Στο βιβλίο «Η αναγέννηση μιας γυναίκας» ο συγγραφέας Βασίλης Τσιρώνης μας καλωσορίζει στο έργο του με λίγες λέξεις ομότεχνών του: Με στίχους από την Αργεντινή ποιήτρια Αλεχάντρα Πισαρνίκ («Σκιά των επερχόμενων ημερών»), πλαισιωμένους με λίγες λέξεις από το βιβλίο «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ.
Στο κεφάλαιο με αριθμό 0, που ακολουθεί, μας γεμίζει με εικόνες, σκέψεις και ερωτήματα προϊδεάζοντάς μας για τη συνέχεια. Καταλήγοντας στα «Ως που αντέχετε να φτάσετε; Ποια ανήλεη ανάμνηση σας σπαράζει με τα δόντια; Πόσο βαστάει η καρδιά σας να μείνει μαντρωμένη με τα θηρία;»
Κατόπιν, μας συστήνει την ηρωίδα του, την Νάντια Ζώτου. Καθηγήτρια, συγγραφέα και αρθρογράφο. Μας μιλά η ίδια, σε πρώτο πρόσωπο, για τον εαυτό της, τους ανθρώπους της και για όσα ασχολείται στη ζωή της. Τους προβληματισμούς και τις σκέψεις της. Το πώς βλέπει τον κόσμο και τι προσδοκά να αλλάξει σ' αυτόν. Βρίσκεται στα 46 της χρόνια, κρατώντας άσβεστη τη φλόγα μέσα της για δημιουργία και νέες εμπειρίες.
Ωστόσο, κάποιες από τις απόψεις της –τις οποίες αρθρογραφεί δημόσια– την φέρνουν αντιμέτωπη με έναν νεαρό άστεγο. Λογομαχούν κι αυτή τρέπεται τρομαγμένη σε φυγή. Ωστόσο το ίδιο βράδυ θα απομείνει να σκέφτεται ότι ο νεαρός εκείνος «Έμοιαζε με άγγελο τραγωδίας που έφτανε ρακένδυτος και καταματωμένος στο κατώφλι μου και μου έλεγε όσα δεν ήθελα να ακούσω».
Παρ’ όλ’ αυτά, οι θέσεις της παρέμεναν αμετακίνητες. Όπως λέει στον εαυτό της «Ήταν δικαίωμά μου να διαφωνώ με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, για τους δικούς μου λόγους». Λόγοι ωστόσο, ίσως μετέπειτα να την έφερναν αντιμέτωπη με τα ανεξερεύνητα πάθη του κορμιού και της ψυχής της...
Κάπου εδώ, εμφανίζεται στο προσκήνιο η εποχή του κορωνοϊού. Τότε, που συμβιώνει με έναν άντρα που δεν την γεμίζει. Τον Κωστή. Κι ανάμεσα στ' άλλα, της συμβαίνει κάτι που στην αρχή το παίρνει αψήφιστα, λογίζοντάς το ως ασήμαντο γεγονός. Ματώνει ξαφνικά η μύτη της. Κι αυτό επαναλαμβάνεται ξανά, έπειτα από μια εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου της, η οποία ωστόσο δεν είχε καλή κατάληξη.
Επιστρέφοντας σπίτι της, γνωρίζει τον νεαρό Άλεξ κάτω από δυσάρεστες συνθήκες. Καθώς εκείνη χάνει τις αισθήσεις της στον δρόμο, εκείνος σπεύδει να την βοηθήσει. Την πηγαίνει σπίτι της και μένει μαζί της ώσπου να συνέλθει. Ως αργά δηλαδή, το επόμενο μεσημέρι. Και τότε, ξεκινά μεταξύ τους μια σχέση φιλίας. Στον Κωστή ωστόσο, δε λέει τίποτε για ό,τι προηγήθηκε.
Ανάμεσα σ' όλ' αυτά έρχεται στην πλοκή μας και η παρουσία του αγαπημένου της Στέφανου, αναδυόμενη από το παρελθόν και στοιχειώνοντας το μέλλον της. Όπως μας εξομολογείται η ίδια «Η μνήμη του Στέφανου χτυπούσε μέσα μου σα δεύτερη καρδιά».
Σύντομα, η καθημερινότητα της ηρωίδας μας βρίσκεται ακόμη περισσότερο μπλεγμένη. Νιώθει πως λίγα άτομα έχουν πραγματική αξία στη ζωή της. «Ο Κωστής, η Νάντια, η εφημερίδα, η διευθύντρια του σχολείου –ένας συρφετός απρόσκλητων και ανεπιθύμητων καλεσμένων.»
Μέχρι που σαν καταφεύγει στο νησί του Στέφανου, φιλοξενούμενή του, οι συνθήκες σιγά σιγά την αλλάζουν. Βιώνει κάποιες απρόβλεπτες ανατροπές στα ηθικά της πιστεύω. Σύντομα αναλογίζεται ότι «Σκέφτομαι πως τα όρια του πόνου και της ηδονής είναι ασαφή και δυσδιάκριτα».
Κι όλ' αυτά είναι μοιραίο πως οδηγούν άλλοτε στην καταστροφή και άλλοτε στην
εξιλέωση...
Εξετάζοντας τώρα τον τρόπο γραφής του συγγραφέα, εξαρχής, αποτελείται από πλούσιο λεξιλόγιο. Θεωρώ πως είναι απολαυστικό για όσους αγαπούν να χάνονται σε μια θάλασσα γλαφυρών λέξεων. Ωστόσο, για την καλύτερη αναγνωστική του απόλαυση, θεωρώ πως είναι καλύτερο να ταξιδέψετε στις σελίδες του τις ώρες εκείνες που νιώθετε περισσότερο συγκεντρωμένοι και ξεκούραστοι.
Τα νοήματα που περικλείονται στις σελίδες του καθώς και τα κοινωνικά θέματα που εξετάζονται, είναι αρκετά. Επιβεβαιώνοντας έτσι την ωριμότητα της ηρωίδας και βεβαίως, εμμέσως, του ίδιου του συγγραφέα.
Οι διάλογοι, οι σκέψεις, οι περιγραφές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, αποδίδονται όλα τους αυθόρμητα και αληθινά. Με ωμότητα, σεβασμό και ρεαλισμό.
Το βιβλίο το προτείνω σε αναγνώστες που έχουν τον χρόνο να μελετήσουν αβίαστα το σωστό και το λάθος. Τα «πρέπει» που συγκρούονται με τα «θέλω». Και επίσης, το θελκτικά απαγορευμένο που αντιπαλεύει με το πρέπον...
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το μυθιστόρημα του Βασίλη Τσιρώνη Η αναγέννηση μιας γυναίκας κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν.