Έλληνας ηθοποιός γεννημένος στην Αθήνα το 1940. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν και στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης. Έκανε επίσης μαθήματα ιδιωτικά κοντά στον Αμερικανικό δάσκαλο Λι Στράσμπεργκ.
Είχε την τύχη να γνωρίσει στη ζωή του μεγάλα ονόματα και προικισμένους καλλιτέχνες από τον χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου, της μουσικής και του χορού τα οποία τα τίμησε με τη φιλία του και εκείνα του το ανταπέδωσαν. Άτομα όπως η Κατίνα Παξινού, ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ και η Μάρθα Γκράχαμ ήταν κάποια από αυτά που διαμόρφωσαν την πορεία του και τη ζωή του στα μετέπειτα χρόνια. Στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο Πριν τα σβήσει ο χρόνος μοιράζεται με τους αναγνώστες του κομμάτια από αυτές τις συναναστροφές με καλλιτέχνες αυτού του διαμετρήματος.
Πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση το 1958 στην Εθνική Λυρική Σκηνή με την όπερα του Τζιαν Κάρλο Μενότι Μέντιουμ (Τόμπι).
Στο Θέατρο Τέχνης έπαιξε την επόμενη χρονιά στο μονόπρακτο του Τενεσί Ουίλιαμς Προς κατεδάφιση (Τομ).
Θέατρο Ουίλλιαμς Τάουν Μασαχουσέτης (1960-1961, Η.Π.Α): Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας του Ντίρενματ (Αθλητής), Θ. Ουάιλντερ Με τα δόντια (Πρόσφυγας) κ.α.
Το 1961-1963 στο Φεστιβάλ των Δύο Κόσμων του Σπολέτο με έργα των: Λόρκα, Θερβάντες, Ζιντ, Μενότι και σε παγκόσμια πρεμιέρα στο έργο του Ουίλιαμς Το τρένο με το γάλα δεν σταματά πια εδώ (Τζούλιο). Στη συνέχεια στο θέατρο Σίτυ Σέντερ της Νέας Υόρκης στο Μέντιουμ και στην παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας του Μενότι Λαβύρινθος (Μπελμπόι).
Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν στο έργο του Ζ.Α. Λακούρ Τα νέα παιδιά και Εθνικό θέατρο Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας (Όγδοος σύζυγος). Άξιο αναφοράς για τη συγκεκριμένη παράσταση είναι ότι σχεδόν όλο το καλλιτεχνικό δυναμικό του Εθνικού θεάτρου ήταν στη διανομή του ανεβάσματος αυτού. Στο ίδιο θέατρο με το Λορεντζάτσιο του Α. Ντε Μισέ (Τεμπλαντέο), Η κωμωδία των παρεξηγήσεων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (Δούλος), Αγαμέμνων του Αισχύλου (Δεύτερος Κορυφαίος), Η τρελή του Σαγιό του Ζ. Ζιροντού (Πιέρ).
Ακολούθησε η συνεργασία του με την Ελληνική Λαϊκή Σκηνή της Άννας Συνοδινού (1966-1967): Πόλεμος και Ειρήνη του Τολστόι, (Αντρέι Βολκόνσκι), Κυρία Μόρλι του Πιραντέλο (Άλντο), Παράβαση καθήκοντος του Σωτ. Πατατζή (Λεωνίδας), Πάσχα του Αύγουστου Στρίντμπεργκ (Βενιαμίν), Τάνια με την Αντιγόνη Βαλάκου.
Θέατρο Μινώα στην κωμωδία των Ασημάκη Γιαλαμά - Κώστα Πρετεντέρη Μιας πεντάρας νιάτα (Δημήτρης).
