Ελένης Αποστολάτου
Στη γελασμένη θύμηση,
στη γερασμένη θύμηση,
στην ξεχασμένη θύμηση,
κάπου υπάρχεις.
Στα δάση,
στα βουνά,
στις θάλασσες,
στους πλανήτες,
στο σύμπαν,
Δε γίνεται, υπάρχεις.
Κάπου βρίσκεσαι,
κάπου περπατάς,
σε μια ιδέα σου ριζώνεις,
στου χρόνου το τερτίπι μαραζώνεις,
στου τόπου την παγίδα επιβιώνεις.
Κάπου βρίσκεσαι, δε γίνεται, υπάρχεις!
Μη δειλιάζεις άνθρωπε, προχώρα.
Μες στον χρόνο κρύβεται το μυστικό,
όταν το μηδέν δείξει η ώρα,
θα 'ναι η έναρξη ή το τέλος, το οριστικό;
🍉
Coryright © Ελένη Αποστολάτου All rights deserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε δημιουργικό κολάζ Stefan Keller