Η Αλίκη Βουγιουκλάκη (1934-1996) γεννήθηκε στο Μαρούσι και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πριν ακόμα ολοκληρώσει τις σπουδές της, ως μαθήτρια της σχολής, παίρνει μέρος με τον θίασο του Εθνικού Θεάτρου στην κωμωδία του Μολιέρου Ο κατά φαντασίαν ασθενής ερμηνεύοντας τον ρόλο της Λουιζόν με πρωταγωνιστή τον Χριστόφορο Νέζερ. Ακολούθησαν και οι Φουσκοθαλασσιές του Δημήτρη Μπόγρη (1953-1954).
Το 1954 παίρνοντας ειδική άδεια από την σχολή πραγματοποιεί αντικατάσταση του Σαιξπηρικού έργου Ρωμαίος και Ιουλιέτα με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου στο θέατρο Εθνικού Κήπου, σε αντικατάσταση της Άννας Συνοδινού. Είχε ήδη πραγματοποιήσει τον πρώτο της θεατρικό άθλο αφού μέσα σε τρεις μέρες έμαθε και παράστησε τον ρόλο της Ιουλιέτας.
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1955.
Με τον θίασο των Νίκου Χατζίσκου - Άννας Συνοδινού την ίδια χρονιά και μέχρι την επόμενη (1956) παίρνει μέρος στα έργα Ηθοποιός Κιν του Αλ. Δουμά.
Το 1956-1957 στο Θέατρο Κοτοπούλη: Σιμουν του Α. Λένορμαν (Κλοτίλδη).
Το 1957-1958 με τον θίασο της Κατερίνας (Ανδρεάδη): Η θεατρίνα του Σομ. Μομ, Κοντσέρτο Χ. Μπαρ, Άγονος κήπος του Ε. Μπανιόλντ και Το δίχτυ της αράχνης της Αγκάθα Κρίστι.
Ακολουθεί, για την τριετία 1958-1961, η συνεργασία της με τον Κώστα Μουσούρη: Ωραία μου κυρία του Μπ. Σο (Ελίζα Ντουλίτλ), Τόπο στα νιάτα της Λαντίσλας Φόντορ, Ο πρίγκηψ και η χορεύτρια (Ντόροθι Λάγκαστερ), Φτωχό σαν σπουργιτάκι της Λ. Φόντορ.
Συγκροτεί για πρώτη φορά θίασο δικό της παρουσιάζοντας τα έργα: Καίσαρ και Κλεοπάτρα του Μπ. Σο (Κλεοπάτρα), Χτυποκάρδια στο θρανίο του Αλέκου Σακελλάριου (Λίζα Πετροβασίλη), Μία Κυριακή στην Νέα Υόρκη Ν. Κράσνα (Πέγκι Τέιλορ), Περάστε την πρώτη του μηνός.
Για τη δεκαετία από το 1964-1974 συγκροτεί θίασο με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και μεταξύ άλλων παρουσιάζουν τα έργα: Κολόμπ του Ζαν Ανούιγ (Κολόμπ), Πειρασμός του Γρηγορίου Ξενόπουλου (Καλλιόπη), Ο κόσμος της Σούζι Βογκ (Σούζι), Του φτωχού τ' αρνί του Στ. Τσβάιχ, Αχ, αυτή η γυναίκα μου των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη, Γλυκιά μου Μπριζίτ Π. Γκαβό και Ρ. Σάρβεϊ (Μπριζίτ), Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα Τζ. Μπάρι (Μάγκι), Ναταλί (πρόκειται για το γνωστό θεατρικό έργο Ήρθα και θα μείνω με άλλον τίτλο), Βασίλισσα Αμαλία του Γεωργίου Ρούσου (με αυτήν την παράσταση εγκαινιάζει το Θέατρο Αλίκη), Οι φυλακισμένοι της Δευτέρας Λεωφόρου του Νιλ Σάιμον (Λίντα Έντισον), Η θεατρίνα του Σομ. Μομ (Τζούλια Λάμπερτ), Ωραία μου κυρία του Μπ. Σο.
Μετά τη λήξη της συνεργασίας της με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ συνεχίζει μόνη της την θιασαρχική της καριέρα: Μαντώ Μαυρογένους του Γεωργίου Ρούσου, (Μαντώ Μαυρογένους), Καμπίρια του Νιλ Σάιμον (Καμπίρια), παρουσιάζει ξανά εγκαινιάζοντας το Θερινό Κηποθέατρο Αλίκη το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου Πειρασμός, Νυφικό κρεβάτι του Γιαν Ντε Χάρτογκ με παρτενέρ τον Γιάννη Φέρτη, ακολουθεί το Καμπαρέ (Σάλι Μπόουλς), Άννυ, Εύθυμη χήρα (διασκευή). Ακολουθεί το ανέβασμα του θρυλικού μιούζικαλ Εβίτα των Τ. Ράις και Α. Λ. Γουέμπερ καθώς και το έργο Βίκτορ Βικτόρια.
Συνεργάζεται εκ νέου ύστερα από δέκα χρόνια διακοπής με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στο έργο του Γ. Ράσελ Εκπαιδεύοντας την Ρίτα και ακολουθεί η είσοδός της στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου με την Λυσιστράτη του Αριστοφάνη. Ακολουθεί ακόμα μία θεατρική συνεργασία με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στη Φιλουμένα Μαρτουράνο του Ε. Ντε Φίλιππο και το Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά. Στη συνέχεια ανεβάζει τον μονόλογο Σίρλεϊ Βαλεντάιν. Ακολουθεί το έργο Το γλυκό πουλί της νιότης του Τενεσί Ουίλιαμς καθώς επίσης το έργο Η κυρία δεν με μέλλει και το Μαμζέλ Πέπσι του Π. Μπρούνο.
Τελευταία θεατρική της εμφάνιση, κλείνοντας την τόσο πετυχημένη και τόσο λαμπερή θεατρική της καριέρα, ήτανε με το μιούζικαλ Η μελωδία της ευτυχίας (Μαρία Ράινερ). Η τελευταία της παράσταση δόθηκε στις 28-4-96.
Στον κινηματογράφο πήρε μέρος σε πολλές ταινίες και έγινε το πιο εμπορικό όνομα του ελληνικού κινηματογράφου: Διακοπές στην Αίγινα, Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, Η Αλίκη στο ναυτικό, Μανταλένα, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Η Μαρία της σιωπής.
Τηλεόραση: Θεατρίνα, Βασίλισσα Αμαλία, Καμπαρέ.
Είχε το θέατρο Αλίκη αλλά και το Θερινό Κηποθέατρο Αλίκη.
Είχε παντρευτεί σε πρώτο γάμο τον ηθοποιό και θιασάρχη Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Αδελφός της είναι ο σκηνοθέτης Τάκης Βουγιουκλάκης.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έχει στο ενεργητικό της και πλούσια δισκογραφία: Τράβα μπρος, Υπομονή, Θάλασσα πλατιά, Έχω ένα μυστικό, Δημήτρη μου, Δημήτρη μου, Η Κυριακή, Η αγάπη θέλει δύο (ντουέτο με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ), Ο αμαξάς, Χάλι Γκάλι, Το τιμόνι καθώς και άλλες επιτυχίες μεγάλων Ελλήνων συνθετών.
Ασχολήθηκε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων.
Έφυγε από τη ζωή το 1996.
Πηγές:
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη.
Το φωτογραφικό υλικό ανήκει στο λεύκωμα του Μάκη Δελαπόρτα Αλίκη Βουγιουκλάκη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Περιοδικός Τύπος Α.Ε.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
