Γιάννη Σμίχελη
Τα μάτια σου δυο λίμνες στα βαθιά δάση
Νερά από τα σπλάχνα της μυστικής γης
Κι έχεις τα χέρια σου σαν τα μικρά παιδιά
Να παίζουν με τα φύλλα μιλώντας στους αέρηδες
Και στις μελαγχολίες
Στέκουν οι ανάσες μπρος στο πρόσωπό σου
Θρυαλλίδες σχηματίζονται στα βλέφαρα
Και με τον ρυθμό που ανοιγοκλείνουν
Η ορχήστρα της αύρας εξυμνεί τη χαρά
Δεν ρωτάω και δεν απαντάς δεν μιλάμε και
Δεν συναντιόμαστε
Κι όμως βρισκόμαστε παντού κι επικοινωνούμε
Άμεσα
Σαν μια αισθητική σύνθεση εν εξελίξει
Με διαδραστική δημιουργία
Υποκλίσεις κάνουν οι βουνοκορφές
Με το λιώσιμο του χιονιού
Στο μεγαλείο της ενεργειακής συνεύρεσης
Και γεμίζει ο τόπος ζωντάνια του διαλόγου ενσυναίσθησης
🍒
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Marc Schagall (Bouquet with flying lovers, 1947)