Η Δήμητρα Τράκα έχει δώσει τις συγγραφικές της εξετάσεις από καιρό. Τη θυμάμαι από τη χρονιά του Αλεξάνδρα (αυτό έγινε το 2014 αν δεν κάνω λάθος) αλλά κι αργότερα, το 2018 νομίζω, με το Μέσα από τα μάτια μου. Φέτος θα βρείτε στις προθήκες το μυθιστόρημά της Η αρχόντισσα της λίμνης, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Έξη.
Σε αυτό το νέο της πόνημα ένας νέος άντρας ξυπνά σε ένα άγνωστο σπίτι ενώ δεν είναι σε θέση να θυμηθεί τίποτα για εκείνον ή το παρελθόν του, ούτε καν το όνομά του. Οτιδήποτε σχετίζεται με την ύπαρξή του, η ιδιότητά του, ποιος είναι, ποια είναι η οικογένειά του... όλα είναι άγνωστα κι εκείνος, έτσι αποκομμένος, είναι σαν να ξεκινά τη ζωή του από την αρχή. Μη γνωρίζοντας κάτι για τον εαυτό του, αναζητεί μια προσωπικότητα, μια ταυτότητα, ένα παρελθόν· όπως και ένα μέλλον.
Από αυτό το σημείο ξεκινά η αφήγηση της ιστορίας του Δαμιανού, του κεντρικού ήρωα του βιβλίου, και από την Καστοριά... για να περάσουμε σε μια άλλη ελληνική πόλη και στη γυναίκα που θα στοιχειώσει τα όνειρά του, την Καλυψώ, κι από εκεί στη χώρα των χιλίων λιμνών, το καλλιτεχνικό Παρίσι κ.α. Ένας άντρας που αγωνίζεται να επιβιώσει αλλά και να μάθει τον εαυτό του, να ανακαλύψει ποιος είναι ή ήταν, τι υπήρξε και πώς έζησε τη ζωή του με απώτερο σκοπό να καταφέρει να συνεχίσει παρακάτω χωρίς απώλειες, χωρίς σκιές, χωρίς γκρίζες ζώνες, χωρίς ανοιχτές πληγές, χωρίς εκκρεμότητες... Το αν θα καταφέρει να αποκαλύψει το παρελθόν ή να θυμηθεί τελικά τη ζωή του και το αν θα βρει την πολυπόθητη γαλήνη, είμαι η τελευταία που θα σας το πει.
Αυτά που θα ήθελα να μοιραστώ όμως αφορούν την καλή αφηγηματική γραμμή και την ενδιαφέρουσα ιστορία που διαθέτει αυτό το μυθιστόρημα, όπως και την απώλεια κάθε κοινωνικοπολιτικού πλαισίου που θα οδηγούσε σε ένα πιο ιστορικό ανάγνωσμα. Αυτό το αναφέρω καθώς οι εποχές στις οποίες διαδραματίζονται τα γεγονότα του είναι πολύ ταραγμένες (περιέχουν ακόμα και έναν Παγκόσμιο Πόλεμο) όμως η κυρία Τράκα δεν έχει εστιάσει στις επεκτάσεις των ιστορικών γεγονότων παρά μόνο στις ζωές των ηρώων της.
Έτσι το ψυχόδραμα, που υποβόσκει σε όλη την έκταση, σε συνδυασμό με το συναισθηματικό κρεσέντο –από κάθε άποψη– ορίζουν το «περίγραμμα» και προσδίδουν την υφή του χαρακτήρα του πονήματος. Κάποιες επιμέρους ιστορίες που «τρέχουν» παράλληλα με αυτή του Δαμιανού συγκλίνουν και γίνονται μία στο τέλος ενώ συνεχώς αποκαλύπτονται κρυμμένες πτυχές για τους τραγικούς αυτούς χαρακτήρες.
Το βιβλίο είναι εθιστικό, σε συνεπαίρνει και σου κρατά εξαίσια παρέα όσο διαβάζεις. Είναι συγκινητικό και φορτισμένο και γεμάτο από τέχνη, αγάπη κι ανθρωπιά. Τούτη η ίδια φράση με ξαφνιάζει τώρα που τη βλέπω γραμμένη γιατί –οφείλω να σας πω– διαθέτει και πολύ κακούς ήρωες.
Θα λέγαμε πως πρόκειται για μια περιπέτεια ζωής που ξεκινά από τη σύλληψη του εμβρύου και φτάνει ως την αποκάλυψη όλων των μυστικών, αφού περάσει μέσα από ένα ημερολόγιο που (απο-)καλύπτει μια ολόκληρη κρυμμένη ζωή, ένα πρόσωπο που ευλογήθηκε με περισσότερες από μία μάνες και περνάει πολλά· αν και απομένει ν' ανακαλύψετε αν θα αναστηθεί ως άλλος Φοίνικας.
Βάλτε το στη λίστα οι λάτρεις του είδους και θα αποζημειωθείτε!
