Χρήστου Ντικμπασάνη
Αναζήτησα το λυσίπονο
βλέμμα άγνωστων πλανητών
Σε παράξενες ματιές
περαστικών αλλόμορφων,
σε χαμόγελα ενστικτώδη,
σε κρυστάλλινα δάκρυα,
σε παραμορφωμένες εκφράσεις
διέκρινα την ύπαρξή μου
να εξαθλιώνεται, να εκμηδενίζεται
μέσα στο θόρυβο και την σκόνη
Πού είναι η ελπίδα
μιας νέας Χαναάν στο διάστημα
που μου υποσχεθήκατε
ιθύνοντες της Γης;
Πού είναι η απαστράπτουσα
καινούργια ζωή μου
που μου τάξατε πως θα ζήσω;
Δε λυπάμαι για την αθλιότητά μου, όχι!
Αρκεί που ξέφυγα απ' τα μικρά όνειρα
και τα πάθη των κατοίκων της υδρογείου
Κάποτε το ξέρω
θ' ανακαλύψω το μυστικό της ισορροπίας
ανάμεσα στο μάταιο και το ανέφικτο,
στο προσβάσιμο και το ανεκπλήρωτο
Σύντομα η φωνή μου θα γίνει ηχηρή
Μια ιαχή νέας αρχής
στο συμπαντικό μου είναι
🍉
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2023
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Λουκά Λούκα (Ο έφηβος, ακρυλικά σε καμβά)