Τη διετία 1971-1973 συνεργάζεται ξανά με το Εθνικό Θέατρο στην Δωδέκατη νύχτα του Σαίξπηρ (Σεβαστιανός και Ορσίνιο), Αλχημιστής του Μπ. Τζόνσον (Καστρίλ), Οι γίγαντες του βουνού του Λ. Πιραντέλο, Ο Ρόζενκραντς και ο Γκίλντεστερν πέθαναν (Ρόζενκραντς), Αλκιβιάδης του Ν. Τουτουντζάκη (στον ομώνυμο ρόλο).
Ακολουθεί η συνεργασία του με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη την περίοδο 1973-1974: Πικ-νικ του Αντάμοφ.
Αμέσως μετά συγκροτεί θίασο μαζί με την Βέρα Κρούσκα και παρουσιάζουν την Πέπσι.
Θίασος Αλίκης Βουγιουκλάκη (1976): Πειρασμός του Γρηγορίου Ξενόπουλου (Γιώργης Δρόγκας).
Θίασος Κατερίνας Βασιλάκου - Θανάση Μυλωνά 1976-1977): Οι μικροαστοί του Μαξίμ Γκόρκι (Πιότρ).
Το 1977 συνεργάζεται με την Ελληνική Αυλαία στο έργο Μαρία Πενταγιώτισσα (Λάμπρος).
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος 1979-1986: Μαν. Κορρέ Οίκος ευγηρίας, Ζ. Ζενέ Το μπαλκόνι (Στρατηγός), Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας του Γ. Θεοτοκά (Κωνσταντής), Πενθεσίλεια (Διομήδης).
Θίασος Νίκου Κούρκουλου: Φτωχέ φονιά (Πρώτος ηθοποιός).
Δημοτικό Περιφερειακό θέατρο Σερρών 1990: Χριστόφορος Κολόμβος του Νίκου Καζαντζάκη (Κολόμβος).
Θέατρο Βόλου 1994: Φιλουμένα Μαρτουράνο του Ε. Ντε Φίλιππο (Ντομένικο).
Θέατρο Πόρτα Ξένιας Καλογεροπούλου 1996-1997: Οι υπηρέτριες του Κάρλο Γκολντόν.
Κινηματογράφος: Σιλουέτες, Ανοιχτή επιστολή, Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο, Όμορφες μέρες, Νυφοπάζαρο, Η δίκη των δικαστών, Οι βοσκοί.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στο Θέατρο της Δευτέρας: Κωστή Παλαμά Η Τρισεύγενη, Π. Χάμιλτον Το φως του γκαζιού, Ερρίκου Ίψεν Οι βρυκόλακες, Τενεσί Ουίλιαμς Γυάλινος κόσμος κ.α.
Συμμετείχε στην εκπομπή Ποιητικές βραδιές.
Τηλεοπτικές σειρές: Ιστορίες αγάπης, Ετυμηγορία, Ψάθινα καπέλα.
Μεγάλη και σημαντική και η παρουσία του στο ραδιόφωνο: Ν. Τσιφόρου - Πολ. Βασιλειάδη Μία Ιταλίδα στην Κυψέλη, Σαίξπηρ Ριχάρδος ο Β' (Ριχάρδος), Στρίντμπεργκ Πάσχα, Κλ. Οντέτς Το χρυσό αγόρι. Επίσης διάβασε σε συνέχειες στις Λογοτεχνικές βραδιές το μυθιστόρημα Οικογένεια Ζαρντή, διηγήματα του Α. Καρκαβίτσα κ.α.
Σκηνοθέτησε στο Κάμπιον Σκουλ της Εκάλης τις τραγωδίες Αντιγόνη και Ηλέκτρα του Σοφοκλή.
Ο Νικηφόρος Νανέρης απεβίωσε το 2011 σε ηλικία 71 χρόνων.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας, έτος γέννησης από το 1926 μέχρι το 1940, τρίτος τόμος (Μ-Ω) καθώς και από την αυτοβιογραφία του ηθοποιού με τίτλο Πριν τα σβήσει ο χρόνος από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
