Ρόζας Βλαχογιάννη
Ονειρεύτηκα φίλους
κάποιο βράδυ στη ταράτσα,
γύρω μας μελαγχολία,
Ονειρεύτηκα πως πήγα
να βρω κι άλλους,
παιδιά που τρέχαν χωρίς φρένα
κι έφυγαν νωρίς απ' τη ζωή.
Ύστερα κρύφτηκα μακριά
μη δουν οι ζωντανοί
πως είχα χέρια ματωμένα.
Στα όνειρα της μοναξιάς,
σε δρόμους πάντα τριγυρνώ,
με συντροφεύουνε ψηλά τ' αστέρια.
Κι όταν νυχτώνει υψώνω το βλέμμα:
μια πανσέληνο χαμογελά
στον ουρανό…
🍉
Copyright © Ρόζα Βλαχογιάννη All rights reserved, Μάιος 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Patricia Simsa (En bleu, 2022)