάδα και Ψηφιακό Κινηματογράφο στο Λονδίνο και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο Teeside στην Αγγλία. Πολλά από τα διηγήματα και τα θεατρικά της έργα έχουν βραβευτεί και δημοσιευτεί στην Ελλάδα, την Αγγλία και την Αυστραλία. Θεατρικά της έργα έχουν ανέβει σε Ελλάδα και Αγγλία. Εκτός από τα σενάρια μικρού μήκους, έχει εργαστεί και ως σεναριογράφος για τη σειρά του Alpha «Άσε μας ρε μαμά». Διδάσκει δημιουργική γραφή από το 2015. Αυτήν την περίοδο συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο στο στούντιο συγγραφής εφηβικών θεατρικών έργων. Έχει εκδώσει τα παρακάτω βιβλία: Αυτό που δεν γνωρίζω ακόμα (εκδόσεις Εύμαρος, 2021), Γεννημένος λούζερ (εκδόσεις Εύμαρος, 2019), Trans-Port (εκδόσεις Άπαρσις, 2022).
Το δώρο του παππού κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλαση σε εικονογράφηση της Πέρσας Ζαχαριά.